Η αλήθεια για την ελληνική κρίσηΤον Δεκέμβριο του 2009 σε πολλά Αμερικάνικά site δημοσιεύονταν πληροφορίες ότι η Πολιτεία της Καλιφόρνια (7η μεγαλύτερη οικονομική οντότητα στον κόσμο) οδεύει σε πτώχευση. Αλλά και η δημοσιοοικονομική κατάσταση σε άλλες 42 Πολιτείες των ΗΠΑ ήταν στα όρια της πτώχευσης.
 
Ξαφνικά στην Ελλάδα, μια Χώρα του Ευρώ, που όλοι θεωρούσαν μέχρι τότε ευλογημένη για πολλούς λόγους, ο Υπουργός Οικονομικών της βγήκε και δήλωσε στους ντόπιους Δημοσιογράφους ότι η Ελλάδα βουλιάζει σαν τον Τιτανικό, ότι τα Ταμεία είναι άδεια κλπ.
 
Η είδηση, που κατευθυνόταν στην εσωτερική, κομματική, πελατεία, έκανε αυτοστιγμεί τον γύρω του κόσμου.
 
Ταυτόχρονα «αρμόδιοι» έκαναν  παιδαριώδεις δηλώσεις του τύπου:  όλοι οι Έλληνες θα δηλώνουν πόσες καταθέσεις έχουν στην αρχή του χρόνου και πόσες καταθέσεις στο τέλος του χρόνου και έτσι θα υπολογίζεται το πραγματικό τους εισόδημα (!!!)
Με αποτέλεσμα 32 δισεκατομμύρια καταθέσεων να φύγουν από τις Ελληνικές Τράπεζες για το εξωτερικό και να μείνουν το τραπεζικό μας σύστημα και η αγορά από ρευστότητα.
 
Η Ελλάδα είχε περίοπτη θέση και από πλευράς οικονομικής, μια και έχει τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο στον κόσμο, πρώτες ύλες - όπως βωξίτες, απ' όπου παράγεται το αλουμίνιο -  και  πιθανά μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου, τόσο στο Αιγαίο όσο και στο Ιόνιο Πέλαγος.
 
Αλλά και από πλευράς γεωπολιτικής και πολιτιστικής, που της επιτρέπει να έχει χιλιάδες σημεία τουριστικού ενδιαφέροντος, που της αποφέρουν τεράστια ποσά, μια και την επισκέπτονται κάθε χρόνο 12 εκατομμύρια Τουρίστες.
 
Και στον χάρτη του Διεθνούς Εμπορίου είναι το κοντινότερο σημείο μεταξύ Κίνας και Ευρώπης, που φαίνεται και από την εκμετάλλευση του κεντρικότερου Λιμανιού της Χώρας μας από την κινεζική COSCO,  που διακινεί τον μεγαλύτερο αριθμό κοντέινερ στον κόσμο ημερησίως (περισσότερα από 1 εκατομμύριο κοντέινερ την ημέρα).
 
Στις 6 Φεβρουαρίου 2010, όπως απεκάλυψε ο ραδιοφωνικός σταθμός ΣΚΑΙ, βασιζόμενος σε δημοσιεύματα αμερικανικών εφημερίδων, έγινε μια μυστική σύσκεψη στην Νέα Υόρκη μεταξύ χρηματο-οικονομικών παραγόντων των ΗΠΑ, και αποφάσισαν να στρέψουν την προσοχή της διεθνούς οικονομικής κοινότητας στα προβλήματα μιας Χώρας του Ευρώ, με στόχο της εξασθένηση του Ευρώ και την στήριξη του δολαρίου.
 
Το δολάριο για 60 χρόνια παίζει δύο ρόλους: «Νόμισμα αναφοράς» για το διεθνές εμπόριο, τις τιμές του πετρελαίου και των πρώτων υλών, για τις τιμές του πετρελαίου και των ναύλων.
 
Παράλληλα έπαιζε  και τον ρόλο «νομίσματος αποταμίευσης» για εκατομμύρια ανθρώπους, που ζουν σε Χώρες με ασταθή νομίσματα και για χιλιάδες Τράπεζες, Οργανισμούς, Επενδυτές, που διαχειρίζονται τεράστια κεφάλαια.
 
Το Ευρώ, που έχουν σαν νόμισμα τους 470 εκατομμύρια Ευρωπαίοι και θεωρείται  το σταθερότερο νόμισμα στον κόσμο, τράβηξε το ενδιαφέρον των καταθετών και των επενδυτών και η μάζα του Ευρώ ξεπέρασε το 2008 παγκοσμίως την μάζα του δολαρίου.
 
