Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Σε ποιον Θεό πιστεύει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο αρχηγός του;

Ιδού το μεγάλο (υπαρξιακό) ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει το πανελλήνιο, που για άλλη μια φορά – μαζί με τους ιεράρχες του – έπεσε από τα σύννεφα.

Φυσικά, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία.

Ο μόνος θεός στον οποίο πιστεύουν, είναι η εξουσία.

Και δυσκολεύεται κανείς να κατανοήσει την έκπληξη και τον θόρυβο των τελευταίων ημερών.

Ουδείς περίμενε να εξαγάγει συμπεράσματα από μια δήλωση ενός βουλευτού – ότι δηλαδή ο κ. Τσίπρας είναι άθεος.

Αυτό προκύπτει από σειρά θέσεων και προσωπικού επιπέδου αποφάσεων.

Με κορυφαίο το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν παρευρίσκεται δια εκπροσώπων του σε καμιά λειτουργία, μνημόσυνο πεσόντων, δοξολογία σε οποιαδήποτε εκκλησία – τελευταίο κρούσμα η απουσία του από την Δοξολογία για το νέος έτος.

Ο αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος ήταν εκεί, δεν μπορεί να μην το παρατήρησε.

Είναι κοινό μυστικό ότι το Πρωτόκολλο κρατά την περίοπτη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα καθίσματα στην Μητρόπολη, κοτσάρει και μια ταμπέλα και λίγο πριν αρχίσει η τελετή… καλείται ο επόμενος να συμπληρώσει το κενό!

Παρ’ όλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνει την Εκκλησία στο πρόγραμμά του για τη φτώχεια (προφανώς της προσδίδει την ιδιότητα της… Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης) και ο κ. Τσίπρας γίνεται μια χαρά δεκτός από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο για να συζητήσουν… ουμανιστικά ζητήματα περί μεταναστών (9 Ιανουαρίου) και για την οικονομική κρίση και ακούει τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να εκθειάζει το έργο του.

Νωρίτερα, στις 12 Δεκεμβρίου 2013, ο κ. Τσίπρας είχε συναντηθεί με αντιπροσωπεία της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους και συζήτησαν, όπως ανακοινώθηκε, θέματα που ενδιαφέρουν την Αθωνική μοναστηριακή Πολιτεία.

Όπως επίσης έγινε γνωστό, «κατά τη διάρκεια της συζήτησης υπογραμμίστηκε η αναγνώριση της ιδιαίτερης θρησκευτικής, ιστορικής και πολιτισμικής σημασίας του Αγίου Όρους, η οποία διαμορφώθηκε από αιώνες και διατηρείται μέχρι σήμερα, ο αυτονόητος σεβασμός του Καταστατικού Χάρτη λειτουργίας του, στο πλαίσιο της συνταγματικής νομιμότητας, από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και η στήριξη κάθε προσπάθειας ανάδειξης της υπερχιλιόχρονης προσφοράς του Αγίου Όρους».

Οπότε, «οι εκπρόσωποι της Ιεράς Κοινότητας απηύθυναν πρόσκληση στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να επισκεφθεί την Αθωνική Πολιτεία»!

Καταλάβατε;

Και αν καταλάβατε, τότε τι συζητάμε;

Η Αθωνική Πολιτεία δεν έχει πρόβλημα με τους αθέους – επομένως γιατί χαλάμε φαιά ουσία;

Αφήστε που ο τομέας Θρησκευμάτων του ΣΥΡΙΖΑ καταδίκασε και τον βουλευτή Διαμαντόπουλο που μεταμφιέστηκε σε «παπά-Σούρα», αφού «ο σεβασμός κάθε θρησκείας και του θρησκευτικού συναισθήματος των πολιτών είναι βασική αρχή που διαχρονικά υποστηρίζει και υπηρετεί ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α» και επομένως, «κάθε άλλη συμπεριφορά ενσυνείδητη ή ασυνείδητη, που προσβάλλει τα Ιερά Μυστήρια οποιασδήποτε θρησκείας, και συνακόλουθα τους πιστούς της δεν υπηρετεί την παραπάνω αρχή και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή».

