Γράφει ο
Γιάννης Βασιλείου

       Η πληθυσμιακή αύξηση, σε συνδυασμό με την τάση της πλειοψηφίας των ανθρώπων να εγκαθίστανται σε αστικά κέντρα οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερες παγκόσμιες περιβαλλοντικές προκλήσεις. Ουδείς γνωρίζει τι επιφυλάσσει το μέλλον, αλλά οι ποικίλες (και σε ορισμένες περιπτώσεις επικίνδυνες) προεκτάσεις των ζητημάτων αυτών θα πρέπει να προβληματίσουν (Βασιλείου, 2014α, 2014β, 2017α και 2017β· Dybas, 2006· Ευρωπαϊκή Ένωση, 2018· Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος, 2018· Oxtoby, 2008· Travis, 2003).

       Μέσω των μελετών μας καταλήγουμε στη διαπίστωση ότι επί του παρόντος απαιτούνται περαιτέρω μέτρα για την ουσιαστική εξασφάλιση α) της διατήρησης της κλιματικής αλλαγής σε «αντιμετωπίσιμα» επίπεδα, β) της όσο το δυνατόν πιο βιώσιμης χρήσης τόσο των οικοσυστημάτων, όσο και της γης και γ) της διατήρησης της ποιότητας του αέρα, των θαλασσών και λοιπών υδάτινων πόρων. Επισήμανσης χρήζει το γεγονός ότι η πολιτική που εφαρμόζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) έως το 2020 είναι βασισμένη στο έβδομο πρόγραμμα περιβαλλοντικής δράσης (Βασιλείου, 2014α, 2014β, 2017α και 2017β· Dybas, 2006· Ευρωπαϊκή Ένωση, 2018· Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος, 2018· Oxtoby, 2008· Travis, 2003).

       Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) θεωρείται ως ένας ακόμα ακρογωνιαίος λίθος της ΕΕ, ο οποίος διαδραματίζει τον δικό του ιδιαίτερο ρόλο ως προς την κατεύθυνση της ορθολογικής αντιμετώπισης πολλών και σημαντικών περιβαλλοντικών ζητημάτων και προκλήσεων. Θα λέγαμε ότι η εν γένει λειτουργία του ΕΟΠ βασίζεται στην αδιάλειπτη παροχή έγκυρης και ανεξάρτητης πληροφόρησης για το περιβάλλον (Βασιλείου, 2014α, 2014β, 2017α και 2017β· Dybas, 2006· Ευρωπαϊκή Ένωση, 2018· Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος, 2018· Oxtoby, 2008· Travis, 2003).

       Πρωταρχική επιδίωξη του ΕΟΠ καθίσταται η έμπρακτη υποστήριξη της ζωτικής σημασίας «βιώσιμης ανάπτυξης». Τούτο το επιτυγχάνει με λίαν ικανοποιητικό τρόπο, τουλάχιστον επί του παρόντος, με την υπερπολύτιμη συμβολή του αναφορικά με την επίτευξη μετρήσιμων βελτιώσεων για το Ευρωπαϊκό περιβάλλον, διαμέσου της προσφοράς στοχευμένων και άκρως αξιόπιστων πληροφοριών όχι μονάχα στους φορείς χάραξης πολιτικής, αλλά και στο κοινό (Βασιλείου, 2014α, 2014β, 2017α και 2017β· Dybas, 2006· Ευρωπαϊκή Ένωση, 2018· Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος, 2018· Oxtoby, 2008· Travis, 2003).

       Για να κατανοηθεί καλύτερα ο ρόλος του ΕΟΠ, επισήμανσης χρήζει το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Πληροφοριών και Παρατηρήσεων για το Περιβάλλον (Eionet), το οποίο στην ουσία αποτελείται από α) τον ίδιο τον ΕΟΠ, β) τις χώρες μέλη του και γ) τις συνεργαζόμενες χώρες (Βασιλείου, 2014α, 2014β, 2017α και 2017β· Dybas, 2006· Ευρωπαϊκή Ένωση, 2018· Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος, 2018· Oxtoby, 2008· Travis, 2003).

