Γράφει ο
Κίμων Στεριώτης

Σε παγκόσμιο επίπεδο πραγματοποιείται μια "επανάσταση" στον τομέα της Ηλεκτροπαραγωγής.

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι υπάρχουν τεράστια οικονομικά συμφέροντα για την ανάπτυξη - στον ένα ή στον άλλο βαθμό - Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ).

Η Ελλάδα δεν μπορεί να αγνοήσει αυτή τη Νέα Ενεργειακή Πραγματικότητα....

Πρέπει να γίνουν κατανοητά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των ΑΠΕ και κυρίως να αξιοποιηθούν αυτές οι Πηγές που έχουν το χαμηλότερο κόστος παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας σε όφελος της Εθνικής Ανταγωνιστικότητας....

Οι Ενεργειακές Τεχνολογίες εξελίσσονται συνεχώς και δεν πρέπει να αγνοούνται στον Ενεργειακό Σχεδιασμό....

Δυστυχώς τα αποθέματα Λιγνίτη της Ελλάδας εξαντλούνται με ταχύτατους ρυθμούς και το κόστος παραγωγής λιγνιτικής ηλεκτρικής ενέργειας αυξάνει συνεχώς και γίνεται μη ανταγωνιστικό στην Ενιαία Αγορά Ηλεκτρικής Ενέργειας...

Η εμμονή σε "ενεργειακά μοντέλα" του παρελθόντος δεν θα προκαλέσουν παρά μόνο συσσωρευμένες ζημιές και μεγάλη μείωση του αριθμού των απασχολουμένων στην Εγχώρια Ηλεκτροπαραγωγή.

ΔΕΗ και ΑΠΕ

Ακόμη χειρότερα: η ανάπτυξη των ΑΠΕ βασίσθηκε στη μικροπαραγωγή και στις υπέρμετρες επιδοτήσεις που απολαμβάνουν οι "επενδυτές", αντί κατά προτεραιότητα να υποστηριχθεί η Συγκεντροποιημένη Μαζική Παραγωγή που θα εξασφάλιζε χαμηλό Κόστος ανά παραγόμενη MWh...

Εάν η Ελλάδα ακολουθούσε το τελευταίο "μοντέλο" με λίγες μεγάλες εταιρείες και με τη ΔΕΗ να κατέχει ένα σημαντικό μερίδιο αυτής της "νέας αγοράς" θα υπήρχαν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες για αύξηση των εξαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας και των εσόδων από διεθνείς δραστηριότητες...

Το "μοντέλο της μικροπαραγωγής" από ΑΠΕ που έχει υιοθετηθεί είναι καταδικασμένο να σβήσει, γιατί δεν μπορεί να πραγματοποιεί Οικονομίες Κλίμακας, πολύ περισσότερο με την ύπαρξη ενός τεράστιου αριθμού νησιών που χρειάζονται ηλεκτρική ενέργεια όλο τον χρόνο αλλά με τεράστια αύξηση της κατανάλωσης λίγους μήνες, δηλαδή στη διάρκεια της τουριστικής περιόδου..

Παράλληλα, χάθηκε (;) μια "μοναδική ευκαιρία" η ΔΕΗ να αποκτήσει "δεσπόζουσα θέση" στις Ανανεώσιμες Πηγές με παράλληλα ταχύρρυθμη ανάπτυξη της Ηλεκτροπαραγωγής εκτός της μικρής ελληνικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας...

Ωστόσο, το "σπάσιμο" της λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ και η μείωση του ποσοστού της κάτω του 50% πιθανώς να αποτελεί μια "τελευταία ευκαιρία" για την Οικονομική Βιώσιμότητά της...

Τα τεράστια χρέη από απλήρωτους λογαριασμούς Καταναλωτών προς τη ΔΕΗ κινδυνεύουν να συμπαρασύρουν και αποδιαρθρώσουν πλήρως ολόκληρη την Ενεργειακή Οικονομία όπως αυτή τείνει να διαμορφωθεί...

ΓΙΑ ΕΝΑ "ΝΕΟ ΜΟΝΤΕΛΟ"

Πολλά θα εξαρτηθούν από τη δυνατότητα ταχύτατου επαναπροσδιορισμού του "ενεργειακού μοντέλου" της Ελλάδας που θα στηρίζεται στη συγκεντροποίηση της Ηλεκτροπαραγωγής. Τόσο της Θερμικής, όσο και της Παραγωγής από Ανανεώσιμες Πηγές.

Το ακολουθούμενο "μοντέλο αποδιάλυσης" του παραγωγικού δυναμικού της ΔΕΗ και η έλλειψη Συγκεντροποιημένης Παραγωγής είναι πολύ πιθανόν να προκαλέσει μεγάλες ανισορροπίες ως προς τη μεταβαλλόμενη Συνολική Ζήτηση....

Οπωσδήποτε, πάντως, η Ηλεκτροπαραγωγή - όπως αυτή διαμορφώνεται - δεν θα ελκυστική για τη διατήρηση σε λειτουργία μέσου και μεγάλου μεγέθους εταιρειών με αυξημένες ανάγκες για Κατανάλωση Ηλεκτρικής Ενέργειας...

Εάν δεν γίνουν σημαντικές αλλαγές που θα στηρίζονται στον Υγιή Ανταγωνισμό η Ελλάδα θα αποτελέσει πρόσφορο έδαφος για πολύ μεγάλες εισαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας από το εξωτερικό και με πολύ μεγάλο Κόστος για τους Εγχώριους Καταναλωτές...

Τέλος, εκτός όμως από την Ηλεκτροπαραγωγή απαιτείται να γίνουν "μεγάλες αλλαγές" και στους Τομείς των Δικτύων, ιδιαίτερα αυτούς που έχουν σχέση με τη Μέση και Χαμηλή Τάση. Γιατί μια "στροφή" σε Ανταγωνιστικές Ανανεώσιμες Πηγές θα απαιτήσει σημαντικές επενδύσεις προσαρμογής των αποδόσεων και της λειτουργικότητας των Δικτύων.

Σε κάθε περίπτωση το "ενεργειακό μοντέλο" που ακολουθείται στην Ελλάδα - εάν δεν αλλάξει γρήγορα και αποφασιστικά - θα υπάρξουν πολύ δυσμενείς εξελίξεις μέσα στα επόμενα χρόνια...