Τετάρτη
25 Δεκεμβρίου 2024
Ημερήσια ηλεκτρονική εφημερίδα, Αρ. φύλλου 5211RSS FEED
Η αλήθεια για τους δημοσίους υπαλλήλους
Γράφει ο
Πέτρος Γιανναδάκης
Το έργο της ισοπέδωσης τύπου «σοβιέτ» το έχουμε ξαναδεί, το έχουμε ξαναζήσει και στο τέλος-τέλος μας έχει κουράσει αυτή η επαναλαμβανόμενη παγίδα του κοινωνικού αυτοματισμού, που είθισται να στήνουν οι κυβερνήσεις, ιδίως του ΠΑΣΟΚ.

Κάπου στην εκσυγχρονιστική του πορεία φάνηκε να χάνεται αυτή η προσφιλέστατη μέθοδος, αλλά όμως ξαφνικά επανέρχεται δριμύτερη, θαρρείς και θέλει να πάρει την εκδίκηση της δικαίωσης…

Έτσι λοιπόν επανήλθε στα συνηθισμένα τερτίπια και έχει βάλει τη μία κοινωνική ομάδα να «τρώγεται» με την άλλη. Για μία ακόμη φορά σηκώνει τείχη ανάμεσα σε κοινωνικές ομάδες, χωρίζοντάς τες κατά το δοκούν, ακριβώς όπως έγινε στα πρώτα εκείνα χρόνια με τα πράσινα, κόκκινα και μπλε καφενεία… με το ΠΑΣΟΚ και τις άλλες δημοκρατικές δυνάμεις και απέναντί τους ο οχτρός… η δεξιά.

30 χρόνια μετά υπάρχουν έντονα τα σημάδια του διχασμού σε τμήματα του πληθυσμού, παρά τις προσπάθειες επούλωσης, κι όμως, εκείνο (το κόμμα) ξαναγυρίζει στα ίδια, αυτή τη φορά με έμφαση στις ενοχοποιήσεις αξιοπρεπών αποδοχών ή σε οτιδήποτε δεν βολεύει κόμμα και κυβέρνηση σε κάποια δεδομένη ή και συγκεκριμένη στιγμή. 

Αυτή τη φορά λοιπόν στόχος (όχι τυχαία) είναι οι διαφοροποιήσεις αποδοχών μεταξύ των εργαζομένων σε διάφορους τομείς του δημοσίου, σε ΔΕΚΟ (που το «κόμμα» ονόμασε έτσι πριν 25 – 28 χρόνια), σε ΟΤΑ κλπ. με προφανή στόχο τη «φαγωμάρα» μεταξύ εργαζομένων, αυτή τη φορά μεταξύ φορέων του δημοσίου.

Για έναν περίεργο λόγο που δεν τον ασπάζεται ούτε η ίδια η φύση, κάποιοι νομίζουν ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ακριβώς ίσοι και ίδιοι, αποδίδουν όλοι το ίδιο, σκέπτονται όλοι το ίδιο αποτελεσματικά, αποδίδουν ακριβώς τα ίδια αποτελέσματα και το μοναδικό τους κριτήριο είναι να «ομοιάζουν» τα πτυχία των όποιων σπουδών χωρισμένα σε κατηγορίες εκπαίδευσης.

Έτσι εκείνοι νομίζουν, έτσι πρέπει κι εμείς να συμφωνήσουμε και βέβαια να φαγωθούμε μεταξύ μας σε μια ιδιότυπη αλλά και επικίνδυνη «κολοκυθιά»…

Υποχρεωτική εκπαίδευση ή Δευτεροβάθμια εκπαίδευση; Θεωρείται δεδομένο ότι δεν είσαι κατάλληλος για οτιδήποτε, οποιαδήποτε εργασία πέραν ίσως της χειρωνακτικής ή του κλητήρα, με ανάλογο μισθό βεβαίως! Μηχανικός αεροσκαφών! ή και αυτοκινήτων με τις σημερινές ιδιαίτερες απαιτήσεις, - σύμφωνα με τους φωστήρες - θα πρέπει να αμείβεται το ίδιο με κλητήρα ή με διοικητικό υπάλληλο υπουργείου!

