Η επιστολή Σαμαρά, ο Παραβαρδάριος Οίνος και άλλα «ασήμαντα» γεγονότα… Δεν χρειάζεται να έχουμε την παραμικρή αμφιβολία.

Αν είχε υπάρξει οποιαδήποτε αρνητική εξέλιξη στην υπόθεση των Σκοπίων,  θα είχε βουίξει ο ντουνιάς.

Το τι εκφράσεις θα είχαν ακουστεί, δεν λέγεται.

Ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου κάποιες συνιστώσες θεωρούν ότι το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του και η Μακεδονία στους Σκοπιανούς, θα είχε σηκώσει τον κόσμο στο ποδάρι.

Επομένως, μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι τίποτε το άξιο λόγου δεν έχει συμβεί γύρω από το εθνικό θέμα.

Προφανώς, έτσι θα είναι.

Διαφορετικά, κάτι θα είχε φθάσει στα αυτιά μας.

Είναι, όμως, έτσι; Για να δούμε – και να καταλάβουμε για άλλη μια φορά πώς κάποιες ειδήσεις εξαφανίζονται και μαζί μ’ αυτές και τα γεγονότα που τις έχουν προκαλέσει.

Την προηγούμενη Πέμπτη, 18 Ιουλίου, ημέρα που την Αθήνα επισκεπτόταν ο Γερμανός υπουργός των Οικονομικών Β. Σόιμπλε, δόθηκε στη δημοσιότητα η απάντηση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ Νίκολα Γκρουέφσκι.

Ο τελευταίος, με επιστολή του προς τον κ. Σαμαρά, είχε είκοσι ημέρες νωρίτερα ζητήσει να δημιουργηθούν «ομάδες εργασίας» με επικεφαλής τους πρωθυπουργούς των δύο χωρών και να ξεκινήσουν άμεσα συνομιλίες για την επίλυση του ζητήματος του ονόματος, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.

Παράλληλα, ζητούσε από τον κ. Σαμαρά να υποστηρίξει η Ελλάδα την ΠΓΔΜ για να ξεκινήσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στο εικοσαήμερο που διέρρευσε, ο Γκρούεφσκι κυκλοφορούσε εδώ κι’ εκεί και παραπονιόταν πως ο Έλληνας πρωθυπουργός απαξιούσε να του απαντήσει.

Τελικά, η απάντηση πήγε και το περιεχόμενό της έγινε γνωστό (λέμε τώρα) την ημέρα που ο Σόιμπλε επισκεπτόταν την Αθήνα.

Στην επιστολή του, ο Έλληνας πρωθυπουργός απαντούσε πως η επίλυση του προβλήματος είναι θέμα πολιτικής βούλησης και όχι διαδικασίας, ότι η Ελλάδα στηρίζει την υφιστάμενη διαδικασία και στηρίζει απόλυτα τον διαμεσολαβητή της και ότι μια συνάντηση των πρωθυπουργών θα κατέληγε σε «άσκηση δημοσίων σχέσεων» αν δεν συνοδευόταν «από χειροπιαστά στοιχεία πολιτικής δέσμευσης».

Αρνούμενος επομένως να συναντηθεί με τον Γκρούεφσκι και απορρίπτοντας τις προτάσεις του, ο κ. Σαμαράς δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει την έμφαση που η ΕΕ δίνει στις σχέσεις καλής γειτονίας, που αποτελούν «προαπαιτούμενο της ενταξιακής διαδικασίας όλων των χωρών και άρα κατέχουν περίοπτη θέση στις προτεραιότητες της ΕΕ», καθώς και την αλυτρωτική ρητορική εκ μέρους της ΠΓΔΜ, που στρέφει τον λαό της κατά της Ελλάδας.

Οι αντιδράσεις στα Σκόπια υπήρξαν σφοδρές – αλλά ούτε αυτές τις πληροφορηθήκαμε.

Τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης της ΠΓΔΜ κατηγόρησαν τον Έλληνα πρωθυπουργό για «αλαζονεία και υπεροψία», σημειώνοντας ότι «η αρνητική απάντηση του κ. Σαμαρά επιβεβαιώνει την αδιαφορία της ελληνικής πλευράς για το θέμα του ονόματος».

Αλλά και το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, η «Σοσιαλδημοκρατική Ένωση», ανέφερε σε ανακοίνωσή του πως τα όσα ανέφερε στην απαντητική επιστολή του ο κ. Σαμαράς «δείχνουν έλλειψη εποικοδομητικότητας από την πλευρά της Ελλάδας στη διένεξη με τη "Μακεδονία" για το ζήτημα του ονόματος».

Το κερασάκι στην τούρτα ήλθε όταν ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ Γκιόργκι Ιβάνοφ επετέθη προσωπικά στον κ. Σαμαρά, λέγοντας ότι με την επιστολή του δικαιώνει τη χώρα του, που υποστηρίζει πως στο πρόβλημα της ονομασίας «δεν έχει συνομιλητή», αλλά… τι να περιμένει κανείς «από έναν άνθρωπο που πριν από δύο δεκαετίες δημιούργησε το πρόβλημα και τώρα θέλει να αποφύγει την επίλυση του»!

Και δεν είναι μόνο αυτές οι εξελίξεις που δεν μάθαμε.

Στις 5 Ιουλίου, μετά τη συνάντησή του στα Σκόπια με τον υπουργό των Εξωτερικών της ΠΓΔΜ Νίκολα Πόποσκι, ο βοηθός του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, αρμόδιος για τις πολιτικές υποθέσεις και την πολιτική ασφάλειας Ντίρκ Μπρένγκελμαν, δήλωσε ότι το ελληνικό βέτο στο Βουκουρέστι (Απρίλιος 2008, Κώστας Καραμανλής) παραμένει σε ισχύ και επιβεβαιώθηκε και στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής της Συμμαχίας στο Σικάγο.

Και επομένως η ΠΓΔΜ δεν μπορεί να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ αν προηγουμένως δεν επιλυθεί το πρόβλημα και δεν ανάψει το πράσινο φως η Αθήνα.

Και επίσης:

Στις 25 του Ιουνίου, το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ «όπλισε» τη Σύνοδο Κορυφή με τη δυνατότητα να μην θέσει στην ατζέντα το θέμα της έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΠΓΔΜ και το θέμα μεταφέρθηκε στις Καλένδες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Δεκεμβρίου.

Όπως αναφέρθηκε από το Συμβούλιο, τα «διμερή θέματα» με την Ελλάδα και τη Βουλγαρία «δεν δίνουν τη δυνατότητα στο Συμβούλιο να λάβει θετικά μέτρα».

Εκείνες τις μέρες (21 Ιουνίου), ο Σκοπιανός πρόεδρος Ιβάνοφ, αφού δήλωσε πως έχει ορκιστεί να αποδεχθεί μόνο ένα όνομα - «Δημοκρατία της Μακεδονίας», παραπονέθηκε πως ο μόνος Πρόεδρος της περιοχής που αρνείται να τον συναντήσει είναι ο Έλληνας Πρόεδρος Κάρολος Παπούλιας.
«Επί δύο δεκαετίες δεν έχει υπάρξει συνάντηση μεταξύ του "Μακεδόνα" και του Έλληνα Προέδρου», είπε ο Ιβάνοφ σε συνέντευξή του σε ιδιωτικό τηλεοπτικό μέσο της ΠΓΔΜ. «Δεν μετράω πλέον τις προσκλήσεις που απηύθυνα στο πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Τον καλώ για να πιούμε ένα καφέ, τίποτα άλλο. Να δείξουμε στους ανθρώπους ότι είμαστε γείτονες, ότι δεν πρέπει να διαφωνούμε, αλλά ότι μπορούμε να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι, έτσι όπως κάθισαν πριν από μερικές ημέρες οι πρόεδροι της Σερβίας Τόμισλαβ Νίκολιτς και του Κοσόβου Ατιφέτε Γιαχγιάγκα στη Μπρατισλάβα. Κάθε φορά, η απάντηση είναι αρνητική».

