Δεν κυβερνάς με απαγορεύσεις και ξύλο«Αποτύχαμε» δηλώνει ο Στρος-Καν, αλλά η Ελλάδα κρέμεται από το στόμα της τρόικας
Με το βλέμμα στην τέταρτη δόση του δανείου, την τρόικα να αναβάλλει (όπως σχεδόν κάθε φορά) την προγραμματισμένη για σήμερα καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου και να ανακαλύπτει (όπως κάθε φορά) καινούργιες μαύρες τρύπες και αβεβαιότητες για την εφαρμογή του Μνημονίου, πέρασε σχεδόν απαρατήρητη η χθεσινή αυτοκριτική του επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος- Καν – κάτι που έχει ξανακάνει και στο παρελθόν, καθώς αποτελεί προσφιλή πρακτική του.
Την ώρα, λοιπόν, που οι εκπρόσωποι της τρόικας (και επομένως και του ΔΝΤ) διαπραγματεύονταν πυρετωδώς και επί δέκα τουλάχιστον ώρες με το οικονομικό επιτελείο, ο κ. Στρος - Καν παραδεχόταν πως το ΔΝΤ απέτυχε στις οικονομικές και δημοσιονομικές του προβλέψεις σχετικά με την παγκόσμια κρίση.
Η ομολογία αποτυχίας ήλθε με αφορμή την έκθεση του ανεξάρτητου γραφείου αξιολόγησης (ΒΙΕ) του ΔΝΤ, σχετικά με τις επιδόσεις του ΔΝΤ κατά την περίοδο 2004-2007, την περίοδο δηλαδή πριν από το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
Ο κ. Στρος - Καν, που όταν ήλθε στην Ελλάδα μας είπε πως το ΔΝΤ είναι ο γιατρός μας, παραδέχθηκε ότι το Ταμείο απέτυχε να προειδοποιήσει για την κρίση έγκαιρα και με την αναγκαία έμφαση και αποτελεσματικότητα. Είπε μάλιστα πως αυτή η αδυναμία (την οποία, όπως είπε, το ΔΝΤ αναγνώρισε με ειλικρίνεια) οφείλει να καθιστά πιο σεμνά τα στελέχη του ΔΝΤ. Δεσμεύτηκε μάλιστα ο κ. Στρος - Καν να βελτιώσει τον τρόπο με τον οποίο το Ταμείο εκπονεί τις προβλέψεις του.
Φυσικά, ο «γιατρός» μίλησε εκ μέρους του ΔΝΤ ως οργανισμού, καθώς ο ίδιος δεν φέρει ευθύνη για εκείνη την περίοδο, καθώς ανέλαβε τον Νοέμβριο του 2007. Δεν είναι βέβαια ακριβώς έτσι, διότι ο οίκος αξιολόγησης αναφέρεται και σε όσα διαδραματίστηκαν από το φθινόπωρο του 2007 ως την κατάρρευση της Lehman Brothers τον Σεπτέμβριο του 2008. Επισημαίνοντας ότι και τότε (επί Στρος - Καν, δηλαδή), το Ταμείο ορκιζόταν πως ο χρηματοπιστωτικός τομέας θα απορροφήσει την κρίση, θα λύσει τα προβλήματά του και θα αποφευχθεί τελικά η κρίση και η ύφεση.
Στην έκθεση μάλιστα, καταγράφεται και δήλωση του Στρος - Καν, τον Μάιο του 2008, λίγους μήνες πριν ξεσπάσει η μεγάλη κρίση, όταν – μέσα στην καλή χαρά – υποστήριζε πως «τα χειρότερα είναι πίσω μας».
Παρ’ όλα αυτά, η Ελλάδα εμπιστεύθηκε την υγεία της σ’ αυτόν τον γιατρό. Και αυτή τη στιγμή που μιλάμε, έχουν αναλάβει οι εκπρόσωποί του, (διότι ούτε η ΕΕ, ούτε η ΕΚΤ μπόρεσαν να κάνουν κάτι για την κρίση), δηλαδή οι… ειδικευόμενοι.
Μάλιστα, ο πρωθυπουργός έχει αποκαλέσει το ΔΝΤ «ασφαλές καταφύγιο». Και αυτό το ασφαλές καταφύγιο απαιτεί τώρα νέα μέτρα, για την περίοδο 2012-2014 ύψους 14 δις ευρώ, που η κυβέρνηση λέει ότι θα συζητήσει με τα κόμματα και… οικονομολόγους!