Θεωρείται δε σχεδόν απίθανο να υπάρχει αποτελεσματικότητα ή και να έχουν αναπτυχθεί - ίσως με την πολύχρονη εργασιακή εμπειρία και το πείσμα σε μάθηση κλπ - δεξιότητες αλλά και αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα, που ίσως να τη ζήλευαν μερικοί των κατόχων master ή διδακτορικού…

Τριτοβάθμια εκπαίδευση; Με master; Με διδακτορικό; Εδώ αλλάζουν τα πράγματα και θεωρείσαι (a priori) αποτελεσματικός σε όλα, πανάκεια δεδομένης παραγωγικότητας το δίπλωμα ή το πτυχίο. Θεωρείται δεδομένη η επιτυχία… η απόδοση… το αποτέλεσμα… ίσως πρέπει να είναι οι μοναδικοί εργαζόμενοι… όλοι οι εργοδότες θα θέλουν μόνον διπλωματούχους / πτυχιούχους εργαζόμενους!

Κάπου, ίσως σε κάποιο άλλο κράτος, τα τυπικά προσόντα και δεξιότητες που αποδεικνύονται με πτυχία ή διπλώματα, συγκρίνονται, κρίνονται και αξιολογούνται πλήρως κατά τη στιγμή της πρόσληψης, ενώ θα πρέπει να αξιολογούνται σε όλη την πορεία του εργασιακού βίου.

Αυτή ακριβώς η πορεία στο χρόνο του εργασιακού βίου, αναπτύσσει το σημαντικό κεφάλαιο της εργασιακής εμπειρίας, που σε πολλές περιπτώσεις ίσως και να συγκρίνεται με ακαδημαϊκές γνώσεις ενός πτυχίου ή ενός διπλώματος και βέβαια αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο εξειδικευμένης γνώσης, που αντικατοπτρίζεται στην αμοιβή της εργασίας.

Παρ’ όλα αυτά κάποιοι αρέσκονται να ισοπεδώνουν τις αμοιβές, χωρίς να λαμβάνουν υπ όψιν το μοναδικό κριτήριο που θα έπρεπε να λάβουν, δηλαδή την αποτελεσματικότητα που πίσω της μπορεί να κρύβεται έμφυτη οργάνωση, πείρα, εργατικότητα, «φιλότιμο».

Ουδείς ισχυρίζεται ότι κάποιος μπορεί να κάνει το γιατρό, το δικηγόρο ή το μηχανικό, αλλά σε πολλά γνωστικά πεδία, αποδεδειγμένα και εκ των αποτελεσμάτων με δεδομένη εμπειρία, δεν είναι πανάκεια η κατοχή πτυχίων και μόνον.

Άλλως, με το ιδιαίτερα μεγάλο ποσοστό των επιστημόνων, σήμερα η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι η καλύτερα οργανωμένη χώρα παγκοσμίως, οι δε εταιρείες της θα έπρεπε να ξεπερνούν σε επίπεδο οργάνωσης ίσως την ίδια τη NASA!

Σημαντικό το πτυχίο, σημαντικότατη όμως η ευελιξία πνεύματος, το έμφυτο της οργάνωσης, η εργατικότητα, η αποτελεσματικότητα και βέβαια να βοηθά προς αυτή την κατεύθυνση η οργάνωση της διοίκησης, ιδίως αυτή που θα έπρεπε να ορίζει διαδικασίες και να αξιολογεί αρμοδιότητες, αυτή που θα έπρεπε να κρίνει αμερόληπτα και υπεύθυνα μεταξύ άλλων, κυρίως όμως από το αποτέλεσμα.

