Επικίνδυνη η αναβίωση του εμφυλιοπολεμικού κλίματος από Χρυσή Αυγή και ΣΥΡΙΖΑΓράφει ο
Θανάσης Κουκοβίστας
ΟΙ ΣΩΦΡΟΝΕΣ ανατρίχιασαν από τις προσπάθειες που καταβάλλονται, ένθεν κακείθεν, αναβίωσης ενός εμφυλιοπολεμικού κλίματος, που μαθηματικά οδηγεί σε μια διάλυση, άνευ προηγουμένου, και κατάρρευση του ελληνικού κράτους. Κάποιοι επιδιώκουν, ποικιλοτρόπως, την αποσάθρωση της κοινωνίας και της οικονομίας. Εδώ και χρόνια, έχει ξεκινήσει μια επανασταστική γυμναστική, που, με τα συνεχή επεισόδια, διέλυσαν το εμπορικό κέντρο της Αθήνας. Η φασιστική νοοτροπία μειοψηφιών έχει διαλύσει τα ελληνικά πανεπιστήμια. Ενώ, παρά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, ακόμα τα επεισόδια στις σκουριές της Χαλκιδικής καλά κρατούν και αποτρέπουν την τουριστική ανάπτυξη. Αν όμως η απόφαση του ΣτΕ ήταν να σταματήσει η επένδυση, τότε θα απαιτούσαν να γίνει σεβαστή και να εφαρμοστή. Η επιλογή των δικαστικών αποφάσεων δεν είναι δημοκρατική νοοτροπία, αλλά φασιστική.
Στην Χαλκιδική όμως έχουμε το μεγαλύτερο παράδειγμα για το ποιοι πληρώνουν το εμφυλιοπολεμικό κλίμα. Οι διαφωνούντες με την επένδυση χρυσού έκαψαν πριν από λίγες ημέρες το καφενείο μιας γυναίκας, γιατί ο σύζυγός της εργάζεται στο εργοστάσιο εξόρυξης. Θα πρέπει να θυμηθούμε το πως έσερναν τους φύλακες οι εισβολείς στο χώρο του εργοστασίου, οι οποίοι στην συνέχεια έκαψαν αυτοκίνητα της εταιρείας. Αλλά πιο αποκρουστική ήταν η συνέχεια. Για να αποτρέψουν την προσαγωγή υπόπτων για ανάκριση, οι διαφωνούντες απέκλεισαν τις εισόδους του χωριού και συγκρούστηκαν με την Αστυνομία. Το μόνο που απέμενε ήταν να σηκώσουν δική τους σημαία και ανακηρύξουν την περιοχή τους αυτόνομη.
ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣΑπό την ώρα που η Χρυσή Αυγή μπήκε στο Κοινοβούλιο έχει ξεκινήσει μια σειρά, αν μη τι άλλο, περίεργων αντιδράσεων και κλιμακούμενων ενεργειών. Η αρχή έγινε με τα γιουχαρίσματα των εκπροσώπων της Χρυσής Αυγής, όταν κατέθεταν στεφάνι σε επίσημες τελετές. Γρήγορα η γιούχα μετατράπηκε σε πράξεις απαγόρευσης και επίθεσης εναντίον των εκπροσώπων της Χρυσής Αυγής. Με τις πράξεις αυτές, πρώτα απ’ όλα, αμαυρώνεται η ίδια η επέτειος, που υποτίθεται ότι πήγαν να τιμήσουν. Αλλά πρέπει να το καταλάβουμε καλά όλοι, η Χρυσή Αυγή δεν είναι ο Μιχαλολιάκος, ο Κασιδιάρης και Κουκούτσης, είναι 600.000 πολίτες που τους ψήφισαν και εκπροσωπούνται, πλέον, στην Βουλή. Μας αρέσει αυτό ή δεν μας αρέσει. Το γιατί τους έχουν ψηφίσει είναι διάφορο των ενεργειών και έχει αναλυθεί. Όμως αυτή είναι η πραγματικότητα, η Χρυσή Αυγή είναι κόμμα που εκπροσωπείται στο Κοινοβούλιο.
Από την άλλη, οι χρυσαυγίτες βουλευτές με την νοοτροπία ότι έγιναν εξουσία αντιποιούνται τις αρχές του κράτους. Η εισβολή σε νοσοκομεία και ο έλεγχος από τους ίδιους των πιστοποιητικών όσων αλλοδαπών εργάζονται εκεί, είναι πέρα από τα όρια νομιμότητας. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους ελέγχους με τις άδειες αλλοδαπών που πουλούν εμπορεύματα στις λαϊκές αγορές, πολύ περισσότερο όταν αυτοί οι έλεγχοι συνοδεύονται από βίαιες ενέργειες, καταστροφή πάγκων και εμπορευμάτων. Υπάρχουν αρμόδια κρατικά όργανα γι’ αυτή την δουλειά και δεν είναι αρμοδιότητα του κάθε αυτοχριζόμενου «σερίφη».
