Να πούμε «όχι» στην ασυδοσία του τζόγουΓράφει ο
Εμμανουήλ Κουκίδης
Η Μέριμνα Ζωής Μ.Κ.Ο. δραστηριοποιείται την τελευταία 10ετία σε πανελλαδικό δίκτυο στην ψυχοκοινωνική υποστήριξη ατόμων και οικογενειών με προβλήματα εξαρτήσεων. Τα τελευταία χρόνια και από στοιχεία της Μέριμνα Ζωής Μ.Κ.Ο καταδεικνύεται μια τάση για αύξηση άλλων μορφών εξαρτήσεων, πέρα των γνωστών, ψυχοτρόπων ουσιών και αλκοόλ, που σχετίζονται κυρίως με την τεχνολογία. Αυτοί οι τεχνολογικοί εθισμοί αφορούν τη σχέση του ατόμου με το διαδίκτυο, το κινητό τηλέφωνο και κάθε μορφή τζόγου σε ηλεκτρονική μορφή.
Η θέση της Μέριμνα Ζωής Μ.Κ.Ο. ήταν και είναι αντίθετη σε κάθε είδους εξάρτηση. Οι βλαπτικές συνέπειες του τζόγου σε όλα τα πεδία της ζωής ενός ατόμου είναι γνωστές και τα επιχειρήματα ενάντια στη νομιμοποίηση εξίσου πολλά. Εμείς αυτό που θέλουμε να επισημάνουμε είναι η λογική που κρύβεται πίσω από τη διάδοση και νομιμοποίηση ενός ζητήματος όπως είναι τα τυχερά παιχνίδια. Και αναφερόμαστε στο θέμα ως ζήτημα και όχι ως πρόβλημα, επειδή με αυτό τον τρόπο φαίνεται να το αντιλαμβάνεται και να το θέτει η πολιτεία. Το πρόβλημα προϋποθέτει λύσεις έστω και προσωρινές. Προϋποθέτει ειλικρινή κοινωνικό διάλογο, με προοπτική και στρατηγική μόνιμης διευθέτησης. Το ζήτημα, από την άλλη μεριά, είναι ευκολότερα διαχειρίσιμο, δεν ενέχει μεγάλη κοινωνική βαρύτητα με αποτέλεσμα να γίνεται προσπάθεια να νομιμοποιείται η όποια κυβερνητική απόφαση ευκολότερα στη συνείδηση του πολίτη.
Στο θέμα του τζόγου είναι αυτονόητο (τουλάχιστον για το μεγαλύτερο κομμάτι των Ελλήνων όπως καταδεικνύει και στην έρευνα της VPRC)πως η νομιμοποίηση του, που σημαίνει μεγαλύτερη προσφορά και διαθεσιμότητα, ανεξάρτητα της κυβερνητικής εξαγγελίας για προστασία των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων, θα επιφέρει αύξηση των παικτών και το χειρότερο ίσως όλων είναι εξοικείωση των παιδιών με τα τυχερά παιχνίδια και τη κουλτούρα του τζόγου που θα αναπτύξουν.
Αυτή η κουλτούρα του τυχαίου, του εύκολου χρήματος και της «αρπαχτής» μπορεί μεν να αποτελεί κουλτούρα της κυρίαρχης πολιτικής ζωής στη χώρα μας, παράλληλα όμως μπορεί να αποτελέσει εργαλείο χειραγώγησης των πολιτών. Σε κάθε μορφή εξάρτησης, ανεξάρτητα προδιάθεσης, υπάρχουν συνθήκες που αποτρέπουν από το γίνει κάποιος εξαρτημένος και συνθήκες που επιτρέπουν να γίνει εξαρτημένος. Οι διαθέσιμες μορφές τζόγου και η νομιμοποίηση τους, καθώς και η εξοικείωση που θα υπάρξει με τη κουλτούρα του τζόγου θα λειτουργήσουν επιβαρυντικά προς την κατεύθυνση της αύξησης παθολογικών παιχτών. Οι συνέπειες θα είναι αποδιοργανωτικές για το άτομο, την οικογένεια του και γενικότερα τον κοινωνικό ιστό.
Τελικά, έχει ενδιαφέρον να αναλογιστούμε ποιες προτεραιότητες βάζει η κοινωνία μας διαμέσου πάντα της πολιτείας. Με τι μονάδες μετριούνται τα καλά των νομοσχεδίων ή των θεσμών και αν τελικά θεσμοποιούνται συμπεριφορές, όπως η νομιμοποίηση του τζόγου, μήπως το θεμιτό αποτέλεσμα είναι ένας εκτεταμένος κοινωνικός έλεγχος μέσω της αποδιοργάνωσης του ατόμου, που θα πάρει τη μορφή αδιαφορίας και μη συμμετοχής των πολιτών στα κοινά;
Εμείς σαν φορέας, δηλώνουμε κοινωνοί σε αυτή τη Κίνηση των Πολιτών για τον Περιορισμό των Τυχερών Παιχνιδιών και θα χρησιμοποιήσουμε κάθε μέσο στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μας για να προβάλουμε τις αρνητικές συνέπειες που θα έχει η Νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης.
--Ο κ. Εμμανουήλ Κουκίδης είναι Κοινωνιολόγος