Γράφει η
Ελένη Καρασαββίδου

Νομοσχέδιο στην Παιδεία ως κατεπείγον δεν νοείται. Ό,τι ίσχυε για τον Σαμαρά ισχύει και για τον Τσίπρα. Ξέρω πως η συντριπτική πλειοψηφία των πανεπιστημιακών έχετε υιοθετηθεί από ομάδες για να μπείτε οπότε τώρα πως να δημιουργηθεί τρίτος πόλος ανεξάρτητης κριτικής και αντιπρότασης; Κι όμως επειδή η Παιδεία είναι εξαιρετικά πολύπλοκο ζήτημα που ούτε βιαστικά μπορούμε να το αντιμετωπίζουμε ούτε μέσα από μανιχαϊσμούς του είδους "ή μαζί μας ή εναντίον μας", να πω ότι παρόλο που δεν ταυτίζομαι καθόλου (καθόλου όμως!) με την κριτική τύπου Φορτσάκη και Άδωνι (εξηγεί εξαιρετικά τα δια ταύτα της κριτικής αυτών των μην πω ο Τσουκαλάς στο αξεπέραστο Εξάρτηση και Αναπαραγωγή) θεωρώ πως ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Κι αν κρατάς την ελευθερία της συνείδησής σου στα χέρια κι όχι καλαθάκι για να συλλέξεις "κέρματα" θέσεων και "δημοφιλίας" ΘΑ ΤΟ ΠΕΙΣ. 

ΔΥΣΤΥΧΩΣ υπάρχουν άτομα στην ηγεσία του Υπουργείου που πρωτοστατούσαν στις πληρωμένες απεργίες με στήριξη των συνδικαλιστών ενώ δέχονταν πχ οι καθαρίστριες να υπάγονται σε καθεστώς εργολαβίας και να απεργούν δίχως στήριξη και προβολή καμία... (Κι όταν εγώ κι ο Γεννημάκης φωνάζαμε στα αμφιθέατρα πως αυτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αριστερό ήθος μας ανταπαντούσαν με κορπορατίστικο εργατοπατερισμό "ε τι να κάνουμε τα σπάμε και δεν πληρώνουμε!").  

Το κεντρικό στοίχημα της Παιδείας θα ήταν να δημιουργήσει άνθρωπο με ήθος, που ορθώνει στην πράξη το ανάστημα του/της πέρα από την βόλεψη και την ευκολία κάθε χρώματος και κάθε είδους που αναπαράγουν την ανάθεση σε όποιο όνομα κι αν το κάνουν. Αλλά αφού οι ταγοί της αναπαράγονται όπως αναπαράγονται τι ήθος να δώσουν ως παράδειγμα τώρα με μια πρωτοβουλία που θα αποδεχόταν την κατά βάση (αν και με επιμέρους προβληματάκια) σωστή θέση του Μπαλτά περί ταξικής αριστείας αλλά θα αναδείκνυε άλλα μειονεκτήματα που αφορούν μια ναρκισιστική πρόσληψη του λαού και του κινήματος που δεν βοηθούν ούτε τον "λαό" ούτε το "κίνημα" να εξελιχθούν; Σας το στέλνω ως εξαίρεση μετά από μήνες σε αρκετούς ως έκκληση στον ρόλο σας αλλά δεν πολυελπίζω. Καλή νύχτα! Παρά τα δώρα των Δαναών πολλοί (ευτυχώς όχι όλοι αλλά τι να το κάνεις;) περάσατε και δεν ακουμπήσατε. Δεν ακουμπήσατε ποτέ στ' αλήθεια.  

ΥΓ1.Πολιτική κόντρα για τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας στο Αντικαρκινικό τoυ Άγιου Σάββα. Οκ! Επειδή λοιπόν η αυθυποβολή κινητοποιεί όντως δυνάμεις προτείνω να θεσμοθετήσει το ΠΕΔΥ ειδικό κονδύλι λειψανοθεραπείας... Μπλέξαμε τα μπούτια μας σε αυτό και όχι μόνο! Το να αποφασίσει η Διοίκηση για να στηρίξει απελπισμένους (και την απελπισία την σέβομαι) είναι ένα ζήτημα το να συνοδεύουν υπουργοί (Κουρουμπλής) και να δοξολογούν βουλευτές (Μιχελογιαννάκης) είναι άλλο. Ή αλλιώς όταν χρησιμοποιούν υπουργοί και βουλευτές το θρησκεύεσθαι που είναι προσωπικό και βαθιά ηθικό για τον καθένα και την καθεμιά θέμα για να το κεντροποιήσουν πολιτικά και κοινωνικά χτίζοντας συναινέσεις και καριέρες... Που είναι βαθιά και πλατιά ανήθικο ζήτημα... Μπερδεύτηκα... Αυτό δεν έκαναν οι προηγούμενοι;;;

ΥΓ2 Είναι που ονειρεύομαι σαν τον Καραγκιόζη... ε προτιμώ να ταυτίζομαι με "φουκαράδες" αυτού του είδους:

http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/thb-apo-ti-makroniso-sti-xora-tis-sfaliaras