Γράφει ο
Νίκος Γιαννιός

Η πενταμερής συνδιάσκεψη για το Κυπριακό, έγινε, μας δήλωσε ο κ. Γκουτιέρες για να διερευνηθούν οι δυνατότητες προσέγγισης των δύο κοινοτήτων. Μετά απ 46 χρόνια Τουρκικής κατοχής στην Κύπρο ο ΟΗΕ εξακολουθεί να έχει αυταπάτες ή μας δουλεύει; Ακόμη διερευνούνε αλλά με την στασιμότητα που έγινε πλέον μόνιμη επιτρέπουν στους Τούρκους να παίρνουν κάθε φορά και ένα κομματάκι παραπάνω, σε κάθε διερεύνηση.

Έδωσαν αφορμή και επέτρεψαν το 1974 στους Τούρκους να πατήσουν στο νησί, όταν ο δοσίλογος Ιωαννίδης και η παρέα του απέτυχε να καθαρίσει τον Μακάριο που δημιουργούσε προβλήματα στην δυτική συμμαχία. Με το πρόσχημα να προστατεύσουν το 20% του πληθυσμού που ήσαν μουσουλμάνοι, εκείνοι κατέλαβαν το 40% της εκτάσεως της νήσου, έτσι για να έχουν κάποια ευρυχωρία τέλος πάντων και δεν έσταξε μύτη.

Οι υποσχέσεις που δίδονται κατά καιρούς από τους Τούρκους στην συνέχεια και αφού αρπάξουν πρώτα το αντίτιμο, αθετούνται. Την Αμμόχωστο δεν την επέστρεψαν, στα Βαρώσια δεν δόθηκε αυτονομία και την κουβέντα την πήγαν σιγά σιγά από ενιαίο κράτος, σε διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, που στην ουσία σημαίνει δύο ξεχωριστές διοικήσεις με μία τσέπη, εκείνη των Χριστιανών φυσικά. Εφέτος το είπαν ξεκάθαρα: Τα δύο κράτη είναι πλέον γεγονός και ο ΟΗΕ διαμαρτύρεται. Σιγά ρε λεβέντες μην σκίσετε κανένα καλτσόν. Και ναι μεν η διχοτόμηση έγινε  De Facto, από τους πόρους όμως όλου του νησιού θέλουν το μερίδιό τους. Δηλαδή ζητούν χρήματα και από το άλλο κράτος, εκείνο των Ελληνοκυπρίων. Οι απόπειρες της αρπαχτής δεν έχουν τέλος.

Αυτή βέβαια η ανατολίτικη βαρβαρότητα της αρπαγής πλούτου από εκείνους που τον δημιούργησαν, που έφερε κάποτε τους  Μογγόλους προς τα εδώ, εξακολουθεί να αποτελεί την βασικότερη συνιστώσα του πολιτισμού τους. Προσπαθούν, όπως βλέπουμε να την εφαρμόσουν και εναντίον της Ελλάδος στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο και οι μεγάλοι σύμμαχοί μας σφυρίζουν αδιάφορα, τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Αυτήν την θάλασσα που στα νησιά της αναπτύχθηκε ο πολιτισμός των Ελλήνων, στα τελευταία 5.000 χρόνια, την ονομάζουν με θρασύτητα «Γαλάζια πατρίδα», ποιοι, αυτοί που εμφανίζονται στην παγκόσμια σκηνή ως Τουρκομογγόλοι και ας μην είναι.   

Τούρκος: Μουσουλμάνος κάτοικος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ανεξαρτήτως εθνότητος, αναφέρουν τα μεσαιωνικά κείμενα. Αυτήν την θρησκευτική ταυτότητα την μετέτρεψαν η Νεότουρκοι σε εθνική ταυτότητα, εκατό περίπου χρόνια μετά την επανάσταση των Χριστιανών του Μοριά και της Ρούμελης. Η πολυπολιτισμική Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε φτάσει πλέον στο τέλος της αφού οι διάφορες εθνότητες που την αποτελούσαν αναζητούσαν την ανεξαρτησία τους. Η σύσταση εθνικών κρατών, είναι η νέα τάση που γέννησε η Γαλλική Επανάσταση στην Ευρώπη και οι εξισλαμισμένοι Οθωμανοί αναζητούν μιαν εθνική ταυτότητα που θα τους επιτρέψει να ζήσουν αυτόνομα σε ένα νέο κράτος.

