Οι τελευταίες εξελίξεις, μετά τις βουλευτικές εκλογές και τον δεύτερο γύρο των προεδρικών της 27ης Απριλίου, στην ΠΓΔΜ και η έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί μετά την πρωτομαγιάτικη απόφαση της Κ.Ε. του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης (Σοσιαλδημοκρατική Ένωση - SDSM),να μην αναγνωρίσει το εκλογικό αποτέλεσμα και να μην αποδεχθεί τις κοινοβουλευτικές έδρες που του αναλογούν με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα, αποδεικνύουν την ανάγκη να σοβαρευτούν και μερικά ελληνικά κόμματα (παλαιότερα και νεοπαγή).
Η αντιπολίτευση κατηγορεί για νοθεία και εκμετάλλευση του κρατικού μηχανισμού τον Νίκολα Γκρούεφσκι, τον εθνικιστή που έχει στηρίξει την πολιτική του ύπαρξη στην κατά της Ελλάδας ρητορεία και είναι ο αρχιτέκτονας του περίφημου «εξαρχαϊσμού» της χώρας με την τοποθέτηση γελοίων αγαλμάτων στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων, την μετονομασία αεροδρομίων, δρόμων και πλατειών, δίνοντάς τους τα ονόματα των Μακεδόνων βασιλέων και την πλαστογράφηση της Ιστορίας.
Σύμφωνα με το εκλογικό αποτέλεσμα, το VMRO-DPMNE του πρωθυπουργού Νίκολα Γκρούεφσκι επικράτησε με μεγάλη διαφορά, εκλέγοντας 61 βουλευτές από τους 123 που αριθμεί η Βουλή της ΠΓΔΜ (από 56 που διέθετε στην προηγούμενη Βουλή), ενώ ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης υπό το SDSM του Ζόραν Ζάεβ εξέλεξε 34 βουλευτές (από 42).
Την ίδια ώρα, στις προεδρικές εκλογές, με ποσοστό 55% επικράτησε ο υποψήφιος του VMRO-DPMNE Γκιόργκι Ιβάνοφ, έναντι ποσοστού 41% του υποψηφίου της αντιπολίτευσης Στέβο Πεντάροφσκι.
Με λίγα λόγια, επικράτησε το δίδυμο που φέρει την βασική πολιτική ευθύνη για την αδιαλλαξία που επιδεικνύουν όλα αυτά τα χρόνια τα Σκόπια όσον αφορά σε μια κοινά αποδεκτή λύση για το θέμα της ονομασίας της γειτονικής χώρας, πυροδοτώντας συνεχώς το κλίμα και δηλητηριάζοντας τον λαό τους.
Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο με τους Αλβανούς της χώρας.
Μεταξύ των αλβανικών κομμάτων, επικράτησε το συγκυβερνών κόμμα DUI του Αλί Αχμέτι, εκλέγοντας 19 βουλευτές (από 15 στις προηγούμενες εκλογές), ενώ το αντιπολιτευόμενο Δημοκρατικό Κόμμα Αλβανών (DPA) του Μέντουχ Θάτσι εξέλεξε επτά βουλευτές (έναν λιγότερο σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές) και έναν βουλευτή εξέλεξε το μικρό αντιπολιτευόμενο αλβανικό κόμμα NDP του Ρούφι Οσμάνι.
Σύμφωνα με σενάρια που κυκλοφόρησαν στα Σκόπια, ο Γκρούεφσκι σκέπτεται να επιλέξει αυτή τη φορά ως εταίρο του το κόμμα του Θάτσι, με τον Αχμέτι να απευθύνει σκληρή προειδοποίηση, απειλώντας ότι «μία τέτοια κυβέρνηση δεν μπορεί να σταθεί, καθώς θα προκληθεί αστάθεια στη χώρα».
Παράλληλα, ο Αχμέτι απέρριψε κατηγορηματικά και το ενδεχόμενο συμμετοχής και των δύο άλλων αλβανικών κομμάτων στη νέα κυβέρνηση Γκρούεφσκι, ενώ το κόμμα του μποϋκοτάρισε τις προεδρικές εκλογές, καθώς η πρότασή του για έναν κοινό προεδρικό υποψήφιο ευρύτερης αποδοχής απορρίφθηκε από το κόμμα του πρωθυπουργού Νίκολα Γκρούεφσκι, γεγονός που αποτέλεσε και την αφορμή για τη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών εκλογών.
Ο Γκρούεφσκι κατηγορείται ότι σ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, αλλά και την ημέρα των εκλογών, χρησιμοποίησε το σύνολο του κρατικού μηχανισμού και τα ελεγχόμενα από την κυβέρνηση μέσα ενημέρωσης, παραβιάζοντας κατάφωρα κάθε έννοια δημοκρατικής εκλογικής διαδικασίας.
Και ότι τα στελέχη του άσκησαν φοβερές πιέσεις και προχώρησαν σε εκβιασμούς των ψηφοφόρων, παραχαράσσοντας ουσιαστικά την βούληση του εκλογικού σώματος και πλαστογραφώντας το εκλογικό αποτέλεσμα.
Την εκλογική διαδικασία στην ΠΓΔΜ παρακολούθησαν 250 στελέχη του ΟΑΣΕ και η ΕΕ τελεί σε αναμονή της έκθεσής τους.
