Ηλίας Καραβόλιας: Γιατί δεν πρέπει να τυπωθεί νέο χρήμα στην ΕυρωζώνηΟ Κόσμος του Επενδυτή ( 23/12/2010, σελ.1-2) παρουσίασε με πρωτοσέλιδο, μια ριζοσπαστική πρόταση περί υποτίμησης του ευρώ, μέσω έκδοσης νέου χρήματος που θα κατανεμηθεί ανάλογα με το ΑΕΠ κάθε χώρας. Η πρόταση, όντως είναι ριζοσπαστική, έξω από τα συνηθισμένα περιοριστικά εργαλεία άσκησης παρεμβατικής πολιτικής από την ΕΚΤ και στηρίζεται κυρίως στο εγχείρημα της Fed που «έκοψε» 650 εκατ. δολάρια νέο χρήμα στην οικονομία των ΗΠΑ. Οι ενστάσεις μου, δεν είναι γύρω από το επιχείρημα του πληθωρισμού, αλλά σχετικές με την δομή, τις μεταβολές και την προοπτική του χρέους, που συνεχίζει να πλήττει θανάσιμα τις κοινωνίες της Ε.Ε

Ένσταση πρώτη : Ο μηχανισμός τόνωσης της οικονομίας των ΗΠΑ με νέο χρήμα, δεν είναι «πιστωτική ένεση», όπως πολλοί νομίζουν, αλλά ενίσχυση της πρωτογενούς πιστωτικής ρευστότητας ( δηλαδή του διατραπεζικού τομέα) με αγορές κρατικών ομολόγων. Το «πέρασμα» της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, είναι αμφιβόλου αποτελέσματος και αποτελεί αντικείμενο διαμάχης μεταξύ οικονομολόγων, διότι η ανοιχτή, υπερκαταναλωτική και υπερχρεωμένη στους Ασιάτες τραπεζίτες και εξαγωγείς, οικονομία των ΗΠΑ, μπορεί εύκολα να πέσει στην παγίδα του στασιμοπληθωρισμού ( ό, τι χειρότερο για να εγκατασταθεί μακροχρόνια ύφεση )

Ένσταση δεύτερη : Το μίγμα του χρέους στην Ευρωζώνη, αν τελικά δεν αναδιαρθρωθεί, τότε θα  ενσωματώσει  τους  αρνητικούς επιταχυντές  της ύφεσης που περνάνε σχεδόν όλες οι οικονομίες της ευρωζώνης. Με την κυκλοφορία νέου, φρέσκου χρήματος, το συνολικό ΑΕΠ θα αυξήσει άμεσα με πληθωριστικό τρόπο το παλιό χρέος( νέο κυκλοφορούν χρήμα, δεν σημαίνει νέο παραγόμενο προϊόν, προσοχή…). Ακόμη και αν δημιουργηθεί ένα περιβάλλον ομαλής υποτίμησης του κοινού νομίσματος, μέσω κλιμακωτής  απορρόφησης/ισοκατανομής που θα στηρίζεται στους  ΑΕΠ και μεγέθυνσης κάθε  χώρας, τα αποτελέσματα δεν θα κατανεμηθούν ανάλογα, αλλά – δυστυχώς- αντιστρόφως ανάλογα !  Ο λόγος είναι ότι η Ευρωζώνη δεν είναι εθνική οικονομία με απλές ενδοκλαδικές   ανισορροπίες ή  ομοιόμορφα κατανεμημένες  εισοδηματικές  διαφορές ( δηλαδή απλές διαφορές αγοραστικής δύναμης, από χώρα σε χώρα ), όπως θα δούμε παρακάτω.

Ένσταση τρίτη :Η  Ευρωζώνη είναι μια  ομοσπονδία κρατών με άνισα κατανεμημένα παραγόμενα αποτελέσματα, με διαφορετικούς δείκτες ανταγωνιστικότητας και το σημαντικότερο, διαφορετικούς απορροφητήρες πιστωτικής επέκτασης (π. χ  δώστε  δάνειο-ακόμα και σήμερα στην κρίση - σε Έλληνα, Ιταλό, Ισπανό  ή Πορτογάλο και να δούμε  αν θα το διαχειριστεί όπως ένας  Γερμανός ή ένας Αυστριακός)! Και ακριβώς εκεί είναι και ο πυρήνας του προβλήματος! Η περίπτωση της υπερχρέωσης της Ιρλανδίας και της Μ. Βρετανίας, δεν οφείλεται σε ακόρεστη δίψα και ζήτηση δανείων από τους καταναλωτές, αλλά σε τραπεζική υπέρ επέκταση σε επισφαλείς πιστώσεις, με ενέχυρο υπερτιμημένα ακίνητα ( όχι λόγω υπερβάλλουσας ζήτησης αλλά και εδώ λόγω υπερβάλλουσας πιστωτικής επέκτασης!).

Ζούμε την εποχή της ανάδυσης  κρυμμένων ανισορροπιών στις μεγάλες οικονομίες με υψηλό βαθμό  ομοιογένειας οικονομικών επιταχυντών και πολλαπλασιαστών( ΗΠΑ και Κίνα) και την εποχή της ανάδυσης εμφανών αδυναμιών της ανομοιογενούς παραγωγικά Ευρώπης. Οι εμπορικές ροές  κεφαλαίων παγκοσμίως ,και  κυρίως οι μοχλευμένες  συναλλαγές εικονικών αξιών ( παράγωγα και προθεσμιακά συμβόλαια σε νομίσματα, πετρέλαιο, εμπορεύματα, χρυσό)  αποτελούν βόμβα έτοιμη να εκραγεί στην πραγματική οικονομία . Η πυρίτιδα βρίσκεται φυλαγμένη στις θέσεις επαγγελματιών κερδοσκόπων, που ξέρουν να επιβάλλουν την γενεσιουργό αιτία του κέρδους τους :Βίαιες μετατροπές και διακυμάνσεις σε πολλές αξίες ταυτόχρονα. σε δεκάδες διαπραγματεύσεις, χρηματιστηριακές ή πραγματικές...)

Η Ευρωζώνη, χωρίς ενιαία οικονομική διακυβέρνηση και ενιαία οικονομική και νομισματική πολιτική , δεν μπορεί να τρέξει πίσω από τις  εξελίξεις  διότι ζει με την… ατέλεια της ανομοιόμορφης οικονομίας, με μια ανομοιογένεια οικονομικών δράσεων και αποτελεσμάτων. Αύξηση στην κυκλοφορία του ευρώ, ισχυρό νόμισμα στα ταμπλό αλλά καθρέφτης αδύναμων και υπερχρεωμένων χωρών και επιχειρήσεων , βολεύει τους  μεγάλους παίχτες  των ομολόγων και των νομισμάτων, που θρέφονται με το να διαιωνίζουν( και με την μέθοδο των … swaps) τα ευρωπαϊκά κρατικά χρέη και να ποντάρουν στις  χρεοκοπίες αδύναμων κρίκων( Ελλάδα) , ανεβάζοντας  spreadς και ασφάλιστρα κινδύνου.

Να είμαστε λοιπόν έτοιμοι  και προετοιμασμένοι, ότι αμέσως μόλις εκδοθεί  νέο ευρωπαϊκό  «φρέσκο'» χρήμα, θα σημαίνει ευκαιρία για νέες θέσεις στις προθεσμιακές αγορές χρεοκοπίας, με αιτία και … εργαλείο ταυτόχρονα, μεταξύ άλλων και την πρόφαση του πληθωρισμού!

Διότι ήδη προβάλλουν τον κίνδυνο χρεοκοπιών, μόνιμης ύφεσης και διάλυσης του ευρώ και της Ε.Ε, γιατί άραγε να μην χρησιμοποιήσουν και ακόμη ένα εργαλείο, ειδικά όταν το προσφέρουν απλόχερα οι Ευρωπαϊκές  Αρχές;

Αν αποτελεί λοιπόν κίνδυνο για τις χώρες της ΕΕ ο πληθωρισμός, ας αναλογιστούμε σοβαρά  μήπως αυτοί που θα ποντάρουν σε αυτόν τον κίνδυνο, αποτελούν ακόμη μεγαλύτερη απειλή….