ΓΙΑΤΙ;Γιατί, την τελευταία στιγμή πριν εισπράξουμε μια δόση, προσπαθούμε βιαστικά να ‘‘διαπραγματευθούμε’’ με τους δανειστές μας;

Δεν θα ήταν προτιμότερο να έχουν τακτοποιηθεί νωρίτερα όλα τα σχετικά θέματα; Η έγκαιρη αντιμετώπισή θα μας επέτρεπε  να μελετήσουμε τα πράγματα με ψυχραιμία, αντί να δεχόμαστε την τελευταία στιγμή την απειλή: αποδοχή ή χρεωκοπία.

Η τακτική αυτή του εκβιασμού θυμίζει τον τρόπο εργασίας κάποιων εργατών, που εργάζονται με αργό ρυθμό, ώστε η δουλειά να μην είναι έτοιμη εγκαίρως. Έτσι, προκαλούν πανικό  στον εργοδότη και τον εκβιάζουν να τους απασχολήσει υπερωριακά – για το καλό της Πατρίδας!

Γιατί δεν μας λένε, ποιές είναι μία-μία οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Ελλάδα ; Δεσμεύσεις που, αν τις είχαμε τηρήσει, δεν θα ήταν ανάγκη να περικοπούν μισθοί και συντάξεις. Τα βάζουμε με ένα μνημόνιο που δεν γνωρίζουμε. Το μόνο που μάθαμε γι’ αυτό, είναι κάποια αποσπάσματα, τα οποία, μάλιστα,  εφαρμόσθηκαν κακότεχνα και με απερίγραπτη προχειρότητα.

Γιατί δεν μας λένε, ποιοί έπρεπε να  εφαρμόσουν τις δεσμεύσεις και δεν το έκαναν;

Γιατί δεν τις βάζουν, έστω και καθυστερημένα, δυναμικά, με τρόπο σοβαρό, μελετημένο, στο τραπέζι των ‘‘διαπραγματεύσεων’’, ως εναλλακτικές λύσεις, ώστε να αποφύγουμε τα σκληρά μέτρα και να κερδίσουμε την αξιοπιστία απέναντι στους πιστωτές μας ;

Γιατί, όταν η κ. Μέρκελ μας κατηγόρησε πως είμαστε τεμπέληδες, δεν της κλείσαμε αμέσως το στόμα (στη βράση κολλάει το σίδερο), αφού και ψέματα είπε και, το χειρότερο, ξέφυγε από τα ήθη που θέσπισαν οι ιδρυτές της ένωσης της Ευρώπης;

Γιατί, έχουν καθιερώσει τους μισθούς και τις συντάξεις ως την πιο πρόσφορη πηγή χρηματοδότησης των αδηφάγων ταμείων του Δημοσίου;

Γιατί, αφού επιμένουν να βάζουν το χέρι τους στην τσέπη των πολιτών, δεν στοχεύουν για αρπαγή, εκεί που υπάρχει το πραγματικό ψαχνό; Υπάρχει μεγάλος αριθμός Διοικητών, μελών Διοικητικών Συμβουλίων διαφόρων φορέων του Δημοσίου, και πολλών άλλων αξιωματούχων, που λαμβάνουν  απολαβές από 10000 έως και 45000 (!) ευρώ τον μήνα.

Υπάρχουν, ακόμη, συνταξιούχοι πρώην υψηλά πρόσωπα, συμπεριλαμβανομένων των πρώην Προέδρων της Δημοκρατίας, που κοστίζουν ακριβά στο Κράτος, επειδή εκτός από τις υψηλές αποδοχές τους, διαθέτουν και κρατικά αυτοκίνητα, οδηγούς, ασφάλειες και δεν ξέρω τι άλλο. Τι φοβούνται και δεν τους ενοχλούν, αφού αυτοί, εκτός από το ότι δεν θα πέσουν κάτω από το όριο της φτώχιας, ούτε διαδηλώσεις θα κάνουν,  ούτε άλλου είδους  διαμαρτυρίες.

Γιατί, όταν βλέπουμε να καταλύεται το Σύνταγμα από τις Κυβερνήσεις και την Βουλή με τους νόμους που θεσπίζουν, δεν ενοχλούμαστε; Μας απασχολεί μόνον η υλική ζημιά που οι πράξεις τους αυτές προκαλούν στον τόπο και στους πολίτες.

Τα παραπάνω ερωτήματα προκύπτουν από την παρακολούθηση όσων θλιβερών συνέβησαν στον τόπο μας τον τελευταίο καιρό. Ευχής έργο θα είναι, αν στο άμεσο μέλλον δεν προκύψουν οι ίδιες απορίες.