Κοτζάμ Γερμανία μόνο με την Ελλάδα ασχολείται; Παρακολουθώντας τον τελευταίο καιρό την προεκλογική συζήτηση στη Γερμανία, εύλογα διερωτάται κανείς αν η αυτή η ευρωπαϊκή (και παγκόσμια) υπερδύναμη δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει από το να ασχολείται με την Ελλάδα, το χρέος της, το αν αυτό πρέπει να (ξανα)κουρευτεί ή όχι, αν θα υπάρξει τρίτο πακέτο στήριξης ή όχι και για τι ποσό μιλούμε, και τα λοιπά και τα λοιπά.

Ο Γερμανός υπουργός των Οικονομικών Β. Σόιμπλε μιλά και ξαναμιλά για τρίτο πακέτο οικονομικής στήριξης προκειμένου να αντιμετωπιστεί το επερχόμενο χρηματοδοτικό κενό.

Ο συνάδελφός του υπουργός των Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε, διαφωνεί μαζί του και δηλώνει πως η συζήτηση είναι πρόωρη και… ανασταλτική των μεταρρυθμίσεων και καλεί τους Γερμανούς πολιτικούς να μην μειώσουν την πίεση για την εφαρμογή τους.

Η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ δηλώνει (χθες στην εφημερίδα Saarbrücker Zeitung) ότι δεν επιθυμεί τη χαλάρωση των πιέσεων προς την Αθήνα σε ό,τι αφορά την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και, με αφορμή αυτό (την Ελλάδα δηλαδή) καταγγέλλει τη σοσιαλδημοκρατική αντιπολίτευση της χώρας της.

Ο ηγέτης των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, θυμήθηκε τώρα (σε συνέντευξη στο περιοδικό «Ντερ Σπήγκελ») να τα βάλει με τον… Σρέντερ επειδή, όπως είπε, ορθώς μεν η Ελλάδα εντάχθηκε στην ΕΕ (αυτόν περιμέναμε!), αλλά κακώς εντάχθηκε στην ΟΝΕ.

Και πως κυβερνούσε μεν τότε τη Γερμανία το κόμμα του, αλλά… συμφώνησαν όλες οι ευρωπαϊκές συντηρητικές κυβερνήσεις!

Από την πλευρά του, ο υποψήφιος καγκελάριος των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών Πέερ Στάινμπρουκ, ανακοίνωσε ότι κατά την τηλεμαχία της προσεχούς Κυριακής θα «απαιτήσει» από την κ. Μέρκελ «ξεκάθαρες απαντήσεις σχετικά με το ενδεχόμενο ενός τρίτου πακέτου στήριξης για την Ελλάδα».

Και μάλιστα, κατηγόρησε τον κ. Σόιμπλε ότι «κάπως υποσυνείδητα αλλά και με άνεση», άλλαξε την ατζέντα της γερμανικής προεκλογικής εκστρατείας.

Χθες, έκανε την εμφάνισή του κι’ άλλος… προφήτης, ο εκπρόσωπος των Σοσιαλδημοκρατών Κάρστεν Σνάιντερ, ο οποίος έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα Μπιλντ και… τι είπε;

Ότι το χρηματοδοτικό κενό στην Ελλάδα θα είναι σημαντικά μγαλύτερο, ότι το υπολογίζει στα 77 δις ευρώ ως το 2020 και ότι ο Σόιμπλε πρέπει  «να βάλει άμεσα τα πραγματικά νούμερα στο τραπέζι». Υπολογίζουν δε τις χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας ως το 2020, περί τα 77 δισ. ευρώ.

Και σα να μην έφθαναν όλοι αυτοί, ήλθε ως κερασάκι στην (προεκλογική) γερμανική τούρτα ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γερμανικών Βιομηχανικών Ούλριχ Γκρίλο, για να προτείνει τη μεταβίβαση ελληνικών κρατικών εταιρειών στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, ώστε σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν αποπληρώσει τα χρέη της, οι πιστωτές να διασφαλίσουν τα χρήματά τους.

