Γράφει ο Θανάσης Γριτσόπουλος
Ο θεός μπορεί να είναι οποιοσδήποτε, ο Δίας, ο Jupiter, η ο δικός μας καλός Θεός.
Και τι δεν είδαμε και τι δεν ακούσαμε τον τελευταίο καιρό απο τον θίασο του Εθνικού Προγράμματος της τηλεόρασης. Φαίνεται οτι με την φόρα που έχουν πάρει για την προετοιμασία της φιέστας της 21 Αυγούστου δεν υπάρχει τίποτα άλλο που να απασχολει το μυαλό των νομέων της εξουσίας, αν υπάρχει τέτοιο πράγμα, που πολύ αμφιβάλλω. Και σας παρακαλώ να δείξετε κάποια κατανόηση για τους συνανθρώπους μας. Εχουμε απο την μια μεριά έναν φρικτό αριθμό, τον αριθμό των νεκρών.
Ο καθένας και η καθεμιά απο τους κυβερνώντες κουτσά στραβά αυτή την χώρα ξέρει καλά και έχει βάρος στη συνείδησή του αυτό τον αριθμό ο οποίος είναι ακριβής και υπαρκτός. Δεν ξέρω αν είναι υπαρκτή η συνείδηση σε αυτούς τους ανθρώπους, αλλά οι πράξεις τους δεν φαίνεται να συνηγορούν σε αυτό. Υπάρχει σε κάθε Συριζανελαίο, άρχοντα ή οπαδό, ο διακαής πόθος να παραστήσει τον σωτήρα της χώρας την 21 Αυγούστου, να την βγάλει απο τα μνημόνια και να τα σκίσει, να τα ξεσκίσει κυριολεκτικά, να τα κουρελιάσει όπως είχε προεκλογικά υποσχεθεί. Οταν τότε είμασταν με το ένα πόδι έξω απο αυτά και θα αρκούσε πλέον μια ορθή εφαρμογή και αξιολόγηση για να επανέλθουμε στην υπο επιτήρηση κανονικότητα, και με τους παλληκαρισμούς των «Γενναίων του Μπρανκαλεόνε» του κυβερνώντος κόμματος βρεθήκαμε με ένα καινούργιο μνημόνιο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μας, λίγο πιο εφαρμοστό και στυλάτο απο τα προηγούμενα και λίγο πιο στενό στον καβάλο, μερικές εκατοντάδες δις επι πλέον χρέος, με κάπιταλ κοντρόλ για τρία χρόνια, μέ την ανεργία στά ύψη, τους μισούς και πλέον Ελληνες να έχουν απο αξιόλογα έως αβάσταχτα χρέη στό Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, να χρωστά ένας άλλος ικανός αριθμός τα σπίτια του και ίσως περισσότερα από την αξία των σπιτιών στίς τράπεζες, τις εισπρακτικές εταιