Συνέχιση της αβεβαιότητας στο παγκόσμιο φορολογικό περιβάλλον και το 2019, αλλά και ενίσχυση της τάσης αλλαγών στις εθνικές φορολογικές πολιτικές λόγω του φετινού εκλογικού κύκλου παγκοσμίως, διαπιστώνει η πρόσφατη μελέτη της ΕΥ «The outlook for global tax policy and controversy in 2019», που περιλαμβάνει εκτιμήσεις και προβλέψεις από στελέχη της ΕΥ, με εξειδίκευση σε φορολογικά θέματα, από 48 χώρες σε όλον τον κόσμο.

Όπως προκύπτει από τη μελέτη, ο ρυθμός των φορολογικών αλλαγών σε παγκόσμια κλίμακα είναι σήμερα εντονότερος από ποτέ. Βασικές προκλήσεις για τις επιχειρήσεις παραμένουν οι συστάσεις του ΟΟΣΑ για τη Διάβρωση της Φορολογικής Βάσης και τη Μεταφορά των Κερδών (BEPS) και η οδηγία της Ε.Ε. κατά της φοροαποφυγής (ATAD).

Το 2019 θα πρέπει να προχωρήσει η εφαρμογή των BEPS και ATAD, γεγονός που επηρεάζει τις εθνικές φορολογικές νομοθεσίες σε έναν μεγάλο αριθμό χωρών. Ωστόσο, σύμφωνα με την ΕΥ, μια σειρά από άλλους παράγοντες επηρεάζουν εξίσου έντονα τον ρυθμό των αλλαγών. Η φορολογική μεταρρύθμιση στις ΗΠΑ επιδρά άμεσα στις μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες άλλων χωρών, καθώς αρκετές χώρες σπεύδουν να αντιδράσουν, ενώ άλλες επιλέγουν να περιμένουν για να σχηματίσουν μια πληρέστερη εικόνα πριν αποκρυσταλλώσουν τις δικές τους πολιτικές.

Παράλληλα, μια σειρά από σημαντικές εκλογικές αναμετρήσεις παγκοσμίως, συχνά με απρόβλεπτη έκβαση, επιτείνουν τον ρυθμό των αλλαγών, καθώς οι νέες πολιτικές ηγεσίες προχωρούν σε αλλαγές του φορολογικού συστήματος για να υλοποιήσουν τις προεκλογικές τους εξαγγελίες, να αυξήσουν τα έσοδα ή να ενισχύσουν την ανάπτυξη.

Την ίδια ώρα, οι φορολογικές διοικήσεις εντείνουν τη συνεργασία τους με πολύπλευρες προσεγγίσεις, αναζωογονώντας προγράμματα, όπως κοινοί έλεγχοι και επέκταση διαδικασιών, σαν το Διεθνές Πρόγραμμα Διασφάλισης Συμμόρφωσης (ICAP), ενώ, ταυτόχρονα, ψηφιοποιούν με ταχείς ρυθμούς τις διαδικασίες συμμόρφωσής τους.

Στη διαμόρφωση φορολογικής πολιτικής επιδρά καθοριστικά και η διαρκώς αυξανόμενη ροή πληροφοριών προς τις φορολογικές διοικήσεις. Όπως αναφέρεται στην μελέτη, με μια πιο καθαρή εικόνα ως προς την προέλευση της φορολογητέας ύλης, οι κυβερνήσεις μπορούν πλέον να σχεδιάσουν νέα φορολογικά καθεστώτα και οι χώρες έχουν τώρα μεγαλύτερη δυνατότητα να σχεδιάσουν νέα καθεστώτα για να φορολογήσουν τα περιουσιακά στοιχεία ή να ενθαρρύνουν τους φορολογούμενους να τα αποκαλύψουν οικειοθελώς.