Γράφει ο
Τάσος Παπαδόπουλος

Εν μέσω μιας νέας θύελλας στο μεταναστευτικό, με τις ανθρώπινες ροές να αυξάνονται  καθημερινά, και να είναι περισσότερες από τις προωθήσεις προς την ενδοχώρα, η αποσυμφόρηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου παραμένει ζητούμενο. Την ίδια ώρα η πολιτική σκηνή στη χώρα μας, αναλώνεται με τον βαθμό ακαταλληλότητας  του  Joker και με τα όσα λέει ο Άδωνης Γεωργιάδης μιμούμενος σε ανευθυνότητα τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Παράλληλα χάνονται από πλευράς δημοσιότητας, μια και υποβαθμίζονται, εξαγγελίες σημαντικές, όπως αυτή της κατάργησης για τρία χρόνια της επιβολής του ΦΠΑ, για όσες νέες άδειες οικοδομής εκδόθηκαν από το 2006 και ύστερα.

Αλλά και το μεγάλο θέμα των επενδύσεων, που έχει να τρέξει στο χαρτοφυλάκιο του Α. Γεωργιάδης, χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Αντί λοιπόν να προχωρήσει τάχιστα τις νέες επενδύσεις, ο αρμόδιος για την ανάπτυξη υπουργός, ξημεροβραδιάζεται στα κανάλια πυροδοτώντας το κλίμα της όξυνσης, αποπροσανατολίζοντας ταυτόχρονα την κοινή γνώμη.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πλησιάζοντας προς το τέλος του ημερολογιακού έτους, όπου θα κριθούν, κατά τις εξαγγελίες του οι υπουργοί, για την επίτευξη των στόχων τους, οφείλει να επιβάλει, όπου χρειάζεται, αφωνία στους λαλίστατους, προκειμένου να προσηλωθούν στο έργο τους και να πάψουν να μπαινοβγαίνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα.

Η κυβέρνηση σήμερα εμφανίζεται με δύο πρόσωπα. Το ένα αυτό της συναίνεσης, που καλλιεργεί ο Πρωθυπουργός και το είδαμε τόσο στο θέμα της προανακριτικής για τη Novartis που δεν άγγιξε τον Α. Τσίπρα, όσο και στην συμφωνία για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού. Από την άλλη σε αυτό της εκτός ορίων πολιτικής αντιπαράθεσης, με τις ύβρεις που ακούστηκαν μέσα και έξω από την αίθουσα της Επιτροπής.

Η φράση η Ελλάδα είναι πολύ μικρή χώρα για να διχάζεται, που ακούστηκε από τα χείλη του Κ. Μητσοτάκη, είναι πολύ σημαντική και οφείλουμε όλοι να ενστερνιστούμε και να την κάνουμε πράξη στην καθημερινότητά μας.

Ο εμφύλιος τελείωσε πριν από εβδομήντα χρόνια, αφήνοντας πίσω του πληγές και ερείπια. Οι πολιτικοί αντίπαλοι δεν είναι εχθροί μας. Οφείλουμε να σεβόμαστε τις διαφορετικές απόψεις και να αντιτάσσουμε μέσα από διάλογο τις δικές μας.

Είναι ανάγκη όλοι να ωριμάσουμε και να δούμε πως η χώρα θα κάνει σταθερά βήματα προς τα εμπρός. Όπου κι αν δει κανείς γύρω του, θα διαπιστώσει ότι τόσο οι γείτονές μας, όσο και άλλοι λαοί έχουν κάνει σημαντικά βήματα προόδου.

Αντίθετα εμείς τρωγόμαστε για ψύλλου πήδημα και αναλωνόμαστε με ασήμαντα πράγματα, αντί να δούμε πως θα προκόψουμε εμείς και τα παιδιά μας, που σπουδάζουν για να πάρουν ένα χαρτί χωρίς αντίκρισμα, που οδηγεί την πλειοψηφία των νέων στην ανεργία.

Αντί να στρουθοκαμηλίζουμε χώνοντας το κεφάλι μας στην άμμο, οφείλουμε να δούμε κατάματα τα προβλήματα, τόσο εντός της χώρας μας, όσο και αυτά που προέρχονται από τους επιθετικούς εξ ανατολών γείτονες μας.

Η Τουρκία, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, έχει εξοπλιστεί σαν αστακός κι εμείς δεν είμαστε ικανοί να εκσυγχρονίσουμε τα υπάρχοντα οπλικά συστήματα αποτροπής. Η Άγκυρα δεν πέταξε ένα και πλέον δις για να αγοράσει ερευνητικά σκάφη και γεωτρύπανα.

Θέλει και μας το λέει κατάμουτρα, όλη την Ανατολική Μεσόγειο και το μισό Αιγαίο μέχρι τον 25ο παράλληλο, που περιλαμβάνει τα Δωδεκάνησα και τα νησιά του Α. Αιγαίου. Κι επειδή ακούμε κάθε λίγο και λιγάκι από τα πλέον επίσημα χείλη, ότι η Τουρκία με τις ενέργειές της παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο και ότι οι μεγάλοι σύμμαχοί μας, δεν θα επιτρέψουν στον Σουλτάνο να ξεπεράσει τις κόκκινες γραμμές, τους απαντάμε ότι γιατί δεν το έκαναν μέχρι τώρα στην Κύπρο.

Εκεί τα γεωτρύπανα δουλεύουν ανενόχλητα στο νότιο τμήμα της Αποκλειστικής Ζώνης της Μεγαλονήσου και ο ΟΗΕ κωφεύει,  ενώ η ΕΕ απλά θωπεύει τον Σουλτάνο. Κι όποιος έχει αντίρρηση μπορεί να δει τι συμβαίνει στη Συρία και τα παιχνίδια των μεγάλων ΗΠΑ και Ρωσίας σε βάρος των Κούρδων της περιοχής.

Με την λεγόμενη «πηγή της ειρήνης» του Ερντογάν οι Κούρδοι που εξαφάνισαν τον ISIS, βαφτίστηκαν τρομοκράτες και οι Αμερικανοί μέχρι χθες σύμμαχοί, τους εγκατέλειψαν γιατί δεν … συμμετείχαν στην απόβαση στην Νορμανδία.

Τα παιχνίδια των μεγάλων και των μεσαίων Ευρωπαίων, που γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, αρχές, αξίες και κανόνες, οφείλουν να μας προβληματίσουν και να δούμε το αύριο και την επιβίωσή μας μέσα από τις δικές μας αποκλειστικά δυνάμεις.

Διαφορετικά το μέλλον μας προβλέπεται  δυσοίωνο…