19 Απριλίου 2024
Θοδωρής Γιάνναρος
ΠΡΑΤΤΕ ΔΙΚΑΙΑ. Να δίνεις στον καθένα αυτό που του αξίζει! Έτσι όρισε τη δικαιοσύνη ο Αριστοτέλης. Ούτε να χαρίζεσαι σε αυτόν που δεν αξίζει ούτε να στερείς από αυτόν που αξίζει, τον άριστο. Όσο ψηλά κι αν φτάσεις, ποτέ δεν φτάνεις ψηλότερα από τη δικαιοσύνη.
Δελφικό παράγγελμα
Η απόλυτη... by the book, καρικατούρα συνέντευξης, ήταν αυτή που έδωσε ο Τσίπρας στη ΔΕΘ, που δεν ήταν παρά μία στημένη φιλική κουβεντούλα με γνωστοποιημένο σενάριο σε παρατρεχάμενους δημοσιογράφους - κόλακες και όχι όπως επιβάλλει πάντα μία τέτοια ευκαιρία των μέσων ενημέρωσης να ζητήσουν από τον πρωθυπουργό απαντήσεις στα φλέγοντα ζητήματα που ταλανίζουν τη χώρα και τους πολίτες...
Ήταν τόσο... μέχρι γελοιοποίησης αστείο, που για μια ακόμη φορά ο πρωθυπουργός... έστω και αυτός ο δυστυχής, φόρεσε το χαμόγελο του Πινόκιο και αφέθηκε στα ήρεμα νερά...
Κατά 80% οι ερωτήσεις ετέθησαν από αυλοκόλακες, κάτι σαν δημοσιογράφους και μόλις και μετά βίας επετράπησαν σε κάποια άλλα μέσα, υψηλής κυκλοφορίας και ακροαματικότητας, να ρωτήσουν, και κατ' αυτόν τον τρόπο, να δικαιολογήσουν την παρουσία τους στη "φιέστα", καθ' όσον "σπρώχτηκαν” προς τα πίσω, με τον συντονιστή της διαδικασίας Δημήτρη Τζανακόπουλο να επιλέγει... να μην αναφέρει καν το μέσο, παρά μόνο το όνομα του δημοσιογράφου που υπέβαλλε την ερώτηση, ώστε να μην γίνει αντιληπτή η τραγελαφική προσπάθεια να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο προστασίας του γελαστού πρωθυπουργού, που ήταν ενημερωμένος για το χοντροκομμένο δίχτυ ασφαλείας που του είχαν απλώσει...
Και να ήταν μόνον αυτό; Το στόμα του Τσίπρα δούλευε ροδάνι με τη γλώσσα του να συνθέτει και να ενορχηστρώνει το παραμύθι για ηλιθίους, λες και απευθυνόταν μόνον σε δικούς του συμβούλους στρατηγικού σχεδιασμού και... παραμύθας...
Ο υποκριτής τα καταφέρνει πάντα θαυμάσια με τις υποσχέσεις που δίνει, αφού δε σκέπτεται να προχωρήσει ποτέ παραπέρα... οπότε δεν του στοιχίζουν και τίποτα...
Ξέχασε, ή παρέλειψε να πει, ο "χαρούμενος" και χαμογελαστός μας πρωθυπουργός, στην προσπάθειά του να διαφυλάξει τις θεσούλες των κολλητών και παρατρεχάμενων πως:
Η έξοδος της Ελλάδας από την εποπτεία των μνημονίων όχι μόνο δεν είναι μιά εύκολη υπόθεση, αλλά δεν είναι και διόλου πιθανή, και ο ίδιος το γνωρίζει, αλλά δεν τολμά να το πει, μιας και ξέρει εξ' ίσου καλά, πως αν αναφερθεί, έστω και επιγραμματικά στην αλήθεια, το πιθανότερο σενάριο θα ήταν... η βίαιη εκπαραθύρωσή του και η επιστροφή του ιδίου και της πεινασμένης αγέλης της οποίας προΐσταται, πίσω στα αζήτητα...
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι απελπισμένος ν' αποφύγει το πρεσάρισμα της εποπτείας, όταν περατωθεί το 3ο πρόγραμμα διάσωσης τον Αύγουστο του 2018, παρ' όλο που υποσχέθηκε... ακριβώς αυτό.
Το καλύτερο που μπορεί να ελπίζει, είναι πως η χώρα θα μεταφερθεί από την τωρινή "φυλακή υψίστης ασφαλείας" σε μια "φυλακή εργασίας" και από τα λευκά κελιά στην ύπαιθρο, με τον γκασμά στο χέρι, να σπάει πέτρες... και θα συμβεί μόνο αν συνεχίσει να είναι καλό παιδί και ξεχάσει το ποίημα που ψέλλισε περί σοσιαλισμού και πράσινων αλόγων...
Ο Τσίπρας το μόνο που επιδιώκει, είναι μια καθαρή έξοδο από το πρόγραμμα, ώστε για μια ακόμη φορά να παραμυθιάσει τους Έλληνες ψηφοφόρους, ενόψει των εκλογών που θα γίνουν το αργότερο τον Σεπτέμβριο του 2019... και ό,τι του κάτσει...
Έχει πει πολλά και χοντρά ψέματα, και έχει καταφέρει να βρίσκεται δημοσκοπικά, πολλές μονάδες πίσω από την αξιωματική αντιπολίτευση, εξαιτίας σειράς υποσχέσεων που δεν τήρησε και εσκεμμένων λαθών που προκάλεσαν μη ανατρέψιμη ζημιά στην οικονομία, και φυσικά στους πολίτες, που μέρα με την μέρα βλέπουν το βιός τους να εξαφανίζεται και τα ρουσφέτια του πρωθυπουργού από την κεντρική "Παράγκα του Μαξίμου" και τις περιφερειακές των υπουργείων... να αυξάνονται και να χρηματοδοτούνται αναίσχυντα!
Αν μπορούσε να αποδράσει ο δυστυχής πρωθυπουργός μας, από τη μέγγενη των δανειστών, η οποία περιλαμβάνει έλεγχο κάθε κίνησης της κυβέρνησης, ίσως να είχε κάποιες αμυδρές ελπίδες για υποτυπώδη διάσωση του κόμματός του...
Αν όμως, όπως διαφαίνεται, αποτύχει στα όνειρά του, θε μπορέσει να επιβιώσει και να μας ταλαιπωρήσει για λίγο καιρό ακόμα... όμως το διαβατήριό του στην ιστορία αυτής της χώρας, έχει ήδη λάβει ημερομηνία λήξης, όπως και η άδεια εργασίας του, τουλάχιστον η πολιτική και θα χρειαστεί πλέον να δουλέψει, όπως όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας!!
Το ανέντιμο και υποκριτικό σ' όλη αυτή την ιστορία είναι πως ο Τσίπρας τα ξέρει όλ' αυτά, αλλά σφυρίζει αδιάφορα, κοιτώντας μόνο το δικό του προσωπικό συμφέρον... ψιθυρίζοντας στον ελληνικό λαό χίλια μύρια ψέματα και άρρωστες φαντασιώσεις. Ξέρει πως τα λεφτά είναι πολλά για να αφεθεί ο ίδιος και η παρέα του να παίρνουν μόνοι τους τις αποφάσεις για τη λειτουργία του κράτους...
Ο κόσμος το 'χει τούμπανο... αλλά ο Τσίπρας επιδιώκει μόνο την καθαρή έξοδο από το πρόγραμμα και τίποτε άλλο! Τώρα, το ποιός θα πληρώσει το μάρμαρο, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο και λίγο τον ενδιαφέρει...
Χωρίς έλεγχο και εποπτεία, δεν θα υπήρχε τίποτα να σταματήσει τον Τσίπρα να λαϊκίζει και να εξαφανίζει χρήματα, κτίζοντας κομματικούς στρατούς...
Μετά μεγάλης βεβαιότητος, το 260 δισ. που λάβαμε από τους Ευρωπαίους και το Δ.Ν.Τ, από το 2010, θα είχαν, σε μεγάλο ποσοστό εξαφανιστεί...
Με τις κομματικές αλχημείες του κονκλαβίου πεινασμένων γύρω από τον πρωθυπουργό το δημοσιονομικό έλλειμμα θα φούσκωνε ξανά σαν μπαλόνι!
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, πως ο Αλέξης Τσίπρας, το 2015 σχεδόν οδήγησε στην κατάρρευση ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα και το μόνο που κατάφερε ήταν, τον περασμένο Ιούλιο, να δανειστεί από τις αγορές τρία δισ. ευρώ, με πολλαπλάσιο, όμως, επιτόκιο και θα το επιχειρήσει ακόμα μια ή δυο φορές έως το τέλος του προγράμματος.
Τι θα γίνει άραγε, όταν η Ελλάδα το 2019, θα πρέπει να πληρώσει περίπου 15 δισ. ευρώ, κάτι που δύσκολα θα καταφέρει, εκτός και στηριχθεί εκ νέου από την Ευρωζώνη, μιάς και το χρέος της, είναι +/- στο 170% του ΑΕΠ.
Ο Τσίπρας γνωρίζει με το "νι" και με το "σίγμα", τις προθέσεις των δανειστών, μιας και ο ίδιος έχει χαρακτηριστεί επικίνδυνος και αναξιόπιστος...
Γνωρίζει πως ο μόνος τρόπος να πιεστεί η Ελλάδα να κάνει όσα έχουν συμφωνηθεί, είναι να μας δίνουν με το σταγονόμετρο την πολυπόθητη ελάφρυνση χρέους, εφ' όσον η Ελλάδα κατορθώνει να πιάνει τους στόχους που της έχουν επιβληθεί!!!
Ξέρει επίσης ότι από μόνη της η ελάφρυνση του χρέους δεν αρκεί, ώστε να βγει στις αγορές και να λειτουργήσει αυτόνομα.