Τώρα, αποκηρύσσει το ίδιο του το παρελθόν και, ως άλλος… Στρος - Καν, δηλώνει πως δεν σκοπεύει να απολογηθεί για το συντεχνιακό παρελθόν της χώρας, για όσα δηλαδή έγιναν στο παρελθόν – του οποίου αναπόσπαστο μέρος αποτελεί και ο ίδιος, καθώς είναι ο μακροβιότερος (από το 1985) υπουργός.
Μιλώντας στη Διάσκεψη των Προέδρων των Μειζόνων Αμερικανοεβραϊκών Οργανώσεων, ο κ. Παπανδρέου μίλησε για τις «μεγάλες μεταρρυθμίσεις», εκφράζοντας την πεποίθηση ότι θα τα καταφέρει και δικαιολογώντας τους πολίτες που διαμαρτύρονται και διαδηλώνουν.
Ναι, αλλά δεν μπορείς να κυβερνήσεις όταν ο κόσμος βρίσκεται συνεχώς στους δρόμους διαδηλώνοντας. Ούτε μπορείς να κυβερνάς βάζοντας τα ΜΑΤ να ρίχνουν ξύλο. Προχθές είχαμε τους γιατρούς και την πολεμική ατμόσφαιρα την Κερατέα, χθες η Αθήνα έκλεισε λόγω της συγκέντρωσης των συνταξιούχων, υπήρξε και η απαγόρευση του συναθροίζεσθαι στους αγρότες των Σερρών.
Και μπορεί η υπουργός κ. Λούκα Κατσέλη να δήλωσε χθες (Σκάι) ότι δεν θα υπάρξει καμιά νέα μείωση σε μισθούς και συντάξεις του Δημοσίου και πως η ανταγωνιστικότητα δεν επιτυγχάνεται με την εξαθλίωση (σπεύδοντας πάντως να προσθέσει ότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις που επέβαλε η τρόικα «βάζουν τάξη στην αγορά), μπορεί κατά την συνάντησή της με τον περιφερειάρχη Αττικής Γ. Σγουρό να μίλησε για στοχευμένες δράσεις – ανάχωμα στην ανεργία, αλλά τα στοιχεία που την ίδια ώρα δίνονταν στην δημοσιότητα ήταν ζοφερά:
Τον Νοέμβριο του 2010 η ανεργία στη χώρα μας, σύμφωνα με την ΕΛ.ΣΤΑΤ, σημείωνε νέο ρεκόρ, φθάνοντας το 13,9% - το υψηλότερο από τον Ιανουάριο του 2004, οπότε και άρχισε τις καταγραφές της η τότε ΕΣΥΕ!
Παρ’ όλα αυτά, παρά την ανεργία και την σκληρή ύφεση, ο υπουργός των Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, ενημερώνοντας χθες το υπουργικό συμβούλιο επί του «Μεσοπρόθεσμου Σχεδίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής», μίλησε για στόχο μείωσης του ελλείμματος από τα 17 (που θα είναι στο τέλος του 2011) στα 3 δις ευρώ μέχρι το 2015!
Είπε πως αυτό θα συμβεί με την περιστολή των δαπανών κατά τα δύο τρίτα και μέσω της αύξησης των εσόδων κατά το ένα τρίτο. Δεσμεύθηκε και αυτός ότι δεν θα υπάρξουν μειώσεις μισθών και συντάξεων, ούτε αύξηση του ΦΠΑ.
Άγνωστο, βέβαια, πώς θα συμβεί αυτό, αλλά ακόμη κι’ έτσι ο κόσμος έχει στριμωχτεί πολύ. Και οι διαμαρτυρίες θα αυξηθούν. Μπορεί κανείς να πετύχει οτιδήποτε όταν όλοι απεργούν και διαδηλώνουν επειδή δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε βασικές τους ανάγκες;
Ο κ. Παπανδρέου πιστεύει ότι μπορεί να τα ξεπεράσει όλα αυτά, πότε συναντώντας τον Αθεμπίγιο, πότε πηγαίνοντας βόλτα στα ολυμπιακά ακίνητα, πότε συνεδριάζοντας με τον Φίσερ και πότε ανακοινώνοντας, μέσω του υπουργείου των Οικονομικών, ότι θα κυνηγήσει τους φοροφυγάδες στην Ελβετία.
Διότι αν, όπως ανακοινώθηκε, το 2010 αποσύρθηκαν από τις ελληνικές τράπεζες καταθέσεις ύψους 30 δις ευρώ και μεταφέρθηκαν στο εξωτερικό, είναι και γι’ αυτό υπεύθυνος ο ίδιος και η συστηματική κινδυνολογία του.