Καθαρά πολιτική και η ψήφος του δεύτερου γύρου Μια καλοστημένη παγίδα, άλλη μια μπλόφα δηλαδή, είναι η άποψη που από την επομένη του πρώτου γύρου διατύπωσαν τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με την οποία «το πολιτικό σκέλος των εκλογών έκλεισε» και πλέον ο δεύτερος γύρος θα γίνει με καθαρά αυτοδιοικητικά κριτήρια.

Όλοι γνωρίζουν πως δεν είναι δυνατόν μια εκλογή με καθαρά πολιτικά χαρακτηριστικά – που περιλάμβανε και εκλογικό εκβιασμό – να κόβεται στα δύο μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου.

Είναι επίσης βέβαιο πως δεν είναι δυνατόν μια στρατηγική επιπέδου γενικών εκλογών να εγκαταλείπεται με τόσο μεγάλη ευκολία, επειδή τάχα ολοκληρώθηκε η αποστολή της.

Πρόκειται για καθαρά επικοινωνιακό τρυκ, που σκοπό έχει να προκαλέσει την χαλαρή ψήφο προς υποψηφίους με αυτοδιοικητικά τάχα χαρακτηριστικά (τα οποία φαίνεται ότι είχαν απωλέσει κατά τον πρώτο γύρο και μυστηριωδώς τα ξαναβρίσκουν τώρα).

Η πρόσκληση προς τους πολίτες να ψηφίσουν αυτή τη φορά με βάση τις αρχές και τις αξίες του Καλλικράτη (οι οποίες επίσης είχαν εξαφανιστεί κατά τον πρώτο γύρο) και να επιλέξουν «τους άξιους και τους ικανούς», αποτελεί την δεύτερη μπλόφα αυτών των εκλογών.

Μια χαλαρή ψήφος, χωρίς πολιτικά χαρακτηριστικά ευνοεί χωρίς αμφιβολία τους προερχόμενους από την κυβερνητική παράταξη υποψηφίους.  Και σ’ αυτό αποσκοπεί η νέα προπαγανδιστική τακτική.

Στην πραγματικότητα, το ΠΑΣΟΚ ενδιαφέρεται διακαώς για τον δεύτερο γύρο. Διότι γνωρίζει πως ούτε είναι δυνατόν να του αφαιρεθούν τα πολιτικά χαρακτηριστικά, ούτε θα μπορέσει να αποφύγει τον κόλαφο μιας εκτεταμένης ήττας.

Μια νίκη των αντιπάλων του θα αλλάξει το τελικό χρώμα στον χάρτη και πλέον δεν θα μπορεί να υποστηρίζει πως έλαβε ανανέωση εντολής (η οποία έτσι κι’ αλλιώς δεν του είχε δοθεί ποτέ, καθώς άλλες ήσαν οι προεκλογικές εξαγγελίες του).

Από την άλλη πλευρά, η επικράτηση της άποψης περί χαλαρής και αυτοδιοικητικής ψήφου μπορεί να  δημιουργήσει πρόβλημα  στους υποψηφίους της Νέας Δημοκρατίας, αρκετοί από τους οποίους έχουν υποστεί την φθορά της εξουσίας.

Και αυτή η μάχη, λοιπόν, είναι καθαρά πολιτική (δυστυχώς για την αυτοδιοίκηση) και επομένως κάθε σκέψη περί χαλαρότητας και τέλους συναγερμού μπορεί να έχει καταστροφικά αποτελέσματα.