Γνωρίζει αλλά δεν το γνωστοποιεί στον κόσμο, πως ένα προληπτικό δίχτυ δανεισμού από την ευρωζώνη θα είναι εντελώς απαραίτητο, μόνο που θα συνοδεύεται από σκληρούς όρους και ακόμα πιο στενή επιτροπεία...
Δεν έχει και πολλές επιλογές όπως χειρίστηκε τα πράγματα:
Η πιο λογική επιλογή θα ήταν να συνεργαστεί σαν μπακαλόγατος με τους δανειστές τους επόμενους μήνες, ειδικά για την τρίτη αξιολόγηση και θα πρέπει να καταπιεί αρκετά πικρά ποτήρια ακόμα... όπως, το να δυσκολέψει κατά πολύ τις απεργίες και να δημιουργήσει συντάξεις-βοηθήματα των 150 ευρώ...
Έτσι μόνο, θα δείξει καλή θέληση στους δανειστές πριν τις συζητήσεις για την ελάφρυνση του χρέους, και θα πάρει την επόμενη δόση, πριν τον επικείμενο αποχαιρετισμό στην εξουσία.
Όλα αυτά θα δώσουν αέρα στην οικονομία, που αναμένεται να αναπτυχθεί με 2% φέτος, αφού όμως, θα έχει στραγγίξει και τις τελευταίες αποταμιεύσεις των ιθαγενών.
Θέλει να υπερβεί τους στόχους για να πέσει στα μαλακά κατά τη διάρκεια της υλοποίησης των συμφωνηθέντων, αλλά μάλλον είναι ανίκανος να τα καταφέρει και αυτό γιατί η συνηθισμένη πρακτική του είναι, να σέρνει τις διαπραγματεύσεις αντί να τις τρέχει πριν δει ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή και τότε να υπακούσει σαν το καλό το μαθητούδι, με την Ελλάδα όμως, να συνεχίσει να κουτσαίνει χωρίς να δείχνει ειλικρίνεια και καλή θέληση: Αποτέλεσμα; Ακόμα μεγαλύτερο έλεγχο και ακόμα πιο σκληρή επιτροπεία, όταν περατωθεί το πρόγραμμα.
Ένας υποκριτής περιφρονεί αυτούς που εξαπατά, αλλά δεν σέβεται ούτε τον εαυτό του. Θα έπεφτε, εάν μπορούσε, επίσης θύμα του. Ένας υποκριτής είναι το είδος πολιτικού, που θα έκοβε ένα δέντρο, ν' ανεβεί στο κούτσουρο και να κάνει μια πύρινη ομιλία για την προστασία των δασών...
Ο Τσίπρας λοιπόν, για να πούμε και του στραβού το δίκιο δεν είναι ούτε ειλικρινής ούτε έντιμος, ούτε κατά διάνοια άριστος... και ψάχνει εναγωνίως επιχειρήματα, να αναγγείλει στον λαό και κυρίως στους δικούς του τους ψηφοφόρους, ότι δήθεν, απέδρασε από τα δεσμά των δανειστών, τον έλεγχο των "κακών" ξένων και πως η επιτροπεία τελείωσε οριστικά!
Αυτό βέβαια, θα συμπεριελάμβανε πρόωρες εκλογές μετά το τέλος του προγράμματος... αλλά χωρίς την οποιαδήποτε συμφωνία για το χρέος ή μια προληπτική πιστωτική γραμμή.
Η ελευθερία που ο Τσίπρας ονειρεύεται, θα είναι ιδιαίτερα βραχύβια. Το 2019 η Ελλάδα μπορεί να επιστρέψει στα λευκά κελιά...
Ο ίδιος ο Τσίπρας, με βεβαιότητα δεν θα είναι πρωθυπουργός αλλά θα έχει παραδώσει μία "τοξική εθνική διαθήκη" στην όποια νέα κυβέρνηση.
Είναι δυστυχώς, η πάγια συνήθεια των δειλών και ανέντιμων, να προσφέρουν ανούσιες θυσίες, για να αποφύγουν να προβούν σε αυτές που είναι αναγκαίες, ώστε να προκαλέσουν το μέγιστο δυνατό κακό.
Μια τέτοια εγκληματική στρατηγική, μόνο τρεις άνθρωποι στον κόσμο θα μπορούσαν να την βάλουν σ' εφαρμογή: ο Μαδούρο, ο Κιμ Γιονγκ Ουν... και φυσικά ο Αλέξης ο Τσίπρας...
Δυστυχώς, η υποκρισία ο φθόνος και η κακεντρέχεια, είναι ο φόρος τιμής που αποτίουν οι κάκιστοι, όχι μόνο στους άριστους αλλά σε οποιονδήποτε αναπνέει δίπλα και γύρω τους...
Ας προσέχαμε σύντροφοι!
* Ο κ. Θοδωρής Γιάνναρος είναι Μοριακός Βιολόγος, τ. Διοικητής του Νοσοκομείου "Ελπίς”, & Μέλος του "Τομέα Υγείας” της Νέας Δημοκρατίας