Έτσι λοιπόν οι φανατικοί Οθωμανοί, Σουνίτες Μουσουλμάνοι, αυτοαποκαλούνται πλέον Νεότουρκοι και αναζητούν μια νέα εθνική ταυτότητα, όπως όλοι οι άλλοι,  για να αρπάξουν ένα κομμάτι της αυτοκρατορίας. Γίνονται «Τούρκοι» και αρχίζουν αμέσως την θρησκευτική κάθαρση στην χώρα τους. Θύματα τους, αρχικά οι Χριστιανοί Έλληνες του Πόντου, ακολουθούν οι Αρμένιοι και συνεχίζουν με κάθε ευκαιρία που τους δίνετε με όποιον βρουν μπροστά τους μέχρι την μεγάλη εκκαθάριση του 1922 η οποία ολοκληρώθηκε με την ανταλλαγή των πληθυσμών. Γλύτωσαν μόνο όσοι προσηλυτίστηκαν, ειδικά στον Ελληνικότατο Πόντο. Έλληνες που μιλούν Τούρκικα στα πεδινά και Ελληνικά ακόμη στα ορεινά, αλλά έχουν μια Παναγιά στο σπίτι τους και χορεύουν πυρρίχιο και κότσαρι του Αη Λια στα υψώματα του τόπου τους.  Με την επώδυνη ανταλλαγή, δώσαμε Έλληνες μουσουλμάνους που τους ονομάσαμε κακώς Τούρκους, μετατρέποντας την θρησκευτική τους ταυτότητα σε εθνική και πήραμε Χριστιανούς, Έλληνες και Αρμενίους. Ματαίως οι δικοί μας μουσουλμάνοι, ιδίως οι Κρητικοί διεμαρτύροντο:  Εμείς είμαστε Ρωμιοί δεν είμαστε Τούρκοι.

Το ίδιο λάθος κάναμε και στην Κύπρο 52 χρόνια αργότερα. Αναγνωρίσαμε με την νέα εθνική ταυτότητα των Σουνιτών ως Τούρκους τους Κύπριους Έλληνες Μουσουλμάνους. Με την νέα ανταλλαγή των πληθυσμών, επαναλάβαμε το ίδιο λάθος για μια ακόμη φορά. Το ίδιο είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε και στην Θράκη κι ας φωνάζουμε για το αντίθετο. Στην Θράκη λειτουργούν ήδη με νόμο του κράτους, τουρκικά σχολεία στα οποία φοιτούν ακόμη και μουσουλμάνοι οι οποίοι δεν αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι; Είμαστε έτοιμοι να τους χαρίσουμε Έλληνες, Πομάκους και Ρομά; Θα κάνουμε ξανά όλους τους Μουσουλμάνους Τούρκους; Οι Μουσουλμανικές κοινότητες των Σιιτών και των Αλεβιτών καταπιέζονται από τους φανατικούς Σουνίτες, εδώ μέσα στην χώρα μας και οι Χριστιανικοί πληθυσμοί της Πόλης και των νησιών μας Ίμβρου και Τενέδου τείνουν κατά καιρούς πιέζονται και λεηλατούνται. Η Ελληνικές μειονότητες, νησίδες πια μέσα σε ένα κράτος που δεν τις σέβεται τείνουν να αφανιστούν και εμείς δεν μπορούμε να πετύχουμε τίποτα με τις χλιαρές διαμαρτυρίες στις οποίες περιοριζόμαστε κάθε φορά.

Έκαναν οι Σουνίτες την Αγιά Σοφιά τζαμί. Περίμενα αντιδράσεις, διαδηλώσεις, πορείες αλλά που; Πουθενά τίποτα. Λόντρα Παρίσι Νιου Γιουόρκ, Βουδαπέστη Βιέννη μπρος στην Αθήνα καμιά, μα καμιά σας δεν βγαίνει. Διεθνές ΜΟΚΟ. Ακούστηκαν μονάχα κάτι χλιαρά «δεν έπρεπε», έτσι για τα μάτια του κόσμου. Άκουσα μάλιστα αυτόν τον αναιδή Πόντιο να αποκαλεί την εκκλησιά μας στα Ελληνικά με το όνομά της «Αγιά Σοφιά». Ντροπή γιαβρούμ. Αν είχαμε κάνει εκκλησιά κανένα από τα κλειστά τζαμιά που υπάρχουν στον τόπο μας, τι θα έλεγε ο Ταγίπ;

Η σημερινή Τουρκία αποτελεί την πλέον φανατική Μουσουλμανική εκδοχή των Σουνιτών, ακριβώς διότι εκτός των άλλων έχει δεχθεί έντονη πολιτισμική επιρροή από μια πολύ μικρή μειοψηφία εντελώς απολίτιστων Ουιγότων Μογγόλων. Μια μειοψηφία η οποία έχει πλέον απορροφηθεί βιολογικά και ανιχνεύεται μόλις στο 3% των κατοίκων της Τουρκίας που δεν ανήκουν σε άλλο αναγνωρισμένο εθνικό φύλο. Είναι η μοναδική περίπτωση στον κόσμο όπου ο ολιγάριθμος απολίτιστος κατακτητής ο οποίος απορροφάται βιολογικά, κατακτά πολιτισμικά τον πολιτισμένο κατακτηθέντα με την γλώσσα και την θρησκεία του.  

Αυτή η Τουρκία δεν είναι μόνο η παρακμή του Ελληνικού κόσμου, είναι και μια βόμβα μέσα στο ευρωπαϊκό μας σπίτι. Αν δεν τα καταφέρουμε να τους πείσουμε να αλλάξουν υιοθετώντας τον αρχικό Ελληνικό πολιτισμό που είχαν κάποτε, θα υποχρεωθούμε κάποια στιγμή να τους πολεμήσουμε για άλλη μια φορά. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας και να αλλάξουμε τακτική.

Εμείς το ξέρουμε ότι είμαστε Έλληνες Μουσουλμάνοι, εσείς δεν το έχετε ακόμη αποδεχθεί, μου είπε κάποτε ένας φίλος Τούρκος δημοσιογράφος και είχε δίκιο.