Ήδη, όμως, την επομένη των εκλογών, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε στα Σκόπια η επικεφαλής της αποστολής του ΟΑΣΕ, Κριστίν Μουτονέν, αν και επέκρινε την αντιπολίτευση για τη στάση της, παραδέχθηκε ότι στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας δεν ελήφθησαν υπόψη ορισμένες από τις βασικές αρχές του Οργανισμού για τη διασφάλιση του αδιάβλητου των εκλογών.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, δεν υπήρξε ο απαραίτητος διαχωρισμός κράτους-κόμματος, ο κρατικός μηχανισμός σε πολλές περιπτώσεις τάχθηκε στην υπηρεσία του κυβερνώντος κόμματος, ενώ παράλληλα υπήρξε μεροληπτική και ασύμμετρη κάλυψη από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης υπέρ του κόμματος του Νίκολα Γκρούεφσκι.
Την ίδια ώρα, ο εκπρόσωπος του Επιτρόπου για τη Διεύρυνση της ΕΕ Στέφαν Φούλε, κάλεσε τους πολιτικούς αρχηγούς της ΠΓΔΜ να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Η κρίση είναι μεγάλη, καθώς, ως γνωστόν, η γειτονική χώρα έχει και πρόσφατη εμπειρία (το 2002) από εμφύλιο πόλεμο μεταξύ Σλάβων και Αλβανών – γεγονός που καθιστά ακόμη πιο αναγκαίο να παρακολουθήσουμε με προσοχή τη στάση που θα τηρήσει ο Γκρούεφσκι έναντι των αλβανικών κομμάτων.
Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι δυο μέρες μετά τις εκλογές της 27ης Απριλίου, ο Αυστριακός υπουργός των Εξωτερικών Σεμπάστιαν Κουρτς, μαζί με τα συγχαρητήριά του προς το δίδυμο Γκρούεφσκι – Ιβάνοφ, άδραξε την ευκαιρία για να δηλώσει ότι η επ’ αόριστον αναβολή έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων, λόγω της διένεξης για την ονομασία, «μπορεί να έχει ασφαλώς συνέπειες για τη σταθερότητα στην περιοχή, κάτι που δεν συμφέρει τους γείτονές της - μέλη της ΕΕ».
Αν και πρόσθεσε πως «και η "Μακεδονία" (σ.σ. έτσι την αποκάλεσε) θα πρέπει επίσης να αποδείξει, ότι ενδιαφέρεται πραγματικά για μια βελτίωση των σχέσεων καλής γειτονίας», το μήνυμα προς την Αθήνα ήταν σαφές.
Με λίγα λόγια, ο Αυστριακός υπουργός επέρριψε τις ευθύνες για την διαμορφωθείσα κατάσταση στην Ελλάδα, την οποία μάλιστα περίπου… απείλησε ότι δεν θα βγει κερδισμένη από έναν νέο κύκλο αστάθειας στην ΠΓΔΜ.
Και τα είπε όλα αυτά πριν καν εκδοθεί η έκθεση του ΟΑΣΕ για τον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών.
Φυσικά, έχει τους λόγους του, αφού η Αυστρία είναι ένας από τους μεγαλύτερους επενδυτές στην ΠΓΔΜ, όπου δραστηριοποιούνται σήμερα περισσότερες από 50 επιχειρήσεις με αυστριακή συμμετοχή, ενώ περισσότερες από 20 επιχειρήσεις είναι καθαρά αυστριακής ιδιοκτησίας.
Την ίδια μέρα, ανάλογα σχόλια διαβάσαμε και σε άρθρο της «Frankfurter Allgemeine Zeitung».
Στο άρθρο, η γειτονική χώρα αναφέρεται παντού ως «Μακεδονία» και υποστηρίζεται ότι η Ελλάδα εμποδίζει την ένταξη της ΠΓΔΜ στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ, ενώ αγνοεί με επιμονή την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης που εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 2011 και έχει παραβιάσει πολλές φορές την Ενδιάμεση Συμφωνία (1995).
Αποκαλώντας την ΠΓΔΜ ως «αιωνίως υποψήφια χώρα», υποστηρίζει πως η Αθήνα εμποδίζει την ενταξιακή πορεία της χώρας, αν και αυτή (η ΠΓΔΜ), αποτελούσε κάποτε πρότυπο για τα Δυτικά Βαλκάνια, καθώς υπέγραψε πρώτη, το 2001, συμφωνία σταθεροποίησης και σύνδεσης με την ΕΕ, ενώ έλαβε επισήμως το καθεστώς της υποψήφιας για ένταξη το 2005.
«Ανεξαρτήτως του ποιος ασκεί την εξουσία στην Αθήνα, όλες οι κυβερνήσεις εμποδίζουν την ένταξη της "Μακεδονίας" στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, όσο η χώρα δεν εγκαταλείπει το όνομά της. Η "Μακεδονία", υποστηρίζει η Αθήνα, δεν θα έπρεπε να ονομάζεται "Μακεδονία", καθώς αυτό είναι ελληνική ονομασία, την οποία τα Σκόπια έχουν σφετεριστεί», αναφέρεται στο άρθρο, όπου ο Γκρούεφσκι αναφέρεται ως «Ερντογάν των Βαλκανίων»!
Συμπέρασμα: Είναι απολύτως βέβαιο πως αν η Ελλάδα απομακρυνόταν από την ΕΕ, οι αναγνωρίσεις από πλευράς χωρών-μελών της ΕΕ θα έπεφταν βροχή.
Οπότε, και σ’ αυτήν την περίπτωση, το «καμιά θυσία για το ευρώ» θα κατέληγε σε μια ακόμη θυσία:
Θα οδηγούσε στο θυσιαστήριο και το όνομα της Μακεδονίας!