Φοβούμαι ότι σημαντικότερο όλων είναι η κατεδάφιση του μοναδικού εργοδότη, που - ενώ πάσχει από οργάνωση με κύρια αιτία την κομματικά διορισμένη ιεραρχία, την έλλειψη διαδικασιών λειτουργίας και της παντελούς έλλειψης αξιολόγησης στην αποτελεσματικότητα και τη συνέπεια - τηρούσε αξιοπρεπώς τους εργατικούς νόμους, εξασφαλίζοντας ένα ελάχιστο όριο αξιοπρέπειας στους εργαζόμενους σε αυτό.

Αυτή είναι η φάκα που δεν είδαν όσοι έπεσαν στην παγίδα του κοινωνικού αυτοματισμού και στις ανερμάτιστες και ανούσιες συγκρίσεις μεταξύ των κοινωνικών τάξεων, με αποτέλεσμα την κατεδάφιση τους, αρχής γενομένης από την πλέον αδύναμη. Ας είναι, δεν θα πείσω κανέναν εκ των αρμοδίων, δε θα μπορούσα άλλωστε, όμως μια ανακεφαλαίωση των γεγονότων των τελευταίων δύο ετών δεν θα έβλαπτε, μήπως θυμηθούμε τι και πως ακριβώς οδηγηθήκαμε στη σημερινή, μάλλον αδιέξοδη κατάσταση:

2007-2008.  Σκάνε τοξικά ομόλογα που είχε διασπείρει παγκοσμίως η Lehman Brothers και άλλες.
2008-2009.  Η τότε κυβέρνηση αναγνωρίζοντας το πρόβλημα που ερχόταν προσπαθεί χωρίς επιτυχία για λύσεις, με δεδομένο το χρέος μας.
2009.  Σχεδόν εξαναγκάζεται - από το οικονομικό πρόβλημα που ερχόταν, αλλά και από την αντιπολίτευση - σε εκλογές.
2009.  Με το σύνθημα «λεφτά υπάρχουν» κερδίζει το ΠΑΣΟΚ τις εκλογές.
2009.  Διαπραγμάτευση με ΔΝΤ κρυφά από κόμμα, αντιπολίτευση, βουλή και λαό. (όπως μάθαμε ένα (1)! Χρόνο αργότερα!)
2009-2010.  Πρωθυπουργός και ΥΠΟΙΚ κάνουν φιλότιμες προσπάθειες να πείσουν ότι διοικούν ένα λαό κλεφτών και απατεώνων.
2010.  Συνεχείς αναφορές από τον ΥΠΟΙΚ στον «τιτανικό» της διεφθαρμένης μας οικονομίας και σε οπλισμένα πιστόλια.
2010. Μεθόδευση υπαγωγής χώρας και πολιτών (με ή χωρίς ευθύνη) σε καθεστώς μνημονίου, χωρίς ουσιαστική έγκριση από τη βουλή.
2010. «Κλοπή» εισοδημάτων και αποδοχών από δημόσιους υπαλλήλους, προς όφελος δημόσιου χρέους (λέει).
2010. Δεύτερη «κλοπή» εισοδημάτων δημοσίων υπαλλήλων – εμφάνιση προβλημάτων και στον ιδιωτικό τομέα λόγω ύφεσης.
2010. Φαινόμενα υστέρησης δημοσίων εσόδων, δυστυχώς πολλαπλάσιο των «κλαπέντων» εισοδημάτων – ύφεση, έξαρση ανεργίας.
2011. Τρίτη «κλοπή» εισοδημάτων και αποδοχών – μεσοπρόθεσμο – φορολογική καταιγίδα – κεφαλικοί φόροι (δήθεν αλληλεγγύης για στήριξη ανέργων που έμειναν άνεργοι επειδή ακριβώς «εκλάπησαν» εισοδήματα, που έλειψαν από την αγορά… (κλαυσίγελο!)
2011. Πρόθεση επερχόμενης νέας «κλοπής» εισοδημάτων από τους των πάντων φταίχτες δημόσιους υπαλλήλους – ενιαίο ισοπεδωτικό μισθολόγιο, εφεδρεία, νέος φόρος επί των ακινήτων (πλην αυτών της Εκκλησίας!), πολλαπλή έκτακτη κεφαλική φοροεπιδρομή στο όνομα της δόσης μιας αφιονισμένης κοινωνίας. Και ότι άλλο κάποιοι φωστήρες θα σκεφτούν για τη σωτηρία μας!