Το αξιοσημείωτο είναι ότι σε όλες τις περιπτώσεις και οι μεν και οι δε αποτελούν μειοψηφία του συνόλου. Μιλάμε για μηδενικό σεβασμό αυτού θέλουμε να ονομάζουμε δημοκρατία και έκφραση της πλειοψηφίας του λαού. Όταν οι μειοψηφίες επιχειρούν να επιβάλλουν την δική τους αντίληψη, δεν μιλάμε για δημοκρατία, αλλά για φασισμό, ανεξαρτήτως χρώματος. Την πίστη ότι είμαστε φορείς της μοναδικής αντίληψης, ο ελληνισμός την έχει πληρώσει ακριβά με την καταστροφή του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και την είσοδο της Ευρώπης στον Μεσαίωνα. Μαθηματικά οι αντιλήψεις αυτές οδηγούν σε ένα νέο Μεσαίωνα. Είναι μεγάλη η ευθύνη όσων αποπειρώνται και πράττουν έτσι.
ΠΡΟΣ ΝΕΟ ΕΜΦΥΛΙΟ;Η αρχή έγινε με κάποιες αντιφασιστικές συγκεντρώσεις και αντισυγκεντρώσεις. Το ζήσαμε στην Καλαμάτα πριν από ένα χρόνο στον πεζόδρομο της Αριστομένους. Συνεχίστηκαν με αντιφασιστικές συγκεντρώσεις στα εγκαίνια γραφείων της Χρυσής Αυγής. Και αυτό το ζήσαμε στην Μεσσηνία, σε Μεσσήνη και Κυπαρισσία. Οι αντισυγκεντρώσεις αυτές θυμίζουν την αντισυγκέντρωση των παρακρατικών στην Θεσσαλονίκη, όταν δολοφονήθηκε ο Γρηγόρης Λαμπράκης. Δεν είναι η μια αντισυγκέντωση φασιστοειδών και η άλλη αντισυγκέντρωση δημοκρατών. Είναι απόπειρα απαγόρευσης λειτουργίας κομμάτων και φορέων που εκφράζουν διαφορετικές αντιλήψεις από εμάς. Οι όροι λειτουργίας της δημοκρατίας είναι η ανοχή στην πολιτική διαφορετικότητα και όχι η με το ζόρι στοίχιση όλων στις δικές μας αντιλήψεις.
Όσο τα συνθήματα έμεναν, όσο σκληρά και να ήταν, σε κάποιες περί δημοκρατίας φωνές, επρόκειτο για ένα παιχνιδάκι όπως οι κούκλες που παίζουν τα νήπια. Μέχρι που ακούστηκε το σύνθημα «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ Μελιγαλάς» και ήλθε η απάντηση «Στο Βίτσι και στο Γράμμο σας βάλαμε στην άμμο»! Η αντιπαράθεση πήρε ανατριχιαστικό χαρακτήρα. Σε έναν τόπο που ακόμα ζούνε είτε μετάσχοντες στον εμφύλιο είτε η πρώτη γενιά απογόνων τους, τέτοια συνθήματα έχουν συναισθηματική φόρτιση και λείπει η σπίθα για να ανάψει ένας νέος εμφύλιος. Και φθάσαμε στο προκλητικό σύνθημα που κάποιοι «δημοκράτες» έγραψαν με σπρέι στο ρολό της Εθνικής Τράπεζας (Αντωνοπούλου και κεντρική πλατεία): «Τότε στον Μελιγαλά έγινε μισή δουλειά» (δες φωτογραφία). Δηλαδή την άλλη μισή καταστροφή προετοιμάζουν τώρα;
Μέχρι που αναγγέλθηκε το φεστιβάλ της Χρυσής Αυγής στην Καλαμάτα και «πήραν φωτιά τα τόπια». Τα εμφυλιοπολεμικά συνθήματα και οι απειλές έγιναν καθημερινά φαινόμενα. Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε σε όλους αυτούς ότι στον εμφύλιο από την μια μεριά ήταν οι δεξιοί και από την άλλη οι κομμουνιστές και σε κανέναν από τους δύο ο λαός δεν έδωσε πιστοποιητικά δημοκρατικότητας. Δεν αποτελεί δημοκρατική ενέργεια το στήσιμο αγάλματος του Βελουχιώτη στην Λαμία και φασιστική η τοποθέτηση ανδριάντα του Ψαρρού. Δικαιώνουν, τους αρέσει δεν τους αρέσει, την φράση του αείμνηστου Λεωνίδα Κύρκου «ευτυχώς που ηττηθήκαμε στον εμφύλιο»! Είναι η πικρή ιστορία που ζήσαμε και δεν χρειάζεται να την ξαναζήσουμε.
Ας το έχουν υπ’ όψη τους, η συνεχής επίκληση του Βελουχιώτη θα γεννήσει νέους… Μαγγανάδες! Είναι η βασική αρχή της Φυσικής που ισχύει για έμψυχα και άψυχα, η δράση γεννά την αντίδραση. Αυτό θέλουν; Η κατάσταση έχει ξεφύγει πια και, αν χυθεί η πρώτη σταγόνα αίμα, τίποτα δεν θα την μαζέψει. Ούτε η ιστορία δεν τους διδάσκει. Τον εμφύλιο του 1945- 1949 τον διαδέχθηκε η «βοήθεια» Μάρσαλ και η πρόσδεση, με σχέση υποτέλειας, στις ΗΠΑ. Άδηλο σε τίνος άρμα θα μας προσδέσει ένας νέος εμφύλιος.
ΣΤΗΜΕΝΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ;
Παρακολουθώντας την σταδιακή εξέλιξη των γεγονότων, σου δημιουργείται εντύπωση ότι όλα βαδίζουν πάνω σε ένα σχέδιο και αναιρείται το αυθόρμητο των αντιδράσεων, όχι γι’ αυτούς που συμμετέχουν, αλλά γι’ αυτούς που αποφασίζουν τις διάφορες εκδηλώσεις. Πριν από λίγες ημέρες, όχι για πρώτη φορά, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βαγγέλης Διαμαντόπουλος απείλησε με γδάρσιμο τους πολιτικούς αντιπάλους του, λέγοντας:
«Είμαστε αυτοί που θα ενώσουμε ξανά αυτόν τον κύκλο που έσπασε το σάπιο πολιτικό σας σύστημα: από το λαό στη Βουλή και ξανά στο λαό. Είμαστε έξω και ακούμε όλους αυτούς που δεν έχουν καταθέσεις, που δεν είναι στη λίστα Λαγκάρντ, που δεν έχουν να πληρώσουν το λογαριασμό του ρεύματος, του νερού, του τηλεφώνου, που δεν έχουν να ταίσουν τα παιδιά τους....Όλοι αυτοί μας λένε το εξής: Δεν εκβιάζονται, είναι αποφασισμένοι για ρήξη και ανατροπή. Έχουν την αποφασιστικότητα που θα πει αυτό που έλεγε και ο Άρης Βελουχιώτης: Ραντεβού στα γουναράδικα».
Βεβαίως, άλλο νόημα είχε η φράση του Άρη, «καλή αντάμωση στα γουναράδικα» είπε και σε άλλους απευθυνόταν, στους συντρόφους του. Ήθελε να πει ότι, αν δεν κερδίσουν τον πόλεμο, τότε θα ανταμώσουν στα γουναράδικα, όπου οι αντίπαλοι θα τους γδάρουν. Είναι αδύνατο ο Βαγγέλης Διαμαντόπουλος να μη γνώριζε τι ακριβώς είπε ο Αρης και σε ποιους απευθυνόταν. Απλά, επέλεξε την διαστρέβλωση των λόγων του, για να εξαπολύσει την απειλή του. Την κουβέντα του την είπε, απαντώντας στην παρατήρηση άλλου βουλευτή ότι δεν ήταν σωστή ενέργεια να κρεμάσει η Αριστερή Πλατφόρμα πανό πάνω από το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Θα πρέπει ο έχων το πρόσταγμα της «επαναστατικής γυμναστικής», Παναγιώτης Λαφαζάνης, να έχει μάθει να σέβεται ένα μνημείο αφιερωμένο στους απλούς και ανώνυμους μαχητές, που χάρη στην θυσία τους είμαστε εμείς ελεύθεροι και η Ελλάδα έφθασε στον Έβρο.
Στην Βουλή, την περασμένη Πέμπτη, διεξαγόταν συζήτηση επί του νομοσχεδίου για την νέα δημόσια τηλεόραση. Ανεβαίνοντας στο βήμα της Βουλής, ο Θανάσης Πετράκος είπε: «Οφείλω να ξεκινήσω την τοποθέτησή μου, καταγγέλλοντας την Χρυσή Αυγή γιατί από τηλέφωνο μέσα από την Βουλή επιχείρησε να τρομοκρατήσει όσους θα διαδηλώσουν το Σάββατο στην Καλαμάτα ενάντια στο φεστιβάλ που επιδιώκει για να τιμήσει τις δικτατορίες και να δηλώσουμε ότι οι δημοκράτες και αντιφασίστες δεν φοβούνται, να το βάλουν καλά στο μυαλό τους».
Άσχετη η αγόρευση με το θέμα που ήταν προς συζήτηση, που, το πολύ- πολύ, κάλλιστα θα ήταν μια δήλωση που θα έστελνε στο ΜΜΕ, όπως οι πολλές που στέλνει. Εξαιρετικά δύσκολα θα μας πείσει ότι η δήλωση αυτή δεν αποσκοπούσε στην αντίδραση των βουλευτών της Χρυσής Αυγής και σε αυτά που ακολούθησαν και ντρόπιασαν ολόκληρο το Κοινοβούλιο κι έβαλαν νερό στο αυλάκι για το μύλο του εμφυλιοπολεμικού κλίματος.
Στην συζήτηση του πολυνομοσχεδίου, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Σοφία Σακοράφα, χαρακτήρισε το Παρατηρητήριο για τους ΟΤΑ «αποθέωση της άμεσης δικτατορίας», χαρακτήρισε την κυβέρνηση «συμμορία της καταστροφής» (φράση που πρωτοείπε ο Αλέξης Τσίπρας) και θεώρησε πως είναι «καθήκον της να καταλογίσει προσωπικές ευθύνες» στους Σαμαρά, Βενιζέλο, Μητσοτάκη και Καψή, διακρίνοντας στην πολιτεία τους, «επιβιώσεις του κατοχικού δωσιλογισμού», δεσμευόμενη πως «θα προσπαθήσει να μην μείνουν ατιμώρητα αυτά τα εγκλήματα». Με άλλα λόγια, όποιος δεν συμφωνεί με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι φασίστας και δωσίλογος και θα τιμωρηθεί. Εξαίρετο δημοκρατικό ήθος διδάσκουν, ενώ θεωρούν δημοκρατικό να ξαναδιορίσουν (εξαγγελία Λαφαζάνη) όσους απολύονται από το Δημόσιο. Από πού ως που η Αριστερά εμφανίζεται τώρα προστάτης του κράτους της ρουσφετολογίας, την οποία οι ίδιοι κατακεραύνωναν στο παρελθόν; Μάλλον μιλάμε για Αριστερά με… δεξιά ελαττώματα!!!
Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΜετά την ανάκληση από τον Γ.Γ Αποκεντρωμένης Διοίκησης, Μανώλη Αγγελάκα της άδειας διεξαγωγής του φεστιβάλ, και την απαγόρευση στο Πάρκο του Λιμενικού κάθε εκδήλωσης μέχρι τις 30 Αυγούστου, δεν είχε κανένα νόημα, εκτός της πρόκλησης των αντιπάλων, η συγκέντρωση και η πορεία διαμαρτυρίας εναντίον ενός φεστιβάλ που δεν πρόκειται να γίνει. Όμως έγινε για να τρομοκρατήσει αυτούς, οι οποίοι δεν θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ και δεν ασπάζονται τις εμφυλιοπολεμικές κραυγές του. Συγκεντρώθηκαν, πάρα πολλοί από την Αθήνα και άλλα μέρη της Πελοποννήσου, για να γράψουν τα εμετικά συνθήματά τους, αρμοδιότητας του εισαγγελέα για αναμόχλευση παθών, για να ακουστεί το «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ Μελιγαλάς». Και μπροστά- μπροστά το μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ και στο κέντρο Θανάσης Πετράκος. Δικαιολογημένα οι φίλοι του παραχώρησαν την πρωτοκαθεδρία. Όσο για το πανό που κρατούσε και δεν έγραφε ΣΥΡΙΖΑ, θυμίζει την στρουθοκάμηλο που κρύβει το κεφάλι της στην άμμο. Το κακό σε αυτή την περίπτωση είναι ότι μένει εκτεθειμένος ο κώλος της…
Σε τελευταία ανάλυση, αν οι ακραίοι της Αριστεράς έχουν αποφασίσει τον τρίτο γύρο, ο τόπος έχει βουνά. Ας ξαναπιάσουν το κλαρί. Αν όμως αγαπούν αυτό τον τόπο, οφείλουν να βοηθήσουν να διατηρηθεί η ηρεμία, η οποία αποτελεί την προϋπόθεση τουριστικής ανάπτυξης, της μόνης «βιομηχανίας» που μας απόμεινε. Ο λαός γνωρίζει πολύ καλά ποιοι μας έφεραν στο σημείο της φτώχειας, αλλά δεν επιζητεί και την βίαιη ανατροπή του καθεστώτος. Σε πιο χρηστή και δίκαιη διαχείριση προσβλέπει. Άλλωστε, το κομμουνιστικό καθεστώς ζυγίστηκε και βρέθηκε λειψό. Δεν έχουν να ρωτήσουν παρά τους Τσέχους, τους Ούγγρους, τους Ρουμάνους και τους Βούλγαρους, που το πλήρωσαν με αίμα και δεν είναι καθόλου τυχαίο πως οι πιο άγριες νεοναζιστικές συμμορίες ιδρύθηκαν και δρουν στην πρώην Ανατολική Γερμανία.