Η αναξιοκρατία ως... μοναδική λύση Μια είδηση – μια σημαντική είδηση, μια ακόμη σημαντική είδηση που πήγε άκλαυτη – πέρασε στα ψιλά αυτές τις μέρες στην πτωχευμένη χώρα.

Μια είδηση που, μέσω της εξαφάνισής της, αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι δεν χρεοκοπήσαμε τυχαία.

Χρεοκοπήσαμε επειδή στη χώρα που λέγεται Ελλάς επικρατεί η αναξιοκρατία.

Σε τέτοιο σημείο, που οι πληροφορίες για την αξιοσύνη, την ικανότητα, τη γνώση, την επιμονή στην συλλογική προσπάθεια σκόπιμα εξαφανίζονται, προκειμένου η επικράτηση της αναξιοκρατίας να γίνεται αποδεκτή αδιαμαρτύρητα και αυτή (η αναξιοκρατία) να επιβάλλεται περίπου ως… μοναδική λύση.

Φυσικά, με τον τρόπο αυτό εξαφανίζονται και οι ειδήσεις της ελπίδας.

Πριν από μία εβδομάδα, μια ομάδα φοιτητών της Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τίμησε την Ελλάδα, αποσπώντας σημαντικά βραβεία στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποινικού Δικαίου, που διεξήχθη στη Χάγη, την πόλη που φιλοξενεί το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.

Εκεί, σε μια εικονική δίκη, με θέμα τον εξαναγκασμό των γυναικών σε γάμο και τη στρατολόγηση ανηλίκων στη διάρκεια εμφυλίων πολέμων, τα παιδιά της πλέον λοιδορημένης και απαξιωμένης χώρας στον κόσμο, της χώρας μας, κέρδισαν τα βραβεία της Καλύτερης Εισαγγελίας και της Καλύτερης Μη Αγγλόφωνης Ομάδας.
Στη συνολική κατάταξη, η ελληνική ομάδα, αποτελούμενη από δυο αγόρια και δυο κορίτσια,  κέρδισε την τέταρτη θέση μεταξύ εξήντα πανεπιστημίων σε όλον τον κόσμο.

Την προετοιμασία των φοιτητών είχε αναλάβει ο διδάκτορας του Τμήματος Νομικής του ΑΠΘ Ιωάννης Ναζίρης και η θαυματουργή ομάδα (Στέργιος Αϊδινλής, Ιφιγένεια Ξανθοπούλου, Δάφνη Λίμα και Άλκης Τριανταφυλλίδης), εργάστηκε υπό την επιστημονική ευθύνη της καθηγήτριας του Τμήματος Νομικής του ΑΠΘ, Ελισάβετ Συμεωνίδου – Καστανίδου.

Όλοι τους, μικροί και μεγάλοι, ανήκουν σ’ αυτούς που δουλεύουν σιωπηλά για να ξαναχαρίσουν την πατρίδα την χαμένη της υπερηφάνεια.

Κάποιοι απ’ αυτούς ίσως μια μέρα βρεθούν μακριά από την πατρίδα – την ώρα που στο όνομά τους κάποιοι θα συνεχίσουν να κραυγάζουν, παριστάνοντας ότι τους υπερασπίζονται, ενώ στην πραγματικότητα υπερασπίζονται την αναξιοκρατία.

Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: Την ίδια ακριβώς ημέρα που οι Έλληνες φοιτητές και οι Ελληνίδες φοιτήτριες κέρδιζαν, μέσα στην απόλυτη σιωπή,  για λογαριασμό της πατρίδας τους, δύο σημαντικά έπαθλα, έχοντας δουλέψει σκληρά  – και ποιος ξέρει με πόσες δυσκολίες στο οικογενειακό τους περιβάλλον – η είδηση που προβλήθηκε ήταν το κάλεσμα του προέδρου της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ για απεργία διαρκείας σε όλους του χώρους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα!

Αν κάτι τέτοιο συνέβαινε, βέβαια, οι «νικητές της Χάγης» θα κάθονταν σπίτι τους, οι καθηγητές τους το ίδιο και οι γονείς τους θα έμεναν χωρίς μεροκάματα.
Προς δόξαν της αναξιοκρατίας!

Τελικά, πράγματι υπάρχουν (τουλάχιστον) δύο Ελλάδες…