Γράφει ο
Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος

Όποιος άντεξε να δει την προεκλογική προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ δοκίμασε έντονα την ψυχραιμία του και τη νοημοσύνη του. Το Κόμμα αυτό, που λόγω περιστάσεων και εκσφενδόνισης αφθόνων υποσχέσεων ανέλαβε την εξουσία προ τετραετίας και πλέον συνεχίζει να προβάλλει τα ίδια συνθήματα, που εξαπέλυε από το 2010 έως το 2015. Είναι αυτό που λέγει η παροιμία « ο λύκος και αν μεγάλωσε και άσπρισε το μαλλί του, ούτε τη γνώμη άλλαξε, ούτε την κεφαλή του».

         Ισχυρίζεται ότι έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε το σκληρότερο μνημόνιο και όταν η Ελλάδα, αν δεν ανελάμβανε την εξουσία το εν λόγω Κόμμα, θα είχε βγει από τα μνημόνια από το 2015. Λέγει ότι έδωσε 13^η σύνταξη, όταν έδωσε ένα προεκλογικό βοήθημα, προς εξαγορά των πολιτών. Οι συντάξεις εξακολουθούν να είναι στο μισό σχεδόν των προ του 2010...

Είναι εντυπωσιακό ότι όχι μόνο ο έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος, αλλά και όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατακλύζονται από την προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ, από τις υπερβολές και  τις ανακρίβειες της,  από την επιχείρηση τρομοκράτησης του λαού  για να μην εκλέξει τη Νέα Δημοκρατία. Είναι επίσης εντυπωσιακό ότι οι, υποτίθεται, ιδεολογικής κουλτούρας κομματικές και φιλικές εφημερίδες του ΣΥΡΙΖΑ καθημερινώς ανταγωνίζονται στα πρωτοσέλιδά σε υποσχέσεις για οικονομικές παροχές, αν ξανάρθει στην εξουσία το εν λόγω Κόμμα...

Το ζήτημα πλέον είναι πόσοι εξακολουθούν να πιστεύουν αυτά που λέγει, γράφει και προβάλλει η Συριζαϊκή προπαγάνδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε ότι μόλις αναλάβει την εξουσία οι μισθοί και οι συντάξεις θα επανέλθουν στα προ της κρίσης επίπεδα, υποσχέθηκε ότι θα σκίσει τα μνημόνια, υποσχέθηκε θέσεις εργασίας, ενώ εννοούσε μόνο προς τους «ημέτερους», θεώρησε εθνική επιτυχία τις «Πρέσπες», μαζί με την πλειοψηφία των ισχυρών κρατών της Γης και λίγους Έλληνες ιδιώτες. Τώρα πάλι υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια...Ασφαλώς οι προπαγανδιστές του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν ότι οι Έλληνες ξεχνούν εύκολα. Τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών διαψεύδουν όμως την πεποίθησή τους.

Η ιστορία του Αλ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει το μύθο του ψευτόγιαννου με τον λύκο. Ή την ιστορία με τις ψευτιές του Αντωνάκη, όπως την περιγράφει ο Λέων Μελάς στο βιβλίο του «Ο Γέρο Στάθης».

Ακόμη και όταν ο Αλ. Τσίπρας αποφασίσει να πει κάποια αλήθεια δύσκολα θα γίνει πιστευτός. Διερωτάται κανείς, μπορεί να απαλλαγεί από τα νεανικά του πάθη της εξουσιολαγνείας και της αλαζονείας, να απεκδυθεί την νεοκομμουνιστική ιδεολογία του και να σταματήσει να μιμείται τον Ανδρέα Παπανδρέου; Έχει τη δύναμη να αναγνωρίσει τα πολλά και με υψηλό κόστος εθνικά, ηθικά, οικονομικά και κοινωνικά λάθη του και μετά τις εκλογές να αποσυρθεί της πολιτικής και να ιδιωτεύσει; Αν το κάνει θα προσφέρει πολλά στον τόπο και θα του μείνει ο χρόνος να καταλάβει αυτό που γράφει ο Κώστας Ουράνης στο «Ξεκίνημα»: Τώρα γυρίζω και κυττάω και τη ζωή μου αναμετρώ – πόσο μεγάλη ήταν η φόρα, πόσο το πήδημα μικρό!».-