Του Κωστη Γοντικα*

Σήμερα πρωί-πρωί χτύπησε δυνατά το κουδούνι της εξώπορτας. Μόλις άνοιξα την πόρτα κατάλαβα ότι δεν ήταν ο γαλατάς. Ένας ευγενής αστυνομικός, αφού με ρώτησε για το όνομά μου, με παρεκάλεσε να τον ακολουθήσω. Ντύθηκα όπως-όπως και μόλις βγήκα με ανέβασε σε ένα πούλμαν που ξεκίνησε αμέσως. Ανάμεσα στους επιβάτες ήταν πολλοί γνωστοί, γείτονες και φίλοι, το ίδιο ανήσυχοι με εμένα. Κάποια στιγμή το πούλμαν σταμάτησε. Ο αστυνομικός ζήτησε να κατεβούμε και μας παρότρυνε να προχωρήσουμε σε ένα μεγάλο χώρο που ήταν γεμάτος κόσμο. Άνθρωποι κάθε ηλικίας και φύλου. Όλοι μιλούσαν ψιθυριστά με αρκετή δόση ανησυχίας και περιμέναμε να δούμε την εξέλιξη αυτής της συγκέντρωσης.

Σε λίγο κάποιος ανέβηκε σε ένα τραπέζι και άρχισε να μιλάει. «Πολίτες της Ελλάδας» είπε. «Είστε αδιόρθωτοι και ανεπίδεκτοι. Το μάθημα δεν σας έγινε αντιληπτό. Εξακολουθείτε να καυγαδίζετε για τα ασήμαντα και χάνετε στην ουσία το δίκιο σας. Οι πολιτικοί σας, αθεράπευτα εμμονικοί με χρόνιες παθήσεις, συνεχίζουν να προπηλακίζονται για τα ασήμαντα. Αλληλοκατηγορούνται για σκάνδαλα, για ρουσφέτια και για πολιτική ανεπάρκεια. Με μειωμένο το πατριωτικό αίσθημα ολισθαίνετε σε ατραπούς βαράθρων απ’ όπου δύσκολα θα ανεβείτε. Επιλέξατε με την ψήφο σας μια ‘γιαλαντζί’ αριστερά την οποία οι ορθόδοξοι κουμουνιστές καταγγέλλουν ως τη ‘συμμορία της Σαγκάης’. Αναθέσατε σε μια παρέα αντιφρονούντων μεταξύ τους να σας κυβερνήσουν. Αποδεχθήκατε τις μετριότητες ως ηγέτες σας. Κανείς σας δεν κατάλαβε ότι η σημερινή κυβέρνηση ελάχιστα ενδιαφέρεται για τον τόπο μας. Με το μόνο που ασχολείται είναι η μακροημέρευσή της στην εξουσία.

Σε αυτή την προσπάθειά της έχει μάλιστα στρατό ολόκληρο κομματικών μισθοφόρων πολλοί των οποίων οπλοφορούν και δημιουργούν ταραχές όταν θέλουν να αποσπάσουν την προσοχή σας από άλλα εθνικά θέματα. Σας ευτελίζουν αδιαφορώντας για τη φτώχεια σας, για τα προβλήματά σας, για τη ζωή σας. Σαν λαός είμαστε απρόβλεπτοι. Πότε μονιάζουμε. Πότε γκρινιάζουμε μεταξύ μας και με τους άλλους. Για τα λάθη μας πάντα φταίνε οι άλλοι. Παλαιότερα έφταιγε το παλάτι, οι αμερικάνοι και γενικά οι άλλοι. Σήμερα μας φταίνε οι δανειστές, οι τράπεζες ή οι κινέζοι. Ατυχώς οι συνθήκες που διαμορφώνονται στην πολιτική μας ζωή είναι όμοιες με άλλες παλαιότερες. Έλληνες ξυπνήστε.

Τότε χτύπησε το ξυπνητήρι! Μόλις συνειδητοποίησα ότι έζησα ένα όνειρο εφιάλτη άρχισα να σκέπτομαι τα όσα ακούστηκαν. Μοιραία έκανα τις σχετικές συγκρίσεις. Έτσι και τότε, το 1967, η Ελλάδα μας παραπατούσε. Με αυτή τη δικαιολογία ανέλαβαν οι στρατιωτικοί την εξουσία. Τότε ο λαός μας καταλείφθηκε εξ απήνης. Σήμερα όμως όλοι μας έχουμε ένα όπλο δυνατό στο χέρι μας. Έχουμε την ψήφο μας. Να δούμε πώς θα τη χρησιμοποιήσουμε.

Χρόνο να χάσουμε με πειράματα δεν έχουμε. Η διεθνής συγκυρία αλλάζει γρήγορα. Φίλοι γίνονται εχθροί μας. Παλαιοί γνώριμοι ζητούν να αποκτήσουν δικαιώματα στην πατρίδα μας. Ατυχώς για την Ελλάδα οι κυβερνήτες μας δεν είναι μόνο ανίδεοι, άπειροι, άσχετοι με την πολιτική και την ιστορία μας, αλλά έχουν βαλθεί να μας εξοντώσουν πνευματικά και υλικά. Με λίγα λόγια είναι ακατάλληλοι.

Όσο πιο γρήγορα απαλλαγούμε από την αριστερά της εξαθλίωσης, της κατάντιας, της μικροπρέπειας και της κυβίστησις τόσο καλύτερα για όλους μας. Τουλάχιστον, δεν θα τρομάζουμε με τέτοια όνειρα.

*Πρωην  ευρωβουλευτης