Αναμένεται το εκλογικό αποτέλεσμαΣτα σκαριά οι τελικές αποφάσεις για την Ελλάδα Στο δεκαήμερο που θα μεσολαβήσει μεταξύ της 17ης Ιουνίου, ημερομηνίας διεξαγωγής των νέων εκλογών στην Ελλάδα, και της 28ης-29ης Ιουνίου, διήμερο κατά το οποίο θα συνέλθει η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ, θα ληφθούν οι τελικές αποφάσεις για την Ελλάδα – ανάλογα φυσικά με το εκλογικό αποτέλεσμα.

Η περίοδος ως τις 17 Ιουνίου είναι αφιερωμένη στην περαιτέρω θωράκιση της ευρωζώνης έναντι ενδεχόμενης εξόδου της χώρας μας, ενώ στο στάδιο των τελικών αποφάσεων περιλαμβάνεται και η τετραμερής (Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία) στις 22 Ιουνίου στη Ρώμη, μετά από πρωτοβουλία του Ιταλού πρωθυπουργού Μάριο Μόντι.

Η προοπτική παράτασης της ακυβερνησίας στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με το ενδεχόμενο επικράτησης δυνάμεων που επιδιώκουν την καταγγελία της σύμβασης, ενισχύουν τον εκνευρισμό στις Βρυξέλλες, που προετοιμάζονται για κάθε ενδεχόμενο.

Η Ευρώπη δεν είναι διατεθειμένη να αποδεχθεί μονομερείς ενέργειες, πλην όμως όλα δείχνουν ότι συζητά το ενδεχόμενο αλλαγών σε πτυχές του μνημονίου, με αιχμή την αποδοχή του ελληνικού αιτήματος – όπως αυτό διατυπώνεται πλέον από όλες τις «συνεργάσιμες» ελληνικές πολιτικές δυνάμεις – για παράταση της προθεσμίας μείωσης του ελλείμματος.

Ήδη έχει κυκλοφορήσει στην Κομισιόν ένα non paper που μάλιστα περιλαμβάνει και λεπτομέρειες σχετικά με την επιμήκυνση, όπως αποκάλυψε την Κυριακή και η Real News.

Σύμφωνα με τον ανταποκριτή της εφημερίδας Θάνο Αθανασίου, η παράταση είναι δυνατόν να φθάσει ως το τέλος του 2016 και να καταλήγει σε έλλειμμα -2% και πρωτογενές πλεόνασμα 5 μονάδων, έναντι αρχικού στόχου 4,5 μονάδων το 2014.

Το σενάριο αυτό, που είναι και το πιο πιθανό, θα συζητηθεί μόνο στην περίπτωση που στις εκλογές της 17ης Ιουνίου η Ελλάδα θα εκπέμψει μήνυμα σταθερότητας και «λογικής» - οπότε επί τάπητος θα τεθούν με μεγαλύτερη ένταση και τα σχέδια για παράλληλη ενίσχυση της ανάπτυξης.

Σε διαφορετική περίπτωση, θα εφαρμοστούν τα σενάρια εξόδου της χώρας μας από το ευρώ, με έμφαση στην ανάγκη κάτι τέτοιο να έχει όσο το δυνατόν μικρότερες επιπτώσεις για τις άλλες χώρες της ευρωζώνης.