Ευριπίδης Μπίλλης: Πώς διαλύεις μια χώραΣτο αντικείμενο του θέματος έχουμε αποκτήσει τα τελευταία χρόνια (περίπου 8) αρκετή εμπειρία που κατά τη γνώμη μου συνοψίζεται στα εξής βασικά.   Έτσι αν έχεις πολλά λεφτά και θέλεις να διαλύσεις μία χώρα προχωρείς ως εξής:

1. Διαλύεις την μέση παιδεία εισάγοντας τον κομματικό συνδικαλισμό στα σχολεία. Δεκαπενταμελή  στα γυμνάσια –λύκεια, κτλ. Έτσι οι μαθητές από «μαθητές» γίνονται  «ώριμοι» δημοκρατικοί πολίτες που συνδιοικούν  (μάλλον διοικούν) μέσω των κομμάτων τους τα σχολεία. Αποτέλεσμα, τέλεια διάλυση, έλλειψη πειθαρχίας, έλλειψη μάθησης, έλλειψη  σεβασμού των δασκάλων τους, κτλ

Συνέπεια τούτου  είναι επίσης και το «ιερό δικαίωμα» των καταλήψεων, που εκτός από τη διάλυση της παιδείας αφήνει σχεδόν πάντα πίσω του βανδαλισμούς και καταστροφές. Έτσι ένα αχαρακτήριστο κράτος  (κυβέρνηση, εισαγγελείς, δημοτικοί άρχοντες, κτλ)  για ένα δήθεν πολιτικό κόστος ανέχεται πχ  5 εως 6 ανώριμα παιδιά με ένα λουκέτο  να εμποδίζουν τη λειτουργία του σχολείου και τη μάθηση.

2. Διαλύεις  την ανώτατη παιδεία κυρίως με τη κομματικοποίηση της και τον έλεγχο της από κόμματα, με απεργίες,  καταλήψεις , διακοπές της εκπαίδευσης κτλ. χωρίς επί χρόνια ουσιαστικά να έχει δοθεί λύση στο απαράδεκτα φασιστικό δικαίωμα των καταλήψεων, κτλ. Προφανώς χώρα χωρίς παιδεία δεν μπορεί να συνεχίσει επί μακρόν να υπάρχει. .....

Επίσης δεν είναι δυνατόν να έχουμε εκπαίδευση χωρίς συμμετοχή των σπουδαστών στο εκπαιδευτικό έργο, το πλείστον των οποίων  σιγά σιγά δεν συμμετέχει στο διδακτικό έργο, αφού η παρακολούθηση του δεν είναι στη πράξη υποχρεωτική. Έτσι ένας μεγάλος αριθμός συμμετέχει μόνον στις εξετάσεις.

έβαια αυτό είναι και αποτέλεσμα του μεγάλου αριθμού των εισαγόμενων για τους οποίους δεν επαρκούν τα μέσα, αίθουσες διδασκαλίας κτλ

3. Διαλύεις  την  εθνική ταυτότητα  από  κατευθυνόμενους ιστορικούς «ανέκδοτα» όπως πολύ χαρακτηριστικά τους ονόμασε ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος και από άλλους «συγγραφείς» των «νέων» σχολικών βιβλίων.

4.  Αφήνεις  «ξέφραγο» αμπέλι τη χώρα  για να μπει ως μετανάστης όποιος θέλει, ανεξάρτητα αν η χώρα τον χρειάζεται ή όχι. Έτσι αυτό που θα εθεωρείτο έγκλημα πολέμου εάν το  έκανε μία κατοχική δύναμη (η αλλαγή της σύνθεσης του πληθυσμού) σε μας  αφήνεται εσκεμμένα από τους «πολιτικούς-παγκοσμιοποιημένους εγκέφαλους»  να γίνεται, ώστε με μαθηματική ακρίβεια σε λίγα χρόνια  οι έλληνες θα είναι μειοψηφία στη χώρα τους.

5. Παράλληλα με το προηγούμενο  αφού εξαγοραστούν  τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, βομβαρδίζουν συνεχώς τον κόσμο, ότι είναι απαράδεκτος ρατσιστής, εθνικιστής, ελληναράς, ότι η σημαία είναι ένα πανί που ο καθένας έχει «δημοκρατικό δικαίωμα»  να καίει και να προσβάλλει (το είπε δυστυχώς βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος με πατέρα τέως υπουργό και νυν ευρωβουλευτή, ο υιός Βαρβιτσιώτης).

Καθορίζουμε  παράλληλα  «δημοκρατικό καλλιτεχνικό» δικαίωμα επώνυμης δεσποινίδας να δείχνει το  «έργο» της  υπό τους ήχους του εθνικού ύμνου, κτλ.

Εν ολίγοις προσπαθούμε να τρελάνουμε τον κόσμο. Σε αυτό συμβάλλουν, με αδράν αμοιβή και τα δήθεν  παρατηρητήρια  Ελσίνκι, ΜΚΟ, κτλ.,  σε διατεταγμένη υπηρεσία.

6. Διαλύεις την αστυνομία τρελαίνοντάς την κυριολεκτικά. Έτσι ένας αστυφύλακας  θα πρέπει να δέχεται να καεί  χωρίς να αντιδρά, θα πρέπει να δέχεται πυροβολισμούς χωρίς να αντιδρά γιατί γνωρίζει ότι αν πάθει βλάβη ο επίδοξος δολοφόνος του δεν γλυτώνει τη φυλακή και τη διαπόμπευση των εξαγορασμένων, ΜΜΕ, κτλ.

7.  Με κάποιο «γνωστό από την αρχαία εποχή αργυρούν τρόπο»,  εξ Ελλάδος,  ή εκ γείτονος εξ ανατολών,  πείθονται πολιτικοί, δημοσιογράφοι, ΜΜΕ, κτλ.. να υποστηρίζουν ενορχηστρωμένα και φανατικά , πχ. την τουρκοποίηση της Κύπρου μέσω του σχεδίου ΑΝΑΝ (που όπου νάναι καταφθάνει πάλιν), τα επεκτατικά σχέδια των Σκοπίων εις βάρος της χώρας μας μέσω του ονόματος,  τον αφοπλισμό των νησιών του Αιγαίου και τη διχοτόμηση του, κτλ

8. Υποβάλλεις  στον κόσμο,  ότι κανείς δεν έχει δικαίωμα να ενδιαφέρεται και να εκφράζει τη γνώμη του για τα εθνικά θέματα πλην των πολιτικών και των νεοταξικών. Έτσι κατακεραυνώναμε τον εξαίρετο μακαριστό αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο ως μάστιγα του θεού και εξαίρουμε τη βουβαμάρα του νυν αρχιεπισκόπου.

9. Τελευταίο μέτρο για την άλωση της χώρας είναι  η διάλυση του στρατού της που φοβούμαι ότι είναι ο τελευταίος στόχος. Πχ αφήνεται η κρατική τηλεόραση να προσπαθεί να γελοιοποιήσει το στράτευμα με ηλίθια σίριαλ, τα ΜΜΕ ψάχνουν θέματα να κτυπήσουν το φρόνημα των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, κτλ

10. Η εξωτερική πολιτική της χώρας σχεδιάζεται από ίδρυμα (το ΕΛΙΑΜΕΠ) στο οποίο συμμετέχουν τα γνωστά πρόσωπα.

Μία χώρα που επί δώδεκα περίπου χρόνια υφίσταται τα ανωτέρω είναι θαύμα πως επιζεί.


--Ο κ. Ευριπίδης Μπίλλης είναι Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