Λοιπόν κύριοι για να τελειώνουμε, τους τελευταίους 20 μήνες εκλάπησαν 30 – 40% από τις αποδοχές της τάξης των δημοσίων υπαλλήλων. Εξ αιτίας αυτού (μόνον) του γεγονότος έλειψε από την αγορά και από τα έσοδα του κράτους ποσό πολλαπλάσιο αυτών που μέχρι στιγμής δήθεν εξοικονομήθηκαν (εκλάπησαν), ενώ ταυτόχρονα δημιούργησαν ύφεση ~+6% το 2010, πάμε για ~+5% στο 2011, και ταυτόχρονα «ανέβασαν» την ανεργία, επισήμως, στο 17% με ισχυρά ανοδικές τάσεις.

Με λίγα λόγια κύριοι καταστρέψατε την μεσαία τάξη και το ερώτημα είναι: Τώρα πώς και από πού θα μεταβιβάσετε πόρους στην κατώτερη της μεσαίας τάξης, αυτή την τάξη των «νεόπτωχων» που εσείς δημιουργήσατε;

Με δεδομένο ότι η «άρχουσα» τάξη είναι πολλά χρόνια απούσα από την ελληνική οικονομική πραγματικότητα; Είναι αυτή η ίδια άρχουσα τάξη που επιβραβεύονταν για την εξωστρέφεια της όταν δημιουργούσε (επιδοτούμενες;) θέσεις εργασίας σε γειτονικές χώρες «εργασιακούς παράδεισους» αντί να δημιουργεί θέσεις στη χώρα μας;

Είναι αυτή η ίδια που έβγαλε συνάλλαγμα σε ξένες τράπεζες; Η άρχουσα τάξη, οι φοροφυγάδες και οι μετανάστες - δυστυχώς πολλοί και με μεγάλο ποσοστό μαύρων χρημάτων - έβγαλαν και πιθανότατα βγάζουν ακόμη συνάλλαγμα προς τα έξω, επιδεινώνοντας το έλλειμμα του εμπορικού μας ισοζυγίου και δυστυχώς για αυτό δεν κάματε απολύτως τίποτα, τουλάχιστον με θετικό αποτέλεσμα.

Αντί να επιβάλλετε περιορισμούς στην απαράδεκτα ανεξέλεγκτη διαρροή συναλλάγματος, αντί να απαιτήσετε δασμούς στην εισαγωγή μεσογειακών προϊόντων (μούστο και λεμόνια Αργεντινής… πατάτες και κρεμμύδια Τουρκίας… και πρόσφατα λάδι …Γερμανίας!), αντί να απαιτήσετε ώστε οι εταίροι μας να καταναλώνουν πρώτα τα δικά μας, όσα μεσογειακά παράγουμε και μετά (εάν δεν επαρκούν) να εισάγονται (με δασμούς) παρόμοια από τρίτες χώρες, αντί να απαιτήσετε και άλλα μέτρα στήριξης της δικής μας παραγωγής, των δικών μας θέσεων εργασίας κλπ, ώστε κι εμείς να μπορέσουμε να σταθούμε αξιοπρεπώς και να εξοφλήσουμε όσα, εξ αιτίας και των παραπάνω χρεωθήκαμε, εσείς είπατε σε όλα ναι!

