Βυθισμένη στη φτώχεια κατέληξε η Ευρώπη – με την Ελλάδα σε μια από τις δυσμενέστερες θέσεις – σύμφωνα με τα στοιχεία της ντροπής που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία EUROSTAT.

Σύμφωνα με την έρευνα για την φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό (για το 2012), ένας στους τρεις κατοίκους στην Ελλάδα - και κατά μέσο όρο ένας στους τέσσερις στην Ευρώπη - είτε θεωρείται φτωχός (δηλαδή έχει εισοδήματα μικρότερα του 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος), είτε ζει σε κατάσταση ένδειας (δηλαδή στερείται βασικά καταναλωτικά αγαθά, ή αδυνατεί να αντεπεξέλθει σε στοιχειώδεις οικονομικές υποχρεώσεις), είτε ζει σε οικογένεια αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της ανεργίας.

Ειδικά για την Ελλάδα, η έρευνα δείχνει ότι σε συνθήκες φτώχειας βρίσκεται το 23,5% του πληθυσμού, σε συνθήκες ένδειας το 19,5%, ενώ ζει σε οικογένεια αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της ανεργίας (δηλαδή σε οικογένεια που λίγο πολύ κανένα μέλος της δεν έχει «κανονική δουλειά») το 14,1% του πληθυσμού.

Τα αντίστοιχα μέσα ποσοστά στην ΕΕ είναι 17%, 9,9% και 10,1%. Στην Ελλάδα, αντιμέτωπο με τουλάχιστον μία (ή και περισσότερες) από αυτές τις τρεις προβληματικές καταστάσεις είναι το 34,6% του πληθυσμού (3,8 εκατ. άνθρωποι), ενώ στην ΕΕ κατά μέσο όρο το 24,8% (124,5 εκατ. άνθρωποι).

Σε χειρότερη κατάσταση από την Ελλάδα, βρίσκονται μόνο η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Λετονία, με ποσοστά που πλησιάζουν και ξεπερνούν το 40%, ενώ στον αντίποδα (με ποσοστά μικρότερα του 20%) βρίσκονται η Ολλανδία, η Τσεχία, η Φινλανδία, η Σουηδία και το Λουξεμβούργο.

Τέλος, στην Ελλάδα, το ποσοστό του πληθυσμού που το 2008 βρισκόταν σε κατάσταση φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού ήταν στο 28,1%, ενώ στην ΕΕ ήταν στο 23,7%.

Την ίδια ώρα – αφήνοντας να εννοηθεί ότι τα κράτη δεν έπραξαν το καθήκον τους, οδηγώντας στη σημερινή κατάσταση του υπερδανεισμού, της δημοσιονομικής προσαρμογής και της φτώχειας - υπέρ της ενίσχυσης του δικαιώματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να παρεμβαίνει στα θέματα του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και στους εθνικούς προϋπολογισμούς τάχθηκε ο υπηρεσιακός υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, υποστηρίζοντας ότι «η αγωνία για την Ευρωζώνη έχει μειωθεί».

Σε συνέντευξή του στην γερμανική οικονομική εφημερίδα Der Handelsblatt, ο υπηρεσιακός υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας ανέφερε ότι το Πρωτόκολλο 14 της Συνθήκης της Λισαβόνας θα αποτελούσε ένα πιθανό σημείο εκκίνησης για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν.

«Εκεί μπορείτε να εντοπίσετε κανόνες για την Ευρωζώνη. Θα μπορούσε κανείς να δώσει στον Επίτροπο Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων τον ίδιο ισχυρό ρόλο όσον αφορά στην επιτήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, με αυτόν που έχει σήμερα ο Επίτροπος Ανταγωνιστικότητας στο Δίκαιο Ανταγωνισμού, ο οποίος μπορεί να απαγορεύσει επιχορηγήσεις και τότε το πληττόμενο κράτος μπορεί ακόμα να παραπονεθεί γι' αυτό. Αυτό θα έπρεπε να καθιερώσει κανείς επίσης για το δικαίωμα επί του προϋπολογισμού», είπε, απορρίπτοντας τις αιτιάσεις σύμφωνα με τις οποίες υπάρχει κίνδυνος τα κράτη μέλη να απολέσουν μέρος της εθνικής τους κυριαρχίας.

«Αυτό δεν θα πλήξει την κυριαρχία των εθνικών κοινοβουλίων. Ο Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων δεν θα μπορούσε να πει: "Θα πρέπει να καταργήσετε την φορολόγηση εισοδήματος των συζύγων, προκειμένου να κλείσετε ενδεχόμενα δημοσιονομικά κενά". Αλλά θα μπορούσε και να πει: "Το έλλειμμα στο σχέδιο του προϋπολογισμού σας είναι τόσο μεγάλο, διορθώστε το!". Στις αρχές το έχουμε ήδη, αλλά δεν είναι ακόμα αρκετά δεσμευτικό», επισήμανε.

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ανέδειξε ακόμη την ανάγκη να βελτιωθεί ο δημοσιονομικός συντονισμός μεταξύ των κρατών-μελών, αν και παραδέχθηκε ότι τα διαφορετικά επίπεδα ανταγωνιστικότητας εντός της Ευρωζώνης αποτελούν σημαντικό διαρθρωτικό πρόβλημα.