25 Νοεμβρίου 2024
Αντωνοπούλου–Πανάγου
Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε. Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε.
Δ. Σολωμός
Όλοι περίμεναν το Σεπτέμβρη ότι κάτι θα γίνει.
Όλοι γνωρίζουν ότι ο κόσμος έχει φτάσει προ πολλού στην άκρη του γκρεμού, ταλαντευόμενος μπροστά στην άβυσσο ενός θεοσκότεινου μέλλοντος.
Ακόμα κι εκείνοι, πού χωρίς δεύτερη κουβέντα εφαρμόζουν όσα τους λένε, το γνωρίζουν αυτό καλά.
Αυτή η σιωπή που καλύπτει εδώ και χρόνια την ελληνική κοινωνία, οι αδιέξοδες προσωπικές επιλογές, οι χιλιάδες που οδηγούνται στην αυτοκτονία, η απομείωση και η εν τέλει απαξίωση αυτής της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης, η καθημερινή διάλυση της χώρας, δεν μπορεί παρά να έχουν ημερομηνία λήξης. Η αντίδραση σ’ όλα αυτά ήταν ζήτημα χρόνου!
Όλοι το ήξεραν αυτό! Καταλάβαιναν ότι το καζάνι έβραζε! « Ήσυχα» αλλά σταθερά ανέβαζε θερμοκρασία!
Και αποφάσισαν να καθορίσουν ΑΥΤΟΙ την ατζέντα!
Με τον τρόπο που η Ιστορία έχει αποδείξει, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ότι είναι αποτελεσματικός και τους εξυπηρετεί.
Και διάλεξαν τον γρήγορο δρόμο! Βιάζονται βλέπεις.
Πολιτική δολοφονία πού εύκολα, διακριτά και χωρίς αμφιβολίες δημιουργεί το διχασμό εκείνο, που είναι ο ισχυρότερος καθώς πατά σε, ιστορικά, πρόσφατες μνήμες. Μνήμες δυνατές, ποτισμένες με αίμα, μνήμες πού καθόρισαν την μοίρα της χώρας μας τα τελευταία 70 χρόνια.
Έτσι η συζήτηση δεν γίνεται πλέον για την πρόταση του ΟΟΣΑ για την πλήρη κατάργηση των συντάξεων (περί αυτού πρόκειται ουσιαστικά), ούτε για το γεγονός, ότι για την πώληση του 33% του ΟΠΑΠ, δεν κατατέθηκαν μετρητά, αλλά θα δοθούν ΔΑΝΕΙΑ στους αγοραστές με ενέχυρο τις μετοχές του ΟΠΑΠ (έτσι αγοράζει οποιοσδήποτε!), ούτε για το γεγονός ότι ήξεραν όλοι για το αρσενικό στο νερό της Χαλκιδικής, ΠΡΙΝ καν ξεκινήσει η εξόρυξη χρυσού, ούτε για το ότι κλείνουν-φοβάμαι οριστικά-σχολεία και Πανεπιστήμια, ούτε για το ότι η χώρα ΔΕΝ έχει Σύνταγμα, ούτε… ούτε… ούτε…
Άλλαξε η ατζέντα. Μας ποδηγετούν, μας σπρώχνουν, θέλουμε δε θέλουμε, στον αστερισμό της Διχόνοιας, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι, αυτό από μόνο του, είναι αρκετό να μας ακυρώσει ως σκεπτόμενους και νοήμονες πολίτες κι έτσι να κάνουν τη δουλειά τους ανετότερα.
Όποιοι απεργάζονται διχαστικά σχέδια για τα όποια οφέλη, είναι εξ ορισμού προδότες!
Μπροστά σ’ όλα αυτά οφείλουμε να αντιδράσουμε, αλλά όχι όπως άλλοι επιθυμούν.
Οφείλουμε να κρατήσουμε το νου μας καθαρό, τη ματιά μας ήσυχη και προσηλωμένη στο καίριο και το σημαντικό. Να διδαχθούμε από την Ιστορία μας, να αντλήσουμε δύναμη και να βρούμε ψύχραιμα τους δρόμους εκείνους που θα μας βοηθήσουν να ακυρώσουμε τα σχέδια τους και να ξανακερδίσουμε τη χώρα μας.
ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΧΑΤΗΡΙ.
Είναι δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.
Διαφορετικά μας περιμένει ένας κυκεώνας φόβου, μίσους και σπαραγμού…
Είμαι βέβαιη ότι ΔΕΝ θα το επιτρέψουμε!
