Και τώρα, η «γειτονιά του έρωτα»! Μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα ωραιοποίησης των πάντων και απόλυτης επικράτησης της προπαγάνδας, με το άσπρο να γίνεται συνεχώς μαύρο και τούμπαλιν, μοιραίο ήταν να χάσουν την έννοιά τους όλες οι λέξεις. Ανάμεσά τους, και η λέξη «έρωτας».

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, ο οποίος φαίνεται πως προς το παρόν έχει εγκαταλείψει τα σχέδιά του να τοποθετήσει μνημείο για την «Επανάσταση των Νεοτούρκων» στην Πλατεία Ελευθερίας της Θεσσαλονίκης και να ασχοληθεί με τους οίκους ανοχής.

Φυσικά και είναι και αυτό μέσα στα καθήκοντα ενός δημάρχου. Το θέμα είναι υπαρκτό, υπάρχουν ζητήματα δημόσιας υγείας, αλλά και άλλα ειδικά προβλήματα, τα οποία, όπως πληροφορούμεθα, του έθεσαν εκπρόσωποι ιεροδούλων και σχετίζονται με την μη ανανέωση των αδειών λειτουργίας των οίκων ανοχής.

Μάθαμε, λοιπόν, πως ο δήμαρχος σχεδιάζει να δημιουργήσει έναν ειδικό χώρο σε μη κατοικημένη περιοχή της συμπρωτεύουσας, όπου τα κόκκινα φανάρια θα κρεμιούνται χωρίς προβλήματα και χωρίς να προκαλείται ενόχληση σε περιοίκους και τις οικογένειές τους.

Καλά και ως εδώ. Ο κ. Μπουτάρης, όμως, δηλώνει ότι σκοπεύει να ονομάσει αυτό το γκέτο όπου θα προσφέρονται οι συγκεκριμένες «υπηρεσίες», «γειτονιά του έρωτα»!

Με την ίδια ευκολία που αθωώνει την γενοκτονία σε βάρος του ποντιακού και μικρασιατικού ελληνισμού, ο νεοεκλεγείς δήμαρχος ταυτίζει τον έρωτα, που συνεπάγεται την ύπαρξη συναισθήματος, με το αγοραίο σεξ.

Έτσι, πολύ σύντομα, αν το σχέδιο ευοδωθεί, οι επόμενες γενιές στη Θεσσαλονίκη θα πιστέψουν πως δεν υπάρχει καμιά διαφορά ανάμεσα στον έρωτα και στο επί πληρωμή σεξ.

Η κατάργηση του ερωτικού συναισθήματος έρχεται τώρα να προστεθεί στην κατάργηση της εθνικής μνήμης.

Ίσως και να ακούγεται κάπως ιερόσυλη αυτή η σύγκριση. Αλλά όλα παίζουν τον ρόλο τους και όλα συμβάλλουν σιγά-σιγά σε μια γενικότερη διάβρωση – είτε πρόκειται για το ερωτικό συναίσθημα, είτε για την εθνική συνείδηση.

Γιατί όποιος μάθει να κυκλοφορεί αμέριμνος ανάμεσα στα κόκκινα φανάρια πιστεύοντας ότι αυτό είναι ο έρωτας, το ίδιο αμέριμνα θα κάνει την βόλτα του μπροστά από ένα μνημείο για τους σφαγείς των προγόνων του.

Εκτός και αν ο δήμαρχος αποφασίσει να ανεγείρει το εν λόγω μνημείο στη… γειτονιά του έρωτα!