Αλλά και πάλι, αυτά είναι δευτερεύοντα θέματα.

Το πρωτεύον είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διακηρύσσει και εξαγγέλλει τον χωρισμό Κράτους και Εκκλησίας – κάτι που διακηρύσσει και η περίφημη «Ένωση Αθέων», που επίσης επιθυμεί να αυτοχρηματοδοτούνται όλες οι θρησκείες.

Συγγνώμη, αλλά το ίδιο θέμα είχε ανακύψει και πάλι ακριβώς πριν από έναν χρόνο, όταν στο συνέδριο «Εκκλησία και Αριστερά» που είχε διοργανωθεί στη Θεσσαλονίκη, ο κ. Κουράκης είχε υποστηρίξει τον περίφημο «φόρο θρησκευτικού δόγματος» - να καταβάλλουν δηλαδή οι πιστοί ειδικό φόρο προκειμένου να αντιμετωπίζονται τα έξοδα του δόγματός τους και όλοι οι άλλοι να απαλλάσσονται.

Φυσικά, σε μια τέτοια περίπτωση, νέα «δόγματα» θα ξεφύτρωναν σαν μανιτάρια για να εξασφαλίζουν τον οβολό των «πιστών» τους, ενώ θα καταργούνταν τα θρησκευτικά στα σχολεία, οι ιερείς σε νοσοκομεία και φυλακές, στις ένοπλες δυνάμεις και στα σώματα ασφαλείας, ο θρησκευτικός όρκος στα δικαστήρια και τις δημόσιες υπηρεσίες, οι μισθοί των ιερέων, οι αργίες Χριστουγέννων, Πάσχα, Θεοφανίων κλπ., οι σταυροί και οι εικόνες στους δημόσιους χώρους, ο σταυρός από το κοντάρι της σημαίας, οι θρησκευτικές τελετές σε εθνικές επετείους, η θρησκευτική ορκωμοσία της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας, οι νόμοι για προσηλυτισμό και για τη συνεργασία Πολιτείας – Εκκλησίας για τους νέους ευκτήριους οίκους, κυρίως σεκτών, οι θρησκευτικές εορτές στις Ένοπλες Δυνάμεις, τα προνόμια – πλην της Εκκλησίας της Ελλάδος – των Πατριαρχείων, της Μονής Σινά και του Αγίου Όρους.

Θα μετατρέπονταν σε ΝΠΙΔ το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο και οι μουφτείες της Θράκης. Η Εκκλησία θα μετατρεπόταν σε ΝΠΙΔ και θα εντασσόταν σε σύνολο θρησκευτικών ομάδων, ενώ θα καθίστατο υποχρεωτικός ο πολιτικός γάμος και προαιρετικός ο θρησκευτικός.

Ας αφήσουμε ότι θα προκαλείτο τεράστιο αλαλούμ, αφού ακόμη και για να κηδευτεί κανείς με θρησκευτική τελετή, θα έπρεπε να… προσκομίζεται η φορολογική δήλωση, για να διαπιστωθεί αν ο νεκρός πλήρωνε τον «φόρο δόγματος», ώστε να τελεστεί η νεκρώσιμη ακολουθία.

Βέβαια, κάθε φορά που ξεσπά η ίδια γνωστή φασαρία, αρχίζουν οι διευκρινιστικές δηλώσεις.

Ότι δηλαδή, σε κάθε περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται τη μισθοδοσία του κλήρου, «ανεξάρτητα από τη λύση που θα επιλεγεί», η οποία θα είναι «προϊόν εξαντλητικού διαλόγου με την Εκκλησία» - αυτό θυμίζει κάπως και την… εξαντλητική διαπραγμάτευση με την τρόικα!

Προφανώς, αυτό είναι αδύνατο.

