Γράφει ο
Θανάσης Παπανδρόπουλος

Η ψευδολογία και η εξαπάτηση, ως φαίνεται είναι δεύτερη φύση για τον κ. Αλέξη Τσίπρα και για αρκετούς από τους ανθρώπους γύρω του. Χωρίς  αιδώ έτσι, κάνουν γάργαρα τη διακυβέρνηση τους το πρώτο εξάμηνο του 2015 και μας παρουσιάζουν ότι δήθεν παρέλαβαν χάος και παραδίδουν «παράδεισο». Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει όμως. Ιδού γιατί.

Πριν λίγο καιρό, σε ομιλία του στο Forum των Δελφών, ο τέως πρόεδρος του EuroWorking Group, Αυστριακός οικονομολόγος Τόμας Βίζερ, εξήγησε ότι η Ελλάδα το πρώτο εξάμηνο τού 2015 υπέστη ζημιά 200 δισεκατομμυρίων ευρώ, γεγονός πολύ σοβαρό,  που έχει την οδυνηρή ιδιότητα σε βάθος χρόνου να προκαλεί νέες ζημιές. Με άλλα λόγια, αφήνει αναπηρίες. Για παράδειγμα, αν δεν είχε υπάρξει το πρώτο εξάμηνο τού 2015, το περίφημο «έπος Βαρουφάκη» δηλαδή, γνωστό σε πολλούς ως η «περήφανη διαπραγμάτευση»,  το τραπεζικό σύστημα της χώρας θα ήταν σήμερα ισχυρότερο κατά 70 δισεκατομμύρια ευρώ. Συγκεκριμένα, την προαναφερόμενη περίοδο χάσαμε 20 δισεκατομμύρια ευρώ από την απαξίωση των τραπεζικών μετοχών που διακρατούσε το Ταμείο Χρηματοδοτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), 40 δισεκατομμύρια ευρώ από καταθέσεις που αποσύρθηκαν από το τραπεζικό σύστημα εις βάρος της οικονομίας και 7 δισεκατομμύρια ευρώ από τα κέρδη των ελληνικών ομολόγων που οι κεντρικές τράπεζες της Ευρώπης είχαν συμφωνήσει να τα επιστρέψουν στην Ελλάδα. Διαλύθηκε, δηλαδή, τότε, η όποια ρευστότητα της οικονομίας μας και βέβαια υπονομεύτηκα για πολύ καιρό οι οποίες πραγματικές αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας. Διοτι ως γνωστόν, με καταπονημένος τράπεζες, καμία οικονομία δεν μπορεί να πάρει με αξιώσεις τον δρόμο της βιώσιμης ανάπτυξης.

Πέρα όμως από τις ζημιές αυτές, οι κεφαλαιακοί έλεγχοι και η αβεβαιότητα που κυριάρχησε το πρώτο εξάμηνο τού 2015 ως προς τις προοπτικές της χώρας στην Ευρώπη, προκάλεσαν σοβαρή κρίση εμπιστοσύνης και  σε βάθος χρόνου. Και από την άποψη αυτή, οι υπολογισμοί του κ. Τ. Βίζερ τότε και σήμερα, δεν απέχουν από την πραγματικότητα. Η μεταβολή των εκτιμήσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ανάπτυξη της χώρας μετά το ολέθριο εξάμηνο τού 2015 είναι πολύ εύγλωττη. Μέσα σε οκτώ μήνες, οι εκτιμήσεις άλλαξαν δραματικά.

Έτσι, αντί για 14% σωρευτική ανάπτυξη την τετραετία 2015-2018 που προέβλεπαν οι κοινοτικοί τον Δεκέμβριο 2014, μετά το «έπος Βαρουφάκη», η πρόβλεψη προσγειώθηκε στο 2%, ήτοι δώδεκα ποσοστιαίες μονάδες πιο κάτω. Όμως, 12% λιγότερο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) σημαίνει και αντίστοιχο χαμηλότερο εισόδημα για τους πολίτες. Σημαίνει λιγότερα έσοδα για το κράτος και σίγουρα χαμηλότερα κέρδη για τις επιχειρήσεις. Με βάση λοιπόν το ύψος του ΑΕΠ και την πορεία του, έχουμε ζημιά 20 δισεκατομμυρίων ευρώ περίπου, η οποία αθροιστικά θα σωρεύεται και τα επόμενα χρόνια. Αλλα περί αυτής της ζημιάς, ουδείς λόγος από τον κύριο Τσίπρα, ο οποίος ζητάει και debate για να μας πει τι;

Σε συνδυασμό δε με τους κεφαλαιακούς ελέγχους, το αναπτυξιακό αυτό έλλειμμα στερεί την Ελλάδα από πολύτιμα επενδυτικά κεφάλαια, την στιγμή που η συσσώρευση κεφαλαίου στην χώρα είναι υπό το μηδέν. Ακόμα χειρότερα, την προαναφερόμενη περίοδο η Ελλάδα δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει επαρκώς και διάφορες συγκυριακές ευνοϊκές εξελίξεις - όπως η μείωση της τιμής του πετρελαίου, η άνοδος του τουρισμού (που οφείλεται όμως σε εξωτερικούς παράγοντες), η ποσοτική χαλάρωση του Μάριο Ντράγκι που έριξε στην ευρωζώνη άφθονη και φθηνή ρευστότητα. Όσο για την άνοδο των εξαγωγών που παρατηρείται από το 2016 και μετά, είναι περισσότερο προϊόν της κατά 17% υποτιμήσεως του ευρώ έναντι του δολαρίου, παρά αποτέλεσμα της επιχειρηματικής ανάκαμψης της χώρας.

Εκ των υστέρων, λοιπόν, είναι απολύτως ρεαλιστική η εκτίμηση ότι το ολέθριο πρώτο εξάμηνο τού 2015, σε όρους ανάπτυξης και αθροιστικά στην τριετία 2015-2017, μάς κόστισε μεταξύ 7% και 10% του ΑΕΠ (13-18 δισεκατομμύρια ευρώ). Η Ελλάδα έχασε 18 δισεκατομμύρια ευρώ ΑΕΠ, έγινε κατά 18 δισεκατομμύρια ευρώ φτωχότερη το 2017 και θα κουβαλά αυτή την ζημιά των 18 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως για πολλά χρόνια.

Ας πάψουν λοιπόν τις ανοησίες και τις παραποιήσεις στοιχείων οι άνθρωποι που σήμερα ανοίγουν τις πόρτες και στους εγκληματίες που βγάζουν από τις φυλακές. Είναι τυχαίο άραγε και το γεγονός αυτό η κάτι βυσσοδομειται  εις βάρος της δημοκρατίας μας και της ασφαλείας των πολιτών;  Οψόμεθα...