Όπως είπε στην εφημερίδα Westdeutsche Allgemeine, «στην Ελλάδα υπάρχει κρατική περιουσία αξίας πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, για παράδειγμα επιχειρήσεις στον τομέα της ενέργειας, λιμάνια, αεροδρόμια ή άλλα ακίνητα».

Και επομένως, «όταν μια επιχείρηση κηρύσσει πτώχευση, αυτό δεν σημαίνει ότι οι πιστωτές παραιτούνται από τις αξιώσεις τους, τουλάχιστον έως ότου ο διαχειριστής της πτώχευσης εξετάσει τα περιουσιακά στοιχεία της και αποφανθεί σχετικώς».

Και επειδή δεν λείπει ο Μάρτης απ’ τη Σαρακοστή, ήδη από τον περασμένο Μάιο, ο επικεφαλής του νεοσύστατου κόμματος «Εναλλακτική για την Γερμανία» Μπερντ Λούκε – ένα πρόβλημα που το Βερολίνο κάνει ότι δεν βλέπει, αν και σύμφωνα με απόρρητη έκθεση του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος αποτελεί απειλή για όλα τα γερμανικά κόμματα - έχει ανακοινώσει ότι οι απώλειες της Γερμανίας από τη νέα «διάσωση» της Ελλάδας θα φθάσουν τα 30 δις ευρώ.
 
Συγγνώμη, αλλά ολόκληρη Γερμανία δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει εν μέσω προεκλογικής περιόδου, παρά να ασχολείται με δέκα δις ευρώ που ίσως χρειαστεί η Ελλάδα μετά από έναν χρόνο;

Δηλαδή, δεν έχουν άλλα προβλήματα στη Γερμανία;

Τα έχουν λύσει όλα;

Δεν υπάρχουν άλλα αρνητικά (ή και θετικά στοιχεία) που να προβάλουν τα αντίπαλα κόμματα.

Μερικά παραδείγματα:

Στις 16 Αυγούστου, πληροφορηθήκαμε από την γερμανική ένωση αυτοκινητοβιομηχανιών (Verband der Automobilindustrie, VDA) και τον πρόεδρό της Ματίας Βίσμαν, ότι οι πωλήσεις αυτοκινήτων στην Ευρώπη ανέκαμψαν τον Ιούλιο, κατά 4,9%.

Αυτό είναι μια καλή είδηση για τη Γερμανία, που θα μπορούσε να αναφέρεται σε μια προεκλογική εκστρατεία.

Αλλά, στις 12 Αυγούστου, δόθηκε στη δημοσιότητα έρευνα του γερμανικού ινστιτούτου στατιστικής Destatis, σύμφωνα με την οποία, στη Γερμανία, μία στις τέσσερις οικογένειες δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να κάνει διακοπές ήδη από το 2011.

«Υπάρχουν πολλές οικογένειες στη Γερμανία που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να περάσουν μια εβδομάδα το χρόνο εκτός του σπιτιού τους», ανέφερε σε ανακοίνωσή του το ινστιτούτο. «Έτσι, στη διάρκεια του 2011, ένα στα τέσσερα σπίτια (25%) στη Γερμανία δεν κατάφερε να κάνει διακοπές», ενώ, όπως έγινε γνωστό, το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στις μονογονεϊκές οικογένειεςμ καθώς περίπου οι μισές εξ αυτών (47%) δεν μπορούν να πληρώσουν για τις διακοπές τους.

Να και μια αρνητική είδηση που έπρεπε να απασχολεί την γερμανική προεκλογική εκστρατεία.

Νωρίτερα, στις 25 Ιουλίου, από τα ευρήματα άλλης έρευνας, που διεξήγαγε το Ινστιτούτο της Νυρεμβέργης, προέκυψε ότι σχεδόν ένας στους τέσσερις Γερμανούς είναι υποαμειβόμενος και μάλιστα, το ποσοστό είναι το υψηλότερο μεταξύ των άλλων «δυτικών» (εξαιρουμένων δηλαδή των χωρών που προέρχονται από το πρώην ανατολικό μπλοκ) χωρών.