Είπατε ναι σε αυτούς τους εταίρους που την ίδια ώρα που αφαιρούσαν δασμούς εισαγωγής στα μεσογειακά προϊόντα τρίτων χωρών, με αντάλλαγμα τις εξαγωγές (αδασμολόγητα!) των δικών τους βιομηχανικών, ταυτόχρονα έβαζαν ανάλογους δασμούς στις εισαγωγές γαλακτοκομικών, βοοειδών, χοιρινών κλπ… δηλαδή και απροκάλυπτα εκείνοι κάλυψαν τους δικούς τους παραγωγικούς πόρους, τη βιομηχανία τους, τις εξαγωγές τους και όλα αυτά εις βάρος των νότιων μεσογειακών προϊόντων, δηλαδή μόνον της Ελλάδας μας γιατί Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία κλπ έχουν βορρά και νότο, έχουν μεσογειακά προϊόντα αλλά και βιομηχανίες.

Μόνον εμείς δεν έχουμε πλέον βιομηχανίες γιατί κάποιοι είτε τις έκλεισαν, είτε τις μετέφεραν με ευρωπαϊκή επιδότηση από τους εταίρους μας βεβαίως! Πριν μερικά χρόνια οι αθεόφοβοι πλήρωναν για να ξηλώνουμε ελιές και σταφύλια, τα κατ εξοχήν μεσογειακά προϊόντα μας… πλήρωναν να τα ξηλώσουμε! Οι εταίροι μας!

Άραγε εσείς έχετε ήσυχη τη συνείδησή σας ότι εξασφαλίσατε τη βασική ανάγκη αξιοπρεπούς, - πλην όμως στις παρυφές του ορίου της φτώχιας - διαβίωσης αυτού του έρμου λαού; Π.χ:
Εργένης χρειάζεται τουλάχιστον 1.000 – 1.200 € / μήνα.
Ζευγάρι χρειάζεται τουλάχιστον  1.400 – 1.600 € / μήνα.
Οικογένεια με ένα παιδί τουλάχιστον 1.900 – 2.200 € / μήνα.
Οικογένεια με δύο παιδιά, τουλάχιστον 2.200 – 2.600 € / μήνα.

Αυτές κύριοι θα έπρεπε να είναι οι ελάχιστες αποδοχές και το τυχόν προς τα κάτω έλλειμμα που μέχρι χτες καλύπτονταν κυρίως από την αλληλεγγύη της οικογένειας, ή από τις καλύτερες και ασφαλέστερες αποδοχές του δημόσιου ή ευρύτερου δημόσιου τομέα ή και με τη συνεχή δανειοδότηση, - περιμένοντας εδώ και τριάντα χρόνια (ακόμη) «τις καλύτερες μέρες»… - σήμερα απλά δεν υπάρχει.

Μετά την περιπέτεια του μνημονίου που εσείς εντέχνως μας σπρώξατε και τις όποιες θυσίες του λαού (που σας καλοπληρώνει), μόλις χτες μας υποσχεθήκατε ότι «σε κάθε οικογένεια θα υπάρχει τουλάχιστον ένας εργαζόμενος»… (προσοχή στην λεπτομέρεια του «τουλάχιστον»)…

Όμως μην ανησυχείτε εσείς ή η αντιπολίτευση ή ο κ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Εσείς απολαύστε τις κυβερνητικές καρέκλες σας, ηλεκτρικές και δυσβάσταχτες κατά δηλώσεις υπουργών σας, ηπιότερες, χωρίς άμεσες ευθύνες της αντιπολίτευσης.

Η αντιπολίτευση δε, ας μην παραιτηθεί σύσσωμη προκειμένου να διευκολύνει την ολοκλήρωση του έργου σας και ο κ. Πρόεδρος ας μείνει ατάραχος, διαπιστώνοντας απλά τα δεινά του λαού του που όμως δεν φταίει, με την απλή δικαιολογία έλλειψης αρμοδιοτήτων, ξεχνώντας και εκείνος με τη σειρά του τη μέγιστη δυνατή δυνατότητα που έχει, αυτή της παραίτησης.