Πώς θα εγγυηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ κάτι που θα έχει καταργήσει;

Διότι στην συγκεκριμένη ομιλία του, ο βουλευτής του κόμματος το είχε πει ξεκάθαρα:

«Προτείνουμε να καταργηθεί η μισθοδοσία των ιερέων από το κράτος. Είναι προφανές ότι, όταν ζητούμε τον διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας, δεν νοείται μισθοδοσία ιερέων οποιασδήποτε θρησκείας ή δόγματος από την Πολιτεία. Θα έλεγα ότι εάν αυτό είναι δύσκολο να γίνει, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε μια εναλλακτική πρόταση. Η εναλλακτική πρόταση είναι να επιβληθεί ειδικός φόρος σε όσους πολίτες δηλώνουν κατά την υποβολή της φορολογικής τους δήλωσης ότι είναι χριστιανοί ορθόδοξοι και ο οποίος θα αποδίδεται στην εκκλησία. Σε αυτή την περίπτωση οι πολίτες θα πρέπει να είναι απολύτως ενημερωμένοι ότι η δήλωσή τους ότι είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι συνεπάγεται την επιβολή αυτού του φόρου. Πρέπει να σας πω ότι αυτή η λύση δεν είναι καινοφανής, δεν την ανακάλυψε ο ΣΥΡΙΖΑ. Πάρα πολλές αστικές δημοκρατίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μισθοδοτούν τους κληρικούς. Πιο συγκεκριμένα, σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Ιρλανδία) δεν τους μισθοδοτούν διόλου, έχουν όμως επιβάλει τον λεγόμενο «εκκλησιαστικό φόρο» που τον καταβάλλουν οι δεδηλωμένοι πιστοί και τον αποδίδει το κράτος στις αντίστοιχες Εκκλησίες. Πρέπει να σας πω ότι η Αγγλία περιορίζεται αποκλειστικώς και μόνο στο να συντηρεί με κρατική δαπάνη τους ναούς που έχουν χαρακτηριστεί ιστορικά μνημεία. Στη δε Γαλλία όχι μόνον δεν μισθοδοτούνται οι κληρικοί, αλλά και η πάσης φύσεως επιχορήγηση προς τις Εκκλησίες απαγορεύεται ρητά από το Σύνταγμα».

Και βέβαια, δεν βλάπτει και ολίγον μνημόνιο, αφού, όπως μας λένε εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ «οι κατά κανόνα φτωχές οικογένειες των ιερωμένων της Ελλάδας, που μαζί με τον υπόλοιπο λαό βιώνουν τη φτώχεια και την εξαθλίωση εξαιτίας των περικοπών της συγκυβέρνησης, δεν κινδυνεύουν από το ΣΥΡΙΖΑ αλλά από τις μνημονιακές πολιτικές που προωθεί και εφαρμόζει η Ν.Δ. με τους κομματικούς συνεταίρους της».

Οπότε, οι ιερωμένοι μπορούν να ησυχάσουν: Για ό,τι τους συμβεί θα φταίει η τρόικα!

Ουκ ολίγες φορές, στην μανία του να εξασφαλίσει ψήφους και στη ιησουίτικη λογική «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προσπαθήσει να προσεγγίσει την Εκκλησία.

Δεν τα καταφέρνει τελικά.

Δεν μπορεί να ξεφύγει – όσο και αν το καμουφλάρει – από τη θεμελιώδη θέση του περί χωρισμού κράτους και εκκλησίας.

Υ.Γ. Από την άλλη πλευρά, οφείλει και η κυβέρνηση (δια του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων) να αντιμετωπίσει μερικά πολύ σοβαρά ζητήματα, όπως η έλλειψη ιερωμένων στην περιοχή της Ροδόπης, με τα γνωστά μειονοτικά δεδομένα.

Δεν μπορεί να μην λειτουργούν οι χριστιανικές εκκλησίες σε περιοχές που ο μουεζίνης καλεί τους πιστούς σε προσευχή πέντε φορές την ημέρα.

Είναι τέτοια η κατάσταση, που ο Μητροπολίτης Παντελεήμων, νέος, δραστήριος και ανοιχτόμυαλος, χειροτονεί… άμισθους ιερωμένους!

Εν ολίγοις, δεν αρκούν οι διακηρύξεις και οι ανακοινώσεις.

Χρειάζονται και πράξεις!

Διαφορετικά, θα αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε όλοι… σε ποιον Θεό πιστεύουμε!