Σύμφωνα με την έρευνα, το 2010, το 24,1% των Γερμανών εργαζομένων κέρδιζε λιγότερα από 9,54 ευρώ την ώρα μικτά, ενώ στους υποαμειβόμενους περιλαμβάνονται κυρίως γυναίκες, νέοι, συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου, εργαζόμενοι σε μικρές επιχειρήσεις και εργαζόμενοι με χαμηλό επίπεδο κατάρτισης.

Και το σημαντικότερο: Τα στοιχεία της έρευνας προκάλεσαν την αντίδραση του επικεφαλής του Οργανισμού Πρόνοιας των Εργαζομένων (AWO) Βόλφγκανγκ Στάντλερ, ο οποίος προειδοποίησε για τον κίνδυνο «η Γερμανία να εξελιχθεί σε χώρα χαμηλόμισθων».

Δεν αξίζει άραγε να ασχοληθεί κανείς και μ’ αυτό σε μια προεκλογική εκστρατεία;

Τον ίδιο μήνα, μόλις τον Ιούλιο, εν μέσω προεκλογικής εκστρατείας δηλαδή, άλλη έρευνα – και μάλιστα διεθνής μελέτη – αυτή τη φορά του Ινστιτούτου GfK Verein, με τίτλο «Οι προκλήσεις της Ευρώπης 2013», ανέφερε ότι οι πολίτες εννέα χωρών, με πρώτη και καλύτερη τη Γερμανία θέτουν την ανεργία στην κορυφή των ανησυχιών τους – οι Γερμανοί ερωτηθέντες έβαλαν την ανεργία στην πρώτη θέση με 32%, ενώ γενικά εμφανίζονται ως ο πιο «ανήσυχος» λαός σχετικά με τα «επείγοντα προβλήματα», κάτι που σημαίνει ότι οι πολιτικοί τους δεν τους αφήνουν σε ησυχία, βομβαρδίζοντάς τους συνεχώς με τέτοιου είδους «ανήσυχα» μηνύματα.

Τον περασμένο Μάιο έγινε γνωστό ότι η ανεργία στη Γερμανία αυξήθηκε για τρίτο συνεχή μήνα κατά 21.000 ανθρώπους, αριθμός που ήταν υψηλότερος του αναμενομένου, σύμφωνα με το ομοσπονδιακό γραφείο ανεργίας, με αποτέλεσμα ο αριθμός των ανέργων να φθάσει στα 2,96 εκ.

Ήδη από τον Δεκέμβριο του 2012, στη Γερμανία, η Εθνική Διάσκεψη για την Φτώχεια, ένας συνασπισμός φιλανθρωπικών οργανώσεων και συνδικάτων, ανακοίνωσε ότι το ποσοστό της φτώχειας στη χώρα κυμαίνεται μεταξύ του 14 και του 16% επί χρόνια την ίδια ώρα που οι τάξεις των «εργαζόμενων φτωχών» αυξάνονται, ενώ 7,6 εκατομμύρια άνθρωποι ή το 9,3% του πληθυσμού εξαρτάται τώρα από τα κρατικά επιδόματα για την επιβίωσή του.

Την ίδια περίοδο, από μελέτη της γερμανικής Ένωσης Ινστιτούτων Οικονομικής και Κοινωνικής Έρευνας προέκυψε ότι στο Βερολίνο, στη Λειψία, στο Ανόβερο, στη Βρέμη, στο Ντόρτμουντ και στο Ντούιζμπουργκ ένας στους τέσσερις ως ένας στους πέντε κατοίκους ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.
Επιτέλους, κοτζάμ Γερμανία δεν έχει δικά της θέματα για να απασχοληθεί στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου και βρήκε την Ελλάδα;

Εκτός και αν βρέθηκε μια βολική λύση για να μην συζητείται τίποτε άλλο!

Ή, εκτός και αν δεν πρόκειται μόνο για τυπικό αποπροσανατολισμό εσωτερικής κατανάλωσης…