Ραντεβού στα γουναράδικα; Πιθανόν! Γι’ αυτό λίγο προσοχή με τις ανιστόρητες ανοησίες22/07/2013
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Επειδή το Σάββατο είχαμε την επέτειο μιας από τις πιο μαύρες σελίδες της Ιστορίας μας, που αποδεικνύει ότι σε περιόδους ανωμαλίας και κατάργησης της Δημοκρατίας οι χώρες οδηγούνται σε μεγαλύτερα δεινά και σε εθνικές καταστροφές…
Επειδή λαοί που δεν γνωρίζουν την Ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν…
Επειδή αυτό το οποίο ζούμε σήμερα και αποκαλούμε «χαμηλό επίπεδο του κοινοβουλευτικού βίου» δεν ήλθε μόνο του, αλλά είναι αποτέλεσμα της ψήφου και των επιλογών των πολιτών…
Επειδή οι κραυγές, ο καιροσκοπισμός, η δημαγωγία και η ευθεία αμφισβήτηση του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος περισσεύουν στις μέρες μας και η πατρίδα μας βρίσκεται σε πραγματικό κίνδυνο…
Επειδή αυτός ο κίνδυνος δεν σχετίζεται πλέον με την οικονομική κρίση και την φτώχεια, αλλά με την απειλή να ζήσουμε μια ακόμη εμφύλια σύρραξη…
Και, τέλος, επειδή όλα τα παραπάνω δεν είναι εύκολο να γίνουν αντιληπτά από τον δεινοπαθούντα λαό, που πιστεύει πως δεν έχει να χάσει τίποτε άλλο:
Προβάλλει αυτή τη στιγμή η αδήριτη ανάγκη το πολιτικό προσωπικό που βρίσκεται στην εξουσία να αντιληφθεί (και όσοι δεν μπορούν να το αντιληφθούν να σηκωθούν να φύγουν, διαφορετικά αυτό θα συμβεί με τρόπο που θα ενταχθεί σε σχέδιο ανωμαλίας) ότι πρέπει να σταματήσει την απλή διαχείριση της κρίσης και να δώσει λύσεις σε συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών.
Αν αυτό δεν συμβεί, αν αποδειχθούν κατώτεροι των περιστάσεων, τότε η χώρα θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη, θα οδηγηθούμε σε εθνική καταστροφή.
Την ίδια ώρα, και αυτοί που φωνάζουν και τάζουν τα πάντα στους πάντες, προκειμένου να αρπάξουν την εξουσία, οφείλουν να αντιληφθούν πως αν ποτέ βρεθούν σε θέση ευθύνης και δεν μπορέσουν (που δεν θα μπορέσουν, διότι δεν θα έχουν λεφτά για να μπορέσουν), τότε το δικό τους τέλος θα είναι χειρότερο από αυτό από το οποίο κινδυνεύουν οι σημερινοί έχοντες την ευθύνη.
Κάπου πρέπει να σταματήσει η γελοιότητα και η ανευθυνότητα.
Και κάπου πρέπει να σταματήσει η εξίσωση μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης που διαθέτει τη Δεδηλωμένη στη Βουλή, με ανιστόρητες συγκρίσεις με ανελεύθερα καθεστώτα.
Το γεγονός ότι μέσα στις λίγες τελευταίες ημέρες ακούστηκαν δύο τουλάχιστον ανιστόρητες ανοησίες από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει πως οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι απλοί δημαγωγοί, αλλά και επικίνδυνα επιπόλαιοι.
Όταν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ (ο κ. Διαμαντόπουλος) μας δίνει… ραντεβού στα γουναράδικα, χωρίς να γνωρίζει την ακριβή φράση του Άρη Βελουχιώτη («Καλήν αντάμωση στα γουναράδικα») και τι εννοούσε (ότι δηλαδή ο ίδιος και οι συναγωνιστές του θα έχαναν τη ζωή τους λόγω λανθασμένων επιλογών του ΚΚΕ και τελικά θα τους σκότωναν και θα τους έγδερναν), σημαίνει ότι ο κάθε άσχετος βρίσκεται πλέον σε θέση να λαμβάνει αποφάσεις για λογαριασμό του ελληνικού λαού.
Ο κύριος αυτός καθίσταται ακόμη πιο επικίνδυνος, διότι λέγοντας το ανιστόρητο περί «γουναράδικων» εννοούσε τα «κονσερβοκούτια» - αν και επί των ημερών του, ούτε τέτοια θα υπάρχουν, διότι θα πέσει μεγάλη πείνα.
Την ίδια ώρα, μιλώντας στη Βουλή για την ΕΡΤ, ο ίδιος ο αρχηγός του, ο κ. Αλέξης Τσίπρας, είπε το περίφημο «καταφέρατε κάτι, που δεν τόλμησαν να κάνουν ούτε οι συνταγματάρχες το 1967»!
