Να αποφευχθεί ο δρόμος χωρίς γυρισμόΚίτρινος πυρετός στην Ελλάδα λίγο πριν από την Ημέρα της Κρίσεως Ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση άνοιξε και πάλι μέσα στην καρδιά της τουριστικής περιόδου το θέμα της απελευθέρωσης του επαγγέλματος του οδηγού ταξί, προκαλώντας ένα απίστευτο χάος και ένα ισχυρό πλήγμα στη μοναδική βαριά βιομηχανία της χώρας, δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για το τι μέλλει γενέσθαι όσον αφορά στην κρίση χρέους και στο γεγονός ότι η χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με την χρεοκοπία.

Αντίθετα αποδεικνύει πως τίποτε δεν είναι τυχαίο. Και πως ουδείς σκέφτεται τη χώρα πριν ανοίξει το στόμα του και πει κάτι ή πριν λάβει κάποια απόφαση.

Ένα συμφωνημένο και κλειστό θέμα, άνοιξε ξανά με τον πιο ακραίο τρόπο με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης και προσωπική ευθύνη του υπουργού κ. Ραγκούση, ο οποίος αποφάσισε να ενδυθεί τον μανδύα του μεταρρυθμιστή μέσα στην τουριστική περίοδο και με 40 βαθμούς υπό σκιάν.

Από την άλλη πλευρά, έχουμε μπροστά μας δυο κρίσιμες ημέρες διαβουλεύσεων, στη διάρκεια των οποίων η Ελλάδα οφείλει να πράξει το παν για να μην οδηγηθεί η χώρα σε οποιουδήποτε είδους στάση πληρωμών, κούρεμα, αναδιάρθρωση, επιλεκτική χρεοκοπία, selective default.

Αυτό και τίποτε άλλο οφείλει να έχει στο νου της η κυβέρνηση και κυρίως ο πρωθυπουργός και ο υπουργός των Οικονομικών.

Με σκοπό να το αποτρέψει και όχι να επιτίθεται στην αντιπολίτευση επειδή… δεν χρησιμοποιεί τον σωστό όρο, όπως έπραξε και χθες ο κ. Βενιζέλος.

Όλα δείχνουν – και μετά την υπαναχώρηση της Μέρκελ – ότι η Σύνοδος Κορυφής θα διεξαχθεί και η Ελλάδα οφείλει έστω και τώρα, την ύστατη στιγμή, να ορθώσει το ανάστημά της και να μην αποδεχθεί λύση που θα οδηγήσει σε πλήρη και διαρκείας οικονομική υποδούλωση.

Οφείλει η Αθήνα να λάβει υπόψη της την χθεσινή δήλωση του επικεφαλής της ΕΚΤ, Τρισέ, σύμφωνα με την οποία η ΕΚΤ δεν δέχεται χρεοκοπημένα ομόλογα.

Όπως είπε στην γερμανική έκδοση των Financial Times, η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στις κυβερνήσεις των χωρών της ευρωζώνης – και επομένως και στη δική μας – οι οποίες, αν αποφασίσουν ολική ή μερική στάση πληρωμών «πρέπει οι κυβερνήσεις να φροντίσουν ώστε να τεθούν στη διάθεση του συστήματος του ευρώ διασφαλίσεις τις οποίες θα μπορεί να αποδεχτεί».

Ο κ. Τρισέ, λοιπόν, επιμένει πως σε περίπτωση μερικής ή ολικής στάσης πληρωμών, η ΕΚΤ δεν θα αποδέχεται ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρο για να διασφαλίζει τη ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών, γεγονός που θα οδηγούσε σε κατάρρευση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.

Αύριο, θα υπάρξει τηλεδιάσκεψη μεταξύ των Βρυξελλών και των χωρών της ευρωζώνης και, σύμφωνα με τους Financial Times, στη διάρκειά της θα ληφθεί η απόφαση που θα τεθεί υπόψη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Την ίδια ώρα, αυτή η ανυπόφορη κατάσταση της αναλγησίας και της ιδιοτέλειας, οδηγούσε χθες τα cds, δηλαδή το κόστος ασφάλισης για τα ελληνικά κρατικά ομόλογα έναντι αθέτησης πληρωμών, στα ύψη, δηλαδή στις 2.525 μονάδες βάσης.

Και αυτό σημαίνει ότι οι κερδοσκόποι επιμένουν να πιέζουν προς την κατεύθυνση της χρεοκοπίας της Ελλάδας – όπως και αν θέλει να την ονομάζει η κυβέρνηση.

Οι Γερμανοί εξακολουθούν να μην δέχονται την έκδοση ευρωομολόγων, υπέρ των οποίων τάχθηκε χθες και ο Ιταλός πρώην πρωθυπουργός Τζουλιάνο Αμάτο, που κατήγγειλε έλλειψη κοινοτικής αλληλεγγύης και απαράδεκτη συμπεριφορά προς την Ελλάδα.

Παράλληλα, έδαφος κερδίζει και η ιδέα της επιβολής τραπεζικού φόρου, προκειμένου να βρεθεί ο ιδιωτικός τομέας σε θέση να βοηθήσει την Ελλάδα.

Αυτό προκύπτει από χθεσινό δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας «Ντι Βελτ», που αναφέρει ότι από το φθινόπωρο το Βερολίνο θα επιβάλει μείωση του φόρου επί των κερδών των τραπεζών της, ώστε να δημιουργηθεί ταμείο που θα υποστηρίζει τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της χώρας, σε κάθε επόμενη κρίση.

Από τους συγκεκριμένους φόρους προβλέπεται να συγκεντρώνονται περί το ένα δισεκατομμύριο ευρώ το χρόνο, με στόχο να συγκεντρωθεί αποθεματικό 70 δισ. ευρώ που θα συμβάλουν καθοριστικά στην περίπτωση απειλής πτώχευσης μίας χώρας.

Μέχρι, όμως, να συμβούν όλα αυτά, αύριο, στην τηλεδιάσκεψη, και την Πέμπτη, στη Σύνοδο Κορυφής, η κυβέρνηση οφείλει να σταματήσει αμέσως την προπαγάνδα υπέρ της επιλεκτικής χρεοκοπίας και να στυλώσει τα πόδια ώστε να μην συμβεί κάτι τέτοιο.

Οφείλει δηλαδή η Ελλάδα να απαιτήσει λύση που δεν θα καταστρέψει την χώρα, οδηγώντας τη στην πτώχευση, στην ακόμη βαθύτερη ύφεση και στην εκρηκτική ανεργία.