Παραμένοντας βέβαια εκείνος, βοηθά με τον τρόπο του στην ολοκλήρωση του κυβερνητικού έργου, σε πλήρη αντίθεση προς την αντιπολίτευση που κακώς, κάκιστα δεν παραιτείται, ώστε επιτέλους να συνδράμει κι αυτή τα μέγιστα στην ολοκλήρωσή του. Σε όλες δε τις περιπτώσεις, ουδείς εξ αυτών στερείται του μηνιαίου, ουκ ευκαταφρόνητου μισθού! Μπράβο, «Νυν υπέρ πάντων ο μισθός»!...

Ως εδώ λοιπόν, αντί για τον αργό θάνατο με τα «κινέζικα» μαρτύρια της σταγόνας, ας προχωρήσουν άμεσα αυτά που έχουν εδώ και καιρό κατά νου, σε όσα ερήμην μας - σε πλήρη αντίθεση με τα υπό του λαού ψηφισθέντα - έχουν αποφασίσει.

Ας αφήσουν επιτέλους τα παιχνίδια με τους κοινωνικούς αυτοματισμούς και ας κάνουν μια ώρα αρχύτερα όσα έχουν ήδη προαποφασίσει.

Ας ισοπεδώσουν όλες τις αμοιβές στο δημόσιο στα επίπεδα του ιδιωτικού τομέα, 300 - 800 € ας θεωρηθούν υπεραρκετά για ολόκληρο το φάσμα των δημοσίων υπαλλήλων μηδέ των ΔΕΚΟ εξαιρουμένων.

Έτσι δεν ζητάνε οι δανειστές μας; Αυτά δεν τους λέγαμε επί έξη μήνες; Ότι είμαστε όλοι απατεώνες και ότι έχουμε όλοι μαύρα λεφτά σε λαγούμια και τοίχους; Ίσως αυτή να είναι και η καλύτερη εξήγηση ταυτόχρονου πληθωρισμού και ύφεσης…

Ε, λοιπόν, αυτό που ζητάνε (για τη δόση των αφιονισμένων) ας γίνει μια ώρα αρχύτερα να τελειώνουμε. Γιατροί, μηχανικοί, μηχανολόγοι, πιλότοι, στρατιωτικοί, μηχανικοί αεροπλάνων (αυτά τα σιδερένια πουλιά των μερικών δεκάδων τόνων που πετούν πάνω από τα κεφάλια μας…), καθαριστές, εργάτες, κλητήρες, γραμματείς, ναύτες, πολεμιστές και μούτσοι… όλοι – πλην πολιτικών ταγών – ίσοι με αμοιβές τύπου σοβιέτ.

Ας μη ληφθεί υπ όψιν ούτε το μέσο κόστος ζωής, όπως αυτό (υψηλότατα) τα τελευταία χρόνια διαμορφώθηκε και δυστυχώς παραμένει.

Ας μη ληφθεί υπ όψιν ούτε η μέχρι χτες ασυδοσία του ‘αγγελικού’ και μοναδικά παραγωγικού ιδιωτικού τομέα, κι ας τα κάνουμε όλα κόλαση του Δάντη, όλοι μαζί στην κόλαση, όλοι μαζί στην τάξη των νεόπτωχων.

Δεν έχει σημασία πως θα τραφεί ο λαός, γιατί να τραφεί; Δεν χρειάζεται… απατεώνες, κατσαπλιάδες είναι… πατάξτε τους… διαλύστε τους.

