Δεν αρκεί η κριτική, χρειάζεται και δουλειά… Δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα από την κριτική.

Μπορεί κανείς – σε όλους μας αρέσει – να κάθεται στην πολυθρόνα του, να παρακολουθεί, να εντοπίζει προβλήματα και αδυναμίες, μικρά ή και μεγάλα λάθη, να ανακαλύπτει φανταστικούς εχθρούς και να ξεσπαθώνει.

Ακόμη κι’ όταν αυτό δεν συμβαίνει, ακόμη δηλαδή κι’ όταν λείπει η κριτική, ακόμη κι’ όταν υπάρχει επιβράβευση, δύσκολα κατανοούν πολλοί πόσος κόσμος, συλλογική δουλειά, ξενύχτια, συνεννοήσεις, τηλεφωνήματα, λεπτοί χειρισμοί, ακροβασίες απαιτούνται για να έλθει σε πέρας ένα δύσκολο εγχείρημα.

Τα παραδείγματα των τελευταίων ημερών, πολλά.

Ήταν, για παράδειγμα, πολύ δύσκολο μέσα στις συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί στην κυπριακή ΑΟΖ να ληφθούν αποφάσεις και να καταλήξουν Ελλάδα και Κύπρος στην κοινή γραμμή που πρόκειται να ακολουθηθεί όσον αφορά στην αντιμετώπιση των τουρκικών προκλήσεων, των διαφόρων προτάσεων που πέφτουν στο τραπέζι, των διαφορετικών επιλογών.

Ήταν επίσης πολύ δύσκολο, υπό τις γνωστές συνθήκες, να οργανωθεί η τριμερής Ελλάδας – Κύπρου – Αιγύπτου και να περιληφθούν στο ιστορικό πλέον κείμενο  που έλαβε την ονομασία «Διακήρυξη του Καϊρου» μια σειρά πρόνοιες επί των οποίων να συμφωνούν οι τρεις (στην ουσία δύο) πλευρές.

Χρειάστηκε προετοιμασία, διαπραγμάτευση, εξέταση σε βάθος όλων των πτυχών.

Δούλεψαν ομάδες ανθρώπων, μελετήθηκαν όλες οι εκδοχές, ελήφθησαν υπόψη όλες οι παράμετροι όχι μόνο όσον αφορά στις ενδιαφερόμενες χώρες, αλλά και σε σχέση με τη διεθνή συγκυρία.

Δύσκολη είναι και η μετάβαση στην μετά μνημόνιο εποχή, που πρέπει να προχωρήσει προσεκτικά και βήμα-βήμα, με αλλεπάλληλες συνεννοήσεις και διαπραγματεύσεις.

Δύσκολη είναι και η μεγαλύτερη αναδιάρθρωση ιδιωτικού χρέους που επιχειρεί αυτή τη στιγμή η χώρα μας και που αποτελεί μοναδικό εγχείρημα επί του πλανήτου.

Το πιο εύκολο πράγμα είναι να κάνει ο καθένας του κεφαλιού του, να μαζεύονται δέκα άνθρωποι και να έχουν είκοσι γνώμες, να γράφονται διακηρύξεις και μεγαλοστομίες.

Και πάνω απ’ όλα, δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα από το να ανασηκώνει κανείς τους ώμους μπροστά σε ένα κρίσιμο ερώτημα, απαντώντας: «Ε, αν συμβεί αυτό, τότε θα δούμε»…

Γιατί τότε, αυτά που θα δούμε δεν θα είναι καθόλου εύκολα…

Με λίγα λόγια, το εύκολο είναι η κριτική και η ειρωνεία. Το δύσκολο η συλλογική δουλειά και τα θετικά αποτελέσματα.

Γιατί δεν αρκεί η κριτική. Χρειάζεται και δουλειά…