Τα πάμφθηνα Κινεζικά προϊόντα κατέστρεψαν εκατοντάδες χιλιάδες μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις σε ολόκληρο τον Κόσμο. Και το γεγονός αυτό δημιούργησε την αρχή της κρίσεως το 2007 μια και πολλές Αμερικανικές Τράπεζες είχαν χρηματοδοτήσει χιλιάδες Επιχειρήσεις, που έκλεισαν, και εκατομμύρια ανθρώπων με στεγαστικά δάνεια, που δεν μπορούσαν πλέον να αποπληρώσουν λόγω της μεγάλης ανεργίας.
 
 Σήμερα οι ΗΠΑ εξάγουν ελάχιστα προϊόντα (κινηματογραφικές και τηλεοπτικές ταινίες, οπλικά συστήματα, software) και η εσωτερική αξία του δολαρίου είναι μηδαμινή μια και το εξωτερικό της χρέος είναι τεράστιο και ανέρχεται σε 13,8 τρισεκατομμύρια δολάρια. [http://www.usdebtclock.org  ]   

Το εξωτερικό της χρέος καλύπτεται κατά το 1/3 από την Κίνα για πολιτικούς και άλλους λόγους αλλά και από την Ινδία για εμπορικούς λόγους.
 
Ήδη η τιμή του πετρελαίου και η τιμή του χρυσού ενώ οι τιμές τους εκφράζονται ακόμη σε δολάρια, είναι άμεσα συνδεδεμένα με το Ευρώ, μια και μόλις πέφτει η ισοτιμία του δολαρίου έναντι του Ευρώ, η τιμή του πετρελαίου και του χρυσού ανεβαίνει ανάλογα.
 
 Το 2010 ήταν μια εξαιρετικά επικίνδυνη για το δολάριο χρονιά. Αν η Καλιφόρνια και άλλες Πολιτείες πήγαιναν για χρεοκοπία, η ισοτιμία του δολαρίου θα βυθιζόταν.
 
Αν οι αγορές συμφωνούσαν να χρησιμοποιούν το Ευρώ σαν νόμισμα αναφοράς για το πετρέλαιο, τα ναύλα, τον χρυσό, το διεθνές εμπόριο, τότε το δολάριο - και οι ΗΠΑ - θα κατέρρεαν μέσα σε 4 εργάσιμες ημέρες.
 
 Ο έξυπνος χειρισμός του θέματος και η στροφή της προσοχής της διεθνούς κοινότητας από τα Αμερικανικά και Αγγλικά Μέσα Ενημέρωσης προς την Ελλάδα, δημιούργησε έναν νέο στόχο, που απομάκρυνε την προσοχή από τα εσωτερικά προβλήματα των ΗΠΑ, όπου έπεσαν έξω μεγάλες διεθνείς Τράπεζες, έκλεισαν οι κολοσσιαίες Αυτοκινητοβιομηχανίες της και οι τοπικές Κυβερνήσεις πολλών Πολιτειών είχαν δημοσιονομικά προβλήματα.

Οι Έλληνες εφοπλιστές προσφέρθηκαν να βοηθήσουν την Ελληνική Οικονομία, καλύπτοντας Ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου με 5%. Δεν πήραν καμία απολύτως απάντηση.                                                                                                                                                                                 

Και οι «αρμόδιοι» προτίμησαν να βγαίνουν στις διεθνείς αγορές και να δανείζονται με 9% και 10%,   αυξάνοντας έτσι ακόμη πιο πολύ το Δημόσιο Χρέος και καθιστώντας αδύνατη την αποπληρωμή του.

 Το παιχνίδι με το κυνήγι των μαγισσών συνεχίστηκε στην Ευρώπη με στόχο άλλες Χώρες - αλλά και την Αγγλία, που χτυπούσε την Ελλάδα για το χρέος της, ενώ οι Πολιτείες των ΗΠΑ έμειναν στο απυρόβλητο.
 
 Και εδώ αναμασώνται οι προφητείες Αμερικανών και Άγγλων Οικονομολόγων, που μας συνιστούν «φιλικά» να επανέλθουμε στην δραχμή.

Ξεχνούν όμως να αναφέρουν ότι μετά την επιστροφή μας στην δραχμή θα ακολουθήσουν μία ή δύο υποτιμήσεις 15% - 20% και  η αποπληρωμή των τεραστίων δανείων, που πήραμε σε Ευρώ και σε δολάρια με επιτόκια 9% και 10%, θα είναι πλέον απολύτως αδύνατη.
 

--Ο κ.  Ίων Στεριώτης είναι νομικός και οικονομικός σύμβουλος τραπεζών και επιχειρήσεων, πολιτικός και οικονομικός αναλυτής, Πρόεδρος του  Ινστιτούτου Γεωπολιτικών & Οικονομικών Μελετών (ΙΓΟΜ) και τ.  Καθηγητής του European University