Του Βασίλη Παπαδάκη

Μέσα στους στόχους της αριστερής κυβέρνησης είναι η διάλυση της αστικής τάξης στα εξ ών σύγκειται, κάτι το οποίον επισημειώνει  πρόσφατη μελέτη της Τ.τ.Ε.

Πριν 40 χρόνια, επί προεδρίας Κωνσταντίνου Τσάτσου, 1975-1980, και πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, 1974-1980, ο Αμερικανός ιστορικός και σύμβουλος του Τζών Κέννεντυ, Άρθουρ Σλέσινγκερ, γνωστός από το βιβλίο «Χίλιες ημέρες του Κέννεντυ», συμμετείχε στο διεθνές συμπόσιο για το μέλλον της Δημοκρατίας που οργανώθηκε στην Αθήνα. 

Σε συνέντευξη στην εφημερίδα “Ακρόπολις” 11.10.1977, ανέφερε μεταξύ άλλων στον γράφοντα τα κάτωθι: «Η Δημοκρατία στην Ελλάδα έχει γερά θεμέλια γιατί στηρίζεται σε μία αξιωμένη κυβέρνηση και σε μία ισχυρή και συμπαγή μεσαία τάξη.

Η απρόσκοπτη λειτουργία της Δημοκρατίας, εκτός από την οιστρήλατη ηγεσία, χρειάζεται παιδευμένους πολίτες. Ελάχιστοι λαοί έχουν την ευμοιρία να απολαμβάνουν τα αγαθά της δημοκρατίας».

Όσο πιο μορφωμένος και ώριμος είναι ένας λαός, όχι μόνο τεχνολογικά αλλά ηθικά, πολιτιστικά και πολιτικά, τόσες περισσότερες πιθανότητες έχει να ριζώσει και να καρποφορήσει η Δημοκρατία.

Ο δημοκρατικός πολίτης είναι ο αντίποδας της μάζας. Δεν παρασύρεται από κενούς λόγους ούτε από την υποκριτική ωραιολογία.

Η λειτουργία της Δημοκρατίας δεν εξαρτάται μόνο από την κυβέρνηση αλλά και από την αντιπολίτευση.

Όταν μία κυβέρνηση είναι στελεχωμένη από αδαείς, πολιτικά ανεξάσκητους και “ερασιτέχνες του καπιταλισμού” όπως συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα, τότε η μεσαία τάξη, η παιδεία και η δικαιοσύνη οι τρεις πυλώνες του δημοκρατικού πολιτεύματος, πλήττονται ανεπανόρθωτα. Άλλωστε όπως έλεγε ο Αριστοτέλης «από την δικαιοσύνη πηγάζουν όλες οι αρετές».

Στα «Πολιτικά» ο Αριστοτέλης (384-332 π.χ.) αναφέρεται στη σπουδαιότητα και αναγκαιότητα υπάρξεως της μεσαίας τάξης για την εύρυθμο λειτουργία της πολιτείας. Οι καλώς κυβερνώμενες πόλεις είναι εκείνες όπου η μεσαία τάξη είναι η πλέον ισχυρή και πολυαριθμότερη έναντι των δύο άλλων τάξεων μαζί, (ανωτέρα, κατωτέρα).

Η πολιτεία που αποτελείται από πολίτες της μεσαίας τάξης είναι η άριστη. Χωρίς την μεσαία τάξη δημιουργείται πολιτεία δούλων και αφεντάδων, και όχι ελευθέρων πολιτών και ανθρώπων.

Μια τέτοια πολιτεία, δούλων και αφεντάδων ονειρεύονται

οι πάσχοντες από αμουσία εν παρέργω βουλευτές της κυβέρνησης και ο απροσδιόνυσος = (άσχετος) πρωθυπουργός?

Οι αδύναμοι και ημιμαθείς κατά τον Αριστοτέλη δεν δικαιούνται να άρχουν.

Ο Αμερικανός κοινωνιολόγος William Lloyd Warner, (1896-1970), καθηγητής στα πανεπιστήμια Μίτσιγκαν – Σικάγο – Χάρβαρντ, στο βιβλίο «Social Classes in America», αναλύει τις ταξικές διαφορές της αμερικανικής και ευρωπαϊκής κοινωνίας.

Καταλήγει στην διατύπωση ενός τριμερούς ταξικού σχήματος το οποίον περιλαμβάνει: Ανωτέρα – Μεσαία – Κατωτέρα Τάξη.

Η Ανωτέρα Τάξη κατέχει τα μέσα παραγωγής και το μεγαλύτερο μερίδιο εξουσίας. Ασκεί ισχυρή επιρροή στην πολιτική, πολιτιστική και καλλιτεχνική ζωή.

Στην Μεσαία Τάξη ανήκουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες, δημόσιοι υπάλληλοι, μεσοαστοί.

Στην Εργατική Τάξη ανήκουν όσοι απασχολούνται σε ειδικευμένες η ανειδίκευτες χειρονακτικές εργασίες, κυρίως στη βιομηχανία και τις κατασκευές. Δεν κατέχουν, ούτε ελέγχουν τα μέσα παραγωγής και δεν έχουν άλλα μέσα συντήρησης από την πώληση της εργασίας τους.

Ο Ιταλός κοινωνιολόγος Vilfredo Pareto (1848-1923) στο πόνημα: «Σοσιαλιστικά Συστήματα» 1902, δίδει ανάγλυφη την εικόνα της διακυβέρνησης από τους Λέοντες (άρχουν οι κατά Πλάτωνα άνδρες βασιλικοί) και τις Αλεπούδες (ασκούν εξουσία δια της παραπείσεως, των ανέφικτων υποσχέσεων και των δημοκοπικών τεχνασμάτων).

Έχουμε την αμοιρία να κυβερνώμεθα από την φράξια των Αλεπούδων με πρωθυπουργό ο οποίος πρόσφατα ανεκοίνωσε ότι είναι «ψεύτης αλλά όχι κλέφτης». Θα κριθεί στο μέλλον από την ιστορία και την δικαιοσύνη.

Οι σοφοί και κλασσικοί Έλληνες του 5^ου αιώνα για όσους έκλειναν τα μάτια και δεν αντιλαμβάνονταν την κρισιμότητα των περιστάσεων έλεγαν ότι «Κοιμούνται σε στρώματα της Μιλήτου».

Η Μίλητος, ιωνική πόλη της Μ. Ασίας στις εκβολές του Μαιάνδρου, ισοπεδώθηκε το 494 π.χ., από τους Πέρσες. Τα στρώματα και μαξιλάρια της Μιλήτου ήταν υπερβολικά μαλακά και αναπαυτικά.

Ας πάψουμε οι νοικοκυραίοι και νομοταγείς Έλληνες να κοιμόμαστε σε μιλήσια στρώματα. Ας αφυπνισθεί το 36.5% του 2015, να δει κατάματα την πραγματικότητα και τη συνεχή διαβουκόληση από τον ανάληθο πρωθυπουργό που έτεινε ευήκοον ους στις σαχλαμπούχλες έμπiστων συνεργατών.

Ήγγικεν «Η ώρα της επανάστασης της αστικής τάξης», πρωτοσέλιδος τίτλος, «Εστία» 29.6.2017, για την εξέλαση από την εξουσία της πρώτης και τελευταίας (συμ)-φοράς αριστεράς.

(Ο κ. Βασίλειος Παπαδάκης, είναι Δημοσιογράφος, Επίτιμο μέλος Ενώσεως Ευρωπαίων Δημοσιογράφων)