Όταν είσαι αρχηγός κόμματος, αλλά δεν γνωρίζεις ότι το 1967 δεν υπήρχε τηλεόραση για να την κλείσουν οι συνταγματάρχες (επί των ημερών τους ήλθε στην Ελλάδα, οπότε την έθεσαν απευθείας υπό τον έλεγχό τους), τότε είναι βέβαιο ότι δεν είναι σε θέση ούτε ο ίδιος (ούτε αυτοί που του γράφουν τις ομιλίες) να κυβερνήσουν ούτε μια μέρα χωρίς να οδηγηθούμε σε εμφύλια σύγκρουση.
Υπόσχεται τα πάντα ο κ. Τσίπρας. Και για να το πετύχει δεν διστάζει να συγκρίνει τη σημερινή Δημοκρατία μας με χούντα.
Είναι ένα ατόπημα στο οποίο υποπίπτει συνεχώς, υποτροπιάζοντας ξανά και ξανά και επομένως δείχνοντας πως είναι άνθρωπος ο οποίος επιμένει στο λάθος.
Την περασμένη εβδομάδα, κατά τη συζήτηση του Πολυνομοσχεδίου, έβαλε από τη μια πλευρά της ζυγαριάς τους νοσηλευτές, τους σχολικούς φύλακες, τους καθηγητές, τις καθαρίστριες και από την άλλη τους βουλευτές και τους υπουργούς «που θα παίρνουν παχυλούς μισθούς και δώρα από τη SIEMENS».
Το εμφάνισε ως δίλημμα, ενώ είναι ξεκάθαρο πως τα δικτατορικά καθεστώτα καταργούν τα κοινοβούλια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι νοιάζονται για τους νοσηλευτές ή τους καθηγητές.
Είναι πολύ επικίνδυνο ένας αρχηγός κόμματος να δηλώνει με τον πλέον επίσημο τρόπο ότι για να έχουμε νοσηλευτές πρέπει να μην έχουμε βουλευτές.
Τα ίδια είχε πει λίγο πριν ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της «Χρυσής Αυγής».
Και όταν του το θύμισα από τη θέση μου, ο κ. Τσίπρας δεν μπήκε καν στον κόπο να ανασκευάσει ή να πει πως ήταν, τέλος πάντων, σχήμα λόγου.
Στράφηκε προς το μέρος μου και είπε:
«Τις συγγένειές σας με τη Χρυσή Αυγή τις γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά. Τις γνωρίζουμε τις εκλεκτικές σας συγγένειες. Και γνωρίζουμε το φλερτ σας με την Ακροδεξιά».
Ποιος μιλούσε και σε ποιον!
Αλλά βέβαια, όταν είσαι πορφυρογέννητος και εκ του ασφαλούς επαναστάτης, όταν δεν έχεις γνωρίσει στο πετσί σου τι σημαίνει χούντα και εμφύλιος, μπορείς με άνεση να μιλάς για «γουναράδικα» (εννοώντας κονσερβοκούτια) και να εξισώνεις τα ανελεύθερα καθεστώτα με τη δικτατορία.
Όταν τα έχεις όλα, όταν δεν έχεις δυσκολευτεί ποτέ, δεν είναι σε θέση να αντιληφθείς τη διαφορά.
Δεν ξέρεις τι σημαίνει με μια εντολή (της χούντας) να βρίσκεσαι στη φυλακή ή στα ξερονήσια ή στην υπερορία, να σου στερούν την ιθαγένεια, να κυκλοφορείς στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα χωρίς διαβατήριο και κάνοντας δουλειές του ποδαριού, να υποχρεώνονται οικογένειες ολόκληρες με μικρά παιδιά σε στέρηση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Κι’ όταν αγνοείς το παρελθόν, γίνεσαι πολύ επικίνδυνος για το μέλλον.
Ας τα αφήσουν, όμως, αυτά ο κ. Τσίπρας και οι περί αυτόν και ας μας πουν τι πραγματικά σκοπεύουν να κάνουν.
Διότι έχουν δύο μόνο επιλογές:
Ή θα εφαρμόσουν μνημόνιο (άλλωστε αυτό είπε ο κ. Τσίπρας στον κ. Σόιμπλε όταν τον επισκέφθηκε στο Βερολίνο τον περασμένο Ιανουάριο, δηλαδή «ακύρωση του μνημονίου δεν σημαίνει αναστολή της προσπάθειας για δημοσιονομική προσαρμογή»).
Ή δεν θα εφαρμόσουν το μνημόνιο, οπότε η χώρα θα βρεθεί μέσα σε λίγες ημέρες χωρίς φάρμακα, πρώτες ύλες και καύσιμα, οπότε δεν θα οδηγηθούμε απλώς στα συσσίτια, αλλά σε μια ανθρωπιστική καταστροφή, σε μια πραγματική γενοκτονία.
Οπότε τότε, πράγματι, ραντεβού στα γουναράδικα, κύριε Διαμαντόπουλε…
Όχι όπως το εννοείτε εσείς, αλλά όπως θα το εννοήσουν αυτοί που ο ΣΥΡΙΖΑ και οι (δήθεν αυτοδιαλυμένες) συνιστώσες του θα τους έχουν φέρει σε πολύ χειρότερη κατάσταση από την σημερινή…