Γιατί είναι μεταβατική η κυβέρνησηΜάχη για την έκτη δόση και μάχες εξουσίας Στην τελική ευθεία για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπαδήμου και στον απόηχο των πολύ ενθαρρυντικών δημοσκοπήσεων για τον νέο πρωθυπουργό, στη Βουλή ξεκινά σήμερα η συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων.

Μια συζήτηση με προδιαγεγραμμένη – έστω και αν υπάρξουν μερικές εκπλήξεις – κατάληξη που, προς το παρόν, δεν δείχνει να αλλάξει την εικόνα αναξιοπιστίας της χώρας, που φαίνεται ότι μετά από δύο χρόνια παλινωδιών και ασυνάρτητων φορομπηχτικών μέτρων, έχει υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη.

Οι Ευρωπαίοι συγχαίρουν, αλλά παραμένουν επιφυλακτικοί. Το ίδιο και το ΔΝΤ. Γι’ αυτό και παραμένει στο τραπέζι η απαίτηση για υπογραφή επιστολών νομιμοφροσύνης με διαφορετικό περιεχόμενο από τον κ. Παπαδήμο, τον κ. Βενιζέλο, τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας και τους αρχηγούς των δύο μεγάλων κομμάτων.

Αν και επισήμως όλα τα μέτρα έχουν ψηφιστεί – και επομένως δεν τίθεται ζήτημα να ληφθούν νέα – οι επιβαρύνσεις είναι ήδη πολλές και το «μεταβατικόν» της παρούσας κυβέρνησης δεν πρόκειται να μειώσει τις συνέπειες – παρά τα διθυραμβικά γκάλοπ και την (πρόσκαιρη) εικονική πραγματικότητα ευφορίας που καταβάλλεται προσπάθεια να επιβληθεί. 

Και το χειρότερο: Δεν είναι καθόλου βέβαιο πως η ακολουθούμενη πολιτική θα αποδώσει, με δεδομένο ότι έχει επέλθει ο στραγγαλισμός της ελληνικής οικονομίας.

Το γεγονός δε ότι στα υπουργεία από τα οποία εξαρτάται η ανάπτυξη, η ανταγωνιστικότητα, οι επενδύσεις παραμένουν στα χέρια των ίδιων επιτελείων δεν προοιωνίζεται θετικές εξελίξεις στους τομείς αυτούς, τους μόνους οι οποίοι μπορούν να οδηγήσουν τη χώρα μακριά από τον σημερινό εφιάλτη.

Την ίδια ώρα, η Γερμανία επιμένει στη δυσπιστία της και σύμφωνα με το περιοδικό Σπίγκελ, που κυκλοφορεί σήμερα το Βερολίνο, επεξεργάζεται σχέδια για πιθανή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη – παρά τον εκβιασμένο σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού.

Ένα μάλιστα από τα εφιαλτικότερα σενάρια που αναφέρονται, είναι να περιπέσει η Ελλάδα σε φαύλο κύκλο ανέχειας για δεκαετίες!

Σε περίπτωση δε που η Ελλάδα εγκατέλειπε το ευρώ, οι Γερμανοί ειδικοί υποστηρίζουν πως η αξία του νέου νομίσματος θα μειωνόταν δραματικά έναντι του ευρώ, ενώ το χρέος σε ευρώ θα εμφάνιζε αύξηση, η πιστοληπτική ικανότητα θα υποβαθμιζόταν και οι ελληνικές τράπεζες θα κινδύνευαν να βρεθούν χωρίς χρηματοδότηση.

Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με όσα μετέδιδε χθες το «Ρόιτερ΄ς», η Άγκελα Μέρκελ προωθεί την επίσπευση της μεταρρύθμισης της Συνθήκης της ΕΕ και επιθυμεί όλα τα κράτη να έχουν δώσει την έγκρισή τους μέχρι το τέλος του 2012.

Επισήμως, η αλλαγή της Συνθήκης θα αφορά στη δυνατότητα άσκησης μεγαλύτερων πιέσεων στα «απείθαρχα» κράτη, αλλά φαίνεται ότι ανοίγει η πόρτα για αποχώρηση χώρας από το ευρώ – κάτι που σήμερα δεν προβλέπεται, παρά μόνο οικειοθελώς.

Μέσα σ’ αυτό το ιδιαίτερα επικίνδυνο περιβάλλον, το ελληνικό πολιτικό σύστημα υφίσταται σοβαρές αναταράξεις, με διαφωνίες στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας και με το ΠΑΣΟΚ να προετοιμάζεται για άλλη μια κούρσα διαδοχής.

Την ώρα δηλαδή που κάποιοι όφειλαν να έχουν μεταμορφωθεί σε δρομείς για να αποφευχθούν τα χειρότερα, έχουν ξεκινήσει συζητήσεις για την καρέκλα.

Το γεγονός δε ότι το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται πολύ χαμηλά στις δημοσκοπήσεις, αγγίζοντας ποσοστά ακόμη και κάτω του 12%, δημιουργεί στο εσωτερικό του κόμματος δύο τάσεις: Οι μεν υποστηρίζουν ότι το ζήτημα της διαδοχής είναι πρώτης προτεραιότητας, οι δε ότι δεν μπορεί να ανοίξει τέτοια συζήτηση την ώρα της κρίσης.

Παυλόπουλος: Γιατί η κυβέρνηση είναι μεταβατική

Στο μεταξύ, οι διαφορετικές φωνές προκάλεσαν και τη σημερινή σύγκληση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας από τον Α. Σαμαρά, ο οποίος παραμένει σταθερός στην άποψη περί μεταβατικού χαρακτήρα της παρούσας «κυβέρνησης ειδικού σκοπού».

Επί του θέματος, ο βουλευτής και καθηγητής πανεπιστημίου Προκόπης Παυλόπουλος επιχειρηματολόγησε μιλώντας στο ραδιοσταθμό Real FM και τον Κ. Χαρδαβέλλα, με πολιτικούς και νομικούς όρους. 

Κατά τον κ. Παυλόπουλο, η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι μεταβατική, υπό τη διπλή του όρου έννοια: Αφενός έχει ημερομηνία λήξης, την 19η Φεβρουαρίου του 2012, οπότε και θα διενεργηθούν εκλογές. Και, αφετέρου, έχει συγκεκριμένη αποστολή, η οποία συνίσταται, κατά βάση, στην ψήφιση του πολυετούς προγράμματος ΕΕ/ΔΝΤ που συμφωνήθηκε στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της 26ης-27ης Οκτωβρίου 2011, όπως αυτό θα διαμορφωθεί τελικώς και της συνακόλουθης δανειακής σύμβασης.

Σύμφωνα με τον κ. Παυλόπουλο, εκτός από το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν έχει εξουσιοδοτηθεί για λήψη πρόσθετων μέτρων, είναι επίσης ξεκάθαρο ότι η κύρωση της δανειακής σύμβασης θα γίνει με την απλή πλειοψηφία που προβλέπει το άρθρο 36 παρ. 2 του Συντάγματος περί κύρωσης των διεθνών συνθηκών και όχι με την αυξημένη πλειοψηφία των 3/5 κατά το άρθρο 28 παρ. 2 του Συντάγματος, δοθέντος ότι η ΝΔ έχει καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να δεχθεί οιαδήποτε εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας.

«Η Κυβέρνηση Παπαδήμου επιβλήθηκε, κυρίως από την Ευρωπαϊκή Ένωση, μετά τη συνάντηση στις Κάννες», ανέφερε ο πρώην υπουργός. «Πιο συγκεκριμένα, ύστερα από την κατάρρευση της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, λόγω της οικτρής αποτυχίας της και της εθνικώς επικίνδυνης επιλογής της περί δημοψηφίσματος, η δημιουργία συμμαχικής κυβέρνησης ετέθη ως όρος από τους εταίρους μας για την εκταμίευση της 6ης δόσης. Ο κ. Α. Σαμαράς, ο οποίος όχι μόνο δεν φέρει καμία ευθύνη για το κατάντημα στο οποίο οδήγησε τη Χώρα η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, αλλά, επιπλέον, είχε εγκαίρως προβλέψει από τον Μάιο του 2010 το πλήρες αδιέξοδο της μνημονιακής πολιτικής, είχε να επιλέξει ανάμεσα στην απαρέγκλιτη τήρηση της πάγιας πολιτικής του περί διενέργειας εκλογών προ του τέλους του 2011 και στην υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος. Και ειδικότερα της υπεράσπισης της εθνικής μας οικονομίας, η οποία προφανώς θα κατέρρεε πλήρως αν δεν καταβαλλόταν η 6η δόση. Με παρρησία και ευθύτητα επέλεξε το δεύτερο, χωρίς να υπολογίσει το πολιτικό κόστος».

Τίθεται έτσι το σοβαρό ζήτημα του τρόπου με τον οποίο προέκυψε η σημερινή κυβέρνηση. Αυτή, συνεχίζει ο κ. Παυλόπουλος την επιχειρηματολογία του, «δεν προέκυψε ούτε ύστερα από την ετυμηγορία του ελληνικού λαού ούτε καν ύστερα από οργανωμένη και συγκροτημένη συμφωνία  των κομμάτων που τη στηρίζουν, όπως είχε συμβεί με την Οικουμενική Κυβέρνηση Ξ. Ζολώτα.  Είναι λοιπόν προϊόν έκτακτης ανάγκης και γι’ αυτό έχει τον υπό τη διπλή του όρου έννοια μεταβατικό χαρακτήρα που προανέφερα. Κατά συνέπεια η διενέργεια εκλογών στις 19 Φεβρουαρίου 2012 είναι επιβεβλημένη και για λόγους που αφορούν την ομαλή λειτουργία του κοινοβουλευτικού μας συστήματος και την πιστή εφαρμογή της δημοκρατικής αρχής».

Τέλος, όσον αφορά στην απαίτηση του Eurogroup για επιστολές δέσμευσης αποτελεί «ευθεία παραβίαση του Ελληνικού Συντάγματος, αλλά και είναι αντίθετη προς το ίδιο το ευρωπαϊκό δίκαιο, το οποίο καθορίζει τις αρμοδιότητες και του Eurogroup και του κ. Όλι Ρεν. Με απλές λέξεις ουδεμία διάταξη του ευρωπαϊκού δικαίου τους παρέχει θεσμικό έρεισμα για μια τέτοια απαίτηση. Ας σεβασθούν, λοιπόν, τουλάχιστον την ευρωπαϊκή έννομη τάξη».