Ελπίζω ότι μετά τις αποκαλύψεις που έγιναν ενώπιον της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής από τον ειδικό γραμματέα του ΣΔΟΕ κ. Στέλιο Στασινόπουλο σχετικά με το ύψος όχι μόνο της φοροδιαφυγής αλλά και αυτού των εμβασμάτων που πήραν την άγουσα για ασφαλή λιμάνια την περίοδο της κρίσης, αυτοί που υποστηρίζουν πως για όλα φταίνε οι ξένοι («τοκογλύφοι δανειστές»)– αν δεν διακατέχονται από πολιτική ιδιοτέλεια – θα μεταβάλουν γνώμη.
Όπως πληροφορηθήκαμε, κατά την τριετία 2008-2011 – από τη στιγμή δηλαδή που ξέσπασε η παγκόσμια οικονομική κρίση μέχρι την ώρα που η Ελλάδα είχε ήδη ματώσει από τα μνημόνια – «Έλληνες» ήσαν αυτοί που έστειλαν στο εξωτερικό (με 54.000 εμβάσματα) το θηριώδες συνολικό ποσό των 54 δις ευρώ, από τα οποία μάλιστα δεν μπορούν να δικαιολογηθούν τα 22 δις ευρώ.
Το έγκλημα είναι διπλό: Και έστειλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό τη στιγμή που η πατρίδα τους (λέμε τώρα, διότι μάλλον ως τόπο διακοπών την αντιλαμβάνονται) χρειαζόταν τη ρευστότητα περισσότερο από ποτέ και ένα μεγάλο μέρος, σχεδόν τα μισά, από αυτά τα χρήματα ήσαν προϊόν φοροδιαφυγής, δηλαδή προϊόν οικονομικού εγκλήματος.
Και μιλάμε για φυσικά πρόσωπα.
Για ανθρώπους που κυκλοφορούν ανάμεσά μας – όχι για την Μέρκελ, ούτε για τους άλλους του Eurogroup.
Μπροστά σ’ αυτό το συλλογικό έγκλημα, μπροστά σ’ αυτή την έκρηξη αντιπατριωτισμού, ωχριούν και η τρόικα και όλοι οι «τοκογλύφοι δανειστές» του κόσμου και αυτή ακόμη η περίφημη Λίστα Λαγκάρντ.
Δυστυχώς, όμως, στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, κάποιοι χρησιμοποιούν την οργή του λαού και την καθοδηγούν προς άλλες ατραπούς, ενώ όποτε αναφέρονται στο θέμα το κάνουν είτε για να καταγγείλουν αυτούς που δεν βρίσκουν τους ενόχους, είτε για να αναζητήσουν ενόχους μεταξύ των πολιτικών τους αντιπάλων.
Αποφεύγουν δηλαδή να στιγματίσουν αυτή καθαυτή την αντιπατριωτική συμπεριφορά - κάτι που με ευκολία κάνουν όταν πρόκειται για ξένους «δυνάστες και δανειστές».
Και δεν θα ήταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας αν υποστηρίζαμε πως ουδόλως αποκλείεται αυτοί που έστειλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό να συγκαταλέγονται σήμερα μεταξύ των… αντιμνημονιακών και να ζητούν την επιστροφή στη δραχμή.
Ασφάλισαν δηλαδή τα λεφτά τους μια χαρά, εξασφάλισαν και τα δισέγγονά τους και τώρα μάχονται κατά του μνημονίου και υπέρ της αποχώρησης της χώρας από τον μηχανισμό.
Οπότε, θα επιστρέψουμε στην πολυπόθητη (γι’ αυτούς) δραχμή και αυτοί θα φέρουν τότε τα λεφτά τους από το εξωτερικό για να μας εξαγοράσουν με τα (σωσμένα) ευρώ τους.
Δεν αποκλείεται επίσης – το αντίθετο μάλιστα – ένας από τους αντικειμενικούς σκοπούς κάποιων από αυτούς να είναι η χρηματοδότηση κόμματος που θα τους διευκολύνει (δια της… επαναστάσεως, βεβαίως) στους άνομους σκοπούς τους, ώστε να ολοκληρώσουν την αντεθνική αποστολή τους.
Αυτή είναι η κόπρος του Αυγείου που πρέπει να καθαρίσει το συντομότερο δυνατόν – χθες!