Δεν έχει σημασία ποιος και με ποια χρήματα θα αγοράζει, ποιος θα κινεί την αγορά, ποιος θα πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές, ποιος θα πληρώνει φόρους, ποιος και από πού θα πληρώνει μισθούς και συντάξεις, ποιος και από πού θα πληρώνεται το ΧΡΕΟΣ που εσείς επιβάλατε στο λαό που σας εμπιστεύτηκε και σας ΚΑΛΟΠΛΗΡΩΝΕ τόσα χρόνια.

Δεν έχει καμία σημασία η ολική υστέρηση, η ολική ύφεση… έτσι κι αλλιώς είμαστε ένας λαός διεφθαρμένος… είμαστε ένας λαός απατεώνων… ανάξιος του ύψους των ευρωπαίων (δήθεν) εταίρων μας… ας μας διαλύσουν λοιπόν να τελειώνουμε κι εμείς… κι εσείς επιτέλους να ξεκουραστείτε απολαμβάνοντας επιτέλους τη ζωή και τα πλούτη σας, χωρίς τα βάρη και τις ευθύνες διακυβέρνησης ενός λαού απατεώνων!

Εξοντώστε μας λοιπόν. Ας βρεθεί επιτέλους θάρρος να ολοκληρωθεί το έργο καταστροφής των απανταχού δημόσιων υπαλλήλων πάσης φύσης και το έργο, την όποια προσφορά αυτών των δημόσιων λειτουργών, ας την αναθέσουμε επιτέλους ολόκληρη, μαζί με την «τύχη» των ιδιωτικών υπαλλήλων, στους «αγγελικούς» εργολάβους ιδιώτες… που αγοράζουν φτηνά χέρια ενώ πουλούν ακριβές υπηρεσίες (κυρίως) στο δημόσιο, δημιουργώντας θέσεις εργασίας και πλούτο, φυσικά προς όφελος της πατρίδας τους.

Μη ξεχάσω, μόλις ολοκληρώσετε με τους δημόσιους, ας ασχοληθείτε επιτέλους με όσους από τους ιδιωτικούς υπαλλήλους δεν έμειναν άνεργοι, ακριβώς γιατί εσείς τους βάζατε να φωνάζουν για τα προνόμια του δημοσίου και τους υπέρογκους μισθούς…

Ας ασχοληθείτε λοιπόν με τους άλλους, αυτούς τους ενοικιαζόμενους των 300, 400, 500 € το μήνα, (δηλ. 15 – 25€ την ημέρα!) που ο «εργολάβος» θα (ήδη) νοικιάζει, - συνήθως  στο δημόσιο, - προς +70€ έως και +180€ (ανάλογα την ειδικότητα που απαιτεί ο πελάτης!) την εργατοημέρα, ναι καλά διαβάσατε την ημέρα! (δηλ. το οκτάωρο)!

Ξεχάσαμε τους άνεργους, αλλά αυτοί θα είναι ήδη άστεγοι πλέον, οπότε μάλλον θα έχει λυθεί και το πρόβλημα των σκουπιδιών. Άντε λοιπόν να τελειώνουμε, να φάμε ο ένας τον άλλο και όλοι μαζί τα σκουπίδια (εάν ακόμη υπάρχουν), να βιώσουμε τη ζούγκλα που έμαθαν και συνήθισαν να ζουν οι εταίροι μας τα χρόνια πριν και κατά το μεσαίωνα κι ο ισχυρότερος ας επιζήσει. Θα έχει μετά να λέει και παραμύθια με δράκους,
Ίσως κάποτε νικήσει και τον Ιμπέρ!!! 

 Άντε να τελειώνουμε… Επιτέλους…

Υ.Γ. έχει σκεφτεί κανείς από εσάς, εάν, την όποια φαιά ουσία, τον όποιο καλοπληρωμένο σύμβουλο, την όποια εξυπνάδα, εάν τη χρησιμοποιούσατε αποκλειστικά και με γνώμονα (μόνο) την ευημερία του τόπου…
Μήπως είμαστε κάτι καλύτερο από Ελβετία; Λέω τώρα εγώ!