       Η σπουδαιότητα και η ιδιαίτερη σημασία του Eionet καταδεικνύονται από το γεγονός ότι διαμέσου του ο ΕΟΠ καταφέρνει και συλλέγει ποικίλες κομβικής σημασίας περιβαλλοντικές πληροφορίες από πολλά κράτη και επικεντρώνεται στην αμεσότερη δυνατή παροχή συγκεκριμένων δεδομένων, τα οποία είναι έγκυρα, ποιοτικά και επικυρωμένα σε εθνικό επίπεδο (Βασιλείου, 2014α, 2014β, 2017α και 2017β· Dybas, 2006· Ευρωπαϊκή Ένωση, 2018· Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος, 2018· Oxtoby, 2008· Travis, 2003).

       Επιπροσθέτως, αξίζει να αναφέρουμε ότι οι γνώσεις αυτές πρακτικά αποτελούν το θεμέλιο θεματικών και ολοκληρωμένων περιβαλλοντικών αξιολογήσεων και μπορούν να βρεθούν στον δικτυακό τόπο του ΕΟΠ. Μέσω των πληροφοριών αυτών, υποστηρίζονται με τον αποτελεσματικότερο δυνατό τρόπο α) η αξιολόγηση και η χάραξη των εκάστοτε περιβαλλοντικών πολιτικών και β) οι (πάντοτε περίπλοκες) διαδικασίες διαχείρισης του περιβάλλοντος, ενώ ενθαρρύνεται εμπράκτως και η (απολύτως αναγκαία) συμμετοχή των πολιτών (Βασιλείου, 2014α, 2014β, 2017α και 2017β· Dybas, 2006· Ευρωπαϊκή Ένωση, 2018· Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος, 2018· Oxtoby, 2008· Travis, 2003). 

       Όπως διαπιστώνουμε, το έργο του ΕΟΠ μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως ζωτικής σημασίας τόσο για το παρόν, όσο και για το μέλλον της περιβαλλοντικής πολιτικής της Ένωσης. Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν σε καμία περίπτωση το γεγονός ότι η σημασία του συνεχώς μεγεθύνεται, αφού οι πληροφορίες και τα δεδομένα που παρέχει επιτελούν δίχως υπερβολή τιτάνιο έργο (Βασιλείου, 2014α, 2014β, 2017α και 2017β· Dybas, 2006· Ευρωπαϊκή Ένωση, 2018· Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος, 2018· Oxtoby, 2008· Travis, 2003).  

ΠΗΓΕΣ

 Βασιλείου, Ιωάννης (2014α), Ευρωπαϊκή Ενοποίηση-Μια Διαδικασία Σύγκλισης ή Απόκλισης; (Β΄ Έκδοση-Ειδική Έκδοση Για Πανεπιστήμια) (Αθήνα: Historical Quest).  

Βασιλείου, Ιωάννης (2014β), Το Παρόν και το Μέλλον της Γεωργικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Αθήνα: Historical Quest).

Βασιλείου, Ιωάννης (2017α), Κλιματική Αλλαγή: Διαχειρίσιμο Πρόβλημα ή Αργός Θάνατος του Πλανήτη-Ρόλος και Δράσεις της Ε.Ε. έως το 2050-Οι Επιπτώσεις στην Ελλάδα (Αθήνα: Historical Quest).

Βασιλείου, Ιωάννης (2017β), Προϋπολογισμός της Ε.Ε.-Ζητήματα Κατανομής και Αναδιανομής Πόρων στην Ε.Ε. (Αθήνα: Historical Quest).

Dybas, Cheryl Lyn (2006), “On a Collision Course: Ocean Plankton and Climate Change”, BioScience, 56 (8), σελ. 642-646.  

Ευρωπαϊκή Ένωση (2018), «Περιβάλλον», διαθέσιμο σε https://europa.eu/european-union/topics/environment_el (πρόσβαση στις 17/8/18).

Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (2018), «Ποιοι είμαστε», διαθέσιμο σε https://www.eea.europa.eu/el/about-us (πρόσβαση στις 20/8/18). 

Oxtoby, David W. (2008), “Biologists and Carbon Neutrality”, BioScience, 58 (5), σελ. 382-383.

Travis, J. M. J. (2003), “Climate Change and Habitat Destruction: A Deadly Anthropogenic Cocktail”, Proceedings: Biological Sciences, 270 (1514), σελ. 467-473.