Καμιά αλλαγή δεν γίνεται με μηδενιστές του συνδικαλισμού Είναι πραγματικά πολύ ανησυχητικό και εξαιρετικά απογοητευτικό το γεγονός ότι ακόμη και στην ώρα μηδέν, τη στιγμή που η χώρα κουνάει τα πόδια της πάνω από τον γκρεμό πιασμένη από ένα κλαδί, να παραμένει αδύνατη ακόμη και η παραμικρή συνεννόηση – μεταξύ των κομμάτων και μέσα στα ίδια τα κόμματα.

Άναυδος ο λαός παρακολουθεί ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού προσωπικού που ο ίδιος (ο λαός) έστειλε στη Βουλή, να μην δείχνει την παραμικρή διάθεση συνεννόησης ακόμη και στα στοιχειώδη, ακόμη και στην ερμηνεία μιας δικαστικής απόφασης.

Μάχονται πάλι όλοι, με τα μάτια κλειστά, για να μην δουν την καταστροφή που έρχεται – ακριβώς όπως κλείνει κανείς τα μάτια πριν από ένα μεγάλο άλμα στο κενό.

Κάνουν πιρουέτες, προκειμένου να μην παραδεχθούν την αλήθεια και να μην θίξουν κεκτημένα, αφήνοντας έτσι ανενόχλητες ομάδες συμφερόντων να καταστρέφουν τη χώρα και την οικονομία της.

Η αλήθεια είναι μία: Καμιά αλλαγή, καμιά μεταρρύθμιση δεν μπορεί καν να ξεκινήσει χωρίς τη συνεργασία των συνδικάτων.

Χθες, στην Κύπρο, ανακοινώθηκε ότι το Διοικητικό Συμβούλιο της Τράπεζας Κύπρου και η Ένωση Τραπεζικών Υπαλλήλων Κύπρου (ΕΤΥΚ), κατέληξαν σε συμφωνία για μειώσεις μισθών και επιδομάτων όλων των υπαλλήλων του Ομίλου.

Πρόκειται για κλιμακωτές μειώσεις που φθάνουν ακόμη και στο 30%, ενώ κάποια επιδόματα καταργούνται και κάποια μειώνονται στο 50%.

Παράλληλα, συνεχίζονται οι διαβουλεύσεις για εθελουσία έξοδο.

Διερωτάται κανείς: Είναι οι Κύπριοι τραπεζικοί συνδικαλιστές χειρότεροι από κάποιους έξυπνους δικούς μας, που λόγω του μαξιμαλισμού τους φθάνουν στον μηδενισμό;

Δεν θα μπορούσαν να κηρύξουν μια απεργία διαρκείας, αρνούμενοι κάθε συζήτηση;

Και μάλιστα, όχι μόνο στην Τράπεζα Κύπρου, αλλά σε όλες;

Τι θα πετύχαιναν; Προφανώς ένα ωραίο λουκέτο στο ήδη τραυματισμένο κυπριακό τραπεζικό σύστημα, απώλεια όλων των θέσεων εργασίας και ακόμη περισσότερα δεινά για την κυπριακή οικονομία.

Ακόμη και η ΠΝΟ, υπέγραψε στις αρχές του μήνα συλλογική σύμβαση για δύο χρόνια,  με μηδενικές αυξήσεις, λαμβάνοντας ως αντάλλαγμα την μη μείωση του επιδόματος της άγονης γραμμής.
Τον περασμένο Απρίλιο σε συμφωνία για το ωράριο ήλθε η ΟΜΕ-ΟΤΕ με την διοίκηση της επιχείρησης – οπότε ο μεν ΟΤΕ μπορεί πλέον να διατηρεί περισσότερες ώρες ανοιχτά τα καταστήματά του, οι δε εργαζόμενοι εξασφαλίζουν τις θέσεις εργασίας και τους μισθούς τους.