Τελικά, υπήρξε μια συνάντηση (στις 30 Ιουνίου), στο Ζάγκρεμπ, στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων για την ένταξη της Κροατίας στην ΕΕ.

Από την  επίσημη ιστοσελίδα του προεδρίας της ΠΓΔΜ η είδηση προβλήθηκε υπό τον τίτλο «Ιστορική συνάντηση Ιβάνοφ - Παπούλια» και μονοπώλησε τον σκοπιανό Τύπο για μέρες.

Όπως έγινε γνωστό, μέσω δημοσιεύματος της εφημερίδας «Ουτρίνσκι Βέσνικ», ο Ιβάνοφ κάλεσε και πάλι τον κ. Παπούλια σε συνάντηση και εκείνος του απάντησε πως συνάντηση θα υπάρξει μόνον αφού επιλυθεί το ζήτημα της ονομασίας.

Συγγνώμη, αλλά αν κάποιος πήρε χαμπάρι για όλα αυτά, να βγει να το πει.

Και τώρα, κάτι τελευταίο και πραγματικά πολύ εντυπωσιακό, το οποίο επίσης θάφτηκε στον καιρό της υπερπληροφόρησης:

Στις 8 Ιουλίου, η Ένωση Οινοπαραγωγών της ΠΓΔΜ στην οποία μετέχουν εννέα οινοποιεία της χώρας, παρουσίασαν σε συνέντευξη Τύπου στα Σκόπια τη νέα ονομασία προέλευσης των κρασιών της γειτονικής χώρας: «Παραβαρδάριος Οίνος»!

Τι συνέβη;

Α, τίποτε το σπουδαίο.

Απλώς βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα ονομασία γεωγραφικού προσδιορισμού, την οποία αποφάσισαν οι οινοποιοί της ΠΓΔΜ για να μπορούν να πουλάνε τα κρασιά τους στην Ευρώπη.

Και πώς συνέβη αυτό (το αμελητέο να γνωστοποιηθεί);

Α, τίποτε το σπουδαίο.

Απλώς, η πολυετής πίεση που έχει ασκήσει η Ελλάδα για την προστασία των μακεδονικών κρασιών, απέδωσε καρπούς.

Μέχρι πρόσφατα, οι οινοπαραγωγοί της ΠΓΔΜ επιχειρούσαν να εξάγουν τα κρασιά τους σε χώρες της Ε.Ε. χρησιμοποιώντας ως ονομασία προέλευσης τον όρο «Μακεδονικός Οίνος», γεγονός που προκαλούσε αντιδράσεις από την ελληνική πλευρά, καθώς η συγκεκριμένη γεωγραφική ένδειξη έχει κατοχυρωθεί από την Ελλάδα και επιτρέπεται να την φέρουν οίνοι που προέρχονται από το γεωγραφικό διαμέρισμα της Μακεδονίας στην Ελλάδα.

Το προηγούμενο διάστημα, αλυσίδες πολυκαταστημάτων σε χώρες της Ε.Ε (κυρίως στη Γερμανία) είχαν διακόψει τις πωλήσεις του οίνου από την ΠΓΔΜ με την ονομασία «μακεδονικός», μετά από σχετικές καταγγελίες των ελληνικών αρχών.

Οπότε, οι οινοπαραγωγοί της ΠΓΔΜ κατέληξαν ότι για να ξεπεραστεί αυτό το πρόβλημα και να μην υποστούν σημαντικότερες απώλειες έπρεπε να αναζητήσουν διαφορετική ονομασία προέλευσης.

«Παραβαρδάριος», λοιπόν.

Μέσα στην απόλυτη σιωπή…