Μπροστά στο «Μεγάλο Δίλημμα»Τι δεν πρέπει να δούμε την Δευτέρα Σε μια από τις πιο σκληρές και δύσκολες στιγμές της σύγχρονης Ιστορίας της, η Ελλάδα, καθημαγμένη, συκοφαντημένη και γονατισμένη, προσέρχεται σε μια εκλογική αναμέτρηση από την οποία κρίνεται η ίδια η ύπαρξή της ως Έθνος.

Το «μεγάλο δίλημμα» ενώπιον του οποίου βρίσκεται ο λαός κινδυνεύει να εξελιχθεί σε βρόχο για τη χώρα, καθώς μια απίθανη Βαβέλ προσώπων, κομμάτων, κραυγών και προτάσεων, πολλές από τις οποίες εκτός τόπου και χρόνου, προσπαθεί να κερδοσκοπήσει πάνω στα συντρίμμια της πατρίδας.

Για πολλούς το δίλημμα είναι εκβιαστικό. Στην πραγματικότητα, είναι υπαρκτό, καθώς είναι βέβαιο πως ακόμη και εκείνοι που διατείνονται ότι θα κηρύξουν στάση πληρωμών και θα αρχίσουν να αναζητούν το επαχθές μέρος του χρέους, είναι βέβαιο πως, αν επικρατήσουν, δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν ούτε στο μη επαχθές – στο οποίο συμπεριλαμβάνονται και οι έξι δόσεις του τελευταίου δανείου – αφού μια άτακτη χρεοκοπία θα έθετε τη χώρα εκτός της Ευρώπης και θα την μετέτρεπε σε παρία της διεθνούς κοινότητας.

Μέσα σε όλη αυτή τη σύγχυση, υπάρχουν μερικές βεβαιότητες που όλοι οφείλουν να λάβουν υπ’ όψη τους ενόψει της εκλογικής αναμέτρησης και που απαντούν στο ερώτημα «τι δεν πρέπει να δούμε την Δευτέρα»:
Βεβαιότητα πρώτη: Δεν πρέπει να δούμε σε θέσεις ευθύνης αυτούς που συκοφάντησαν τη χώρα, την δυσφήμησαν στα πέρατα του κόσμου και – για να το πετύχουν – αλλοίωσαν τα στατιστικά στοιχεία, διογκώνοντάς τα. Το αυτό ισχύει και για όσους παρακολουθούσαν αυτήν την καταστροφική πορεία, χωρίς να κάνουν κάτι για να την αποτρέψουν.

εβαιότητα δεύτερη: Δεν πρέπει να δοθεί η ευκαιρία να διαπραγματευτούν με τους δανειστές αυτοί που δυόμιση χρόνια τώρα δεν διαπραγματεύτηκαν τίποτε – αντίθετα όταν βρίσκονταν στο εξωτερικό υπέκυπταν σε όλες τις πιέσεις και εντολές και όταν επέστρεφαν στην Ελλάδα θριαμβολογούσαν περί της «σωτηρίας» της χώρας.

εβαιότητα τρίτη: Δεν πρέπει να ξαναδούμε μια κυβέρνηση ισορροπιών, πενήντα ατόμων, όπως η κυβέρνηση Παπαδήμου, που επί έξι μήνες δεν έχει κάνει απολύτως τίποτε και θυμήθηκε να τα λύσει όλα στο τελευταίο δεκαπενθήμερο – χωρίς φυσικά να λύσει τίποτε.

εβαιότητα τέταρτη: Μια μετεκλογική κοινοβουλευτική Βαβέλ, όπου θα επικρατούσαν όχι μόνο τα άκρα, αλλά και πρόσωπα με ακραίες και τυχοδιωκτικές συμπεριφορές, που υποτίθεται ότι έχουν λύση για όλα, αλλά όταν επιμένεις να την πληροφορηθείς, απαντούν με τζογαδόρικο τρόπο: «Δεν θα μας χρεοκοπήσουν, διότι δεν τους συμφέρει» - η αλήθεια είναι πως τους έχει δοθεί ο αναγκαίος χρόνος για να μας χρεοκοπήσουν χωρίς να πάθουν τίποτε!

εβαιότητα πέμπτη: Η χώρα έχει ανάγκη από μια ειρηνική επανάσταση στο εσωτερικό των κομμάτων. Έχει ανάγκη από ανθρώπους που από την πρώτη στιγμή θα αρχίσουν να δουλεύουν εντατικά με σκοπό να απεμπλακεί η χώρα από το Μνημόνιο και τη διεθνή επιτήρηση.

Αν δεν συμβεί αυτό, τότε ο Γολγοθάς θα έχει μοιραία κατάληξη. Και τότε, όλοι αυτοί που τώρα προσφέρουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες θα επιστρέψουν στις βίλες και στους παχυλούς τραπεζικούς λογαριασμούς τους, συνεχίζοντας κανονικά τη ζωή τους, την ώρα που η χώρα θα έχει μεταβληθεί σε σωρό ερειπίων.

Αν επικρατήσει η λογική, τότε και οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν και άνθρωποι που θα δουλέψουν θα βρεθούν και έσοδα θα δημιουργηθούν για τη χώρα και τους όρους του Μνημονίου μπορούμε να αναδιαπραγματευτούμε.

Πιστεύει κανείς ότι η χώρα που λέγεται Ελλάς θα έχει κηρύξει στάση πληρωμών, θα έχει χρεοκοπήσει άτακτα, θα έχει τεθεί εκτός Ευρώπης και παρ’ όλα αυτά θα είναι σε θέση να κηρύξει ΑΟΖ και να εκμεταλλευτεί τους φυσικούς της πόρους, χωρίς να δεχθεί επίθεση από την γείτονα;

Υ.Γ. Φανταζόμαστε ότι δεν θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή οι άκαπνοι επαναστάτες, που μέχρι σήμερα έχουν περάσει τη ζωή τους μέσα στην καλοπέραση…