Γράφει ο
Γιώργος Κακαρελίδης

Στο προηγούμενο είχαμε αναφερθεί στην Τροπολογία που υπέβαλε το ΠΑΣΟΚ για να απαλοιφθεί ο όρος "λαθρο" και αντικατασταθεί από τον όρο "παράτυπος" μετανάστης σε όλα τα διοικητικά και νομικά έγγραφα του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως και της Αστυνομίας. Φυσικά αν περνούσε η τροπολογία το επόμενο βήμα θα ήταν η "αποποινικοποίηση". Ευτυχώς δεν έγινε δεκτή, όπως ανακοινώθηκε. Δεν πρέπει όμως να εφησυχάζουμε, μια και στην πρώτη ευκαιρία θα ξαναχτυπήσουν. Είναι γεμάτη τέτοια "παραδείγματα" η ιστορία τους.

Πέρα από τη διάλυση της Γλώσσας, δηλαδή της κατανόησης και της κατάδειξης των σημαινομένων, η πασοκική λοιμική είχε και άλλα κατά νου: είχε να εξασφαλίσει "τη συμμετοχή των σπουδαστών στον προγραμματισμό της παιδείας και τη διοίκηση των εκπαιδευτηρίων (βλ. διακήρυξη 3ης Σεπτεμβρίου 1974)" και μάλιστα ότι δεν πρέπει ανωτάτη παιδεία να σχετίζεται με την παραγωγή.

Αποτέλεσμα τα σχολειά να παραδοθούν σε "συμβούλια" φοιτητών, μαθητών και νηπίων, που στην καλύτερη περίπτωση είναι λειτουργικά αναλφάβητοι, αν δεν επικοινωνούν με ... μουγκανητά..! Παράλληλο αποτέλεσμα, το μεγάλο πάρτυ των εισαγωγέων ενάντια στην εγχώρια παραγωγή. Και μάλιστα με την βούλα μιας βλακώδους, αν όχι εγκληματικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. 

Έτσι ξεκίνησε η ταχύτατη ανοδική πορεία του ελλείμματος εισαγωγών-εξαγωγών. Το να μπαίνουμε κάθε χρόνο μέσα (δεκάδες δις) απλά και μόνο γιατί κατεστράφη ή δεν επετράπη να ανθίσει η εγχώρια παραγωγή, προσρμοζόμενη στις εκάστοτες τεχνολογικές δανοίξεις. Φυσικά  η διαστροφή της Διακήρυξης δεν σταματά στην Παιδεία. Το ΠΑΣΟΚ γράφει, "θα προστατέψει το έθνος και θα ανοίξει τον δρόμο στη λαϊκή κυριαρχία...". Οι ένοπλες δυνάμεις μπαίνουν στην άκρη. Μαζί με αυτές φεύγει και το Σύνταγμα. Όπως εύστοχα αναλύει ο Γιάννης Γεράσης (Το χρονικό της εθνικής τραγωδίας, Ροές 2013) προτεραιότητα έχει το "επαναστατικό δίκαιο" που εκπροσωπεί το ΠΑΣΟΚ.

Ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός διαλύεται μέσα από την κατάργηση της ιεραρχίας και των ελεγκτικών μηχανισμών και την ανάληψή τους από τους λεγόμενους "πρασινοφρουρούς". Τους κομματικούς δηλαδή κομισσαρίους, οι οποίοι πλέον ήλεγχαν τα κανάλια αποφάσεων και συνηθέστατα την επιλεκτική ροή του χρήματος (νόμιμου ή μη).

Αυτό το τελευταίο το διαπιστώνει η Γερμανίδα εισαγγελεύς που ερεύνησε την υπόθεση Simens"... οι διαδρομές των αποφάσεων δεν ήταν σαφείς, αλλά οικείες στον μηχανισμό των ελληνικών κομμάτων"

Όλοι οι μηχανισμοί του κράτους υποτάσσονται σε εξωθεσμικούς φορείς. Κομματικά στελέχη, δημοσιογράφους, εργολάβους, καθηγητάδες, ΜΚΟ και λοιπούς. Παιδεία άμυνα, εξωτερική πολιτική, Ασφάλεια, Οικονομία επαφίενται στις διαθέσεις κάθε άσχετου αναλφάβητου, εγκάθετου ενεργούμενου ή απλώς "πυροβολημένου", που όμως έχει την κομματική "εξουσιοδότηση".

Το τι κόστισε αυτή η άλωση είναι  ανυπολόγιστο. Όχι μόνο σε διασπαθισθέν χρήμα, αλλά και σε δυναμικό της χώρας. Και στη διεθνή πολιτική και γεωστρατηγική τοποθέτησή της. Δεν υπήρξε λέξη, της οποίας να μην διέστρεψε το νόημα, το ΠΑΣΟΚ. Τόσο στη διακήρυξη (ένα κείμενο ημιμάθειας) όσο και στο ειδικό συνέδριο που εξέτασε τον δρόμο του ΠΑΣΟΚ ... στον σοσιαλισμό.

Με άσχετα ιδεολογήματα και επαναστατικές φαμφάρες. Ξεχνώντας ότι η πολιτική δεν έχει σχέση με ιδεολογίες. Γιατί αφορά τον πρακτικό τρόπο με τον οποίον διασφαλίζεται η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του τόπου και μόνον. Χωρίς "σωτηριολογικές" ουτοπίες.

-Ο κ. Γιώργος Κακαρελίδης  είναι Καθηγητής Ἐφαρμογῶν στὴν Ἐπιχ. Ἒρευνα & Στατιστικὴ τοὒ ΤΕΙ Πατρῶν
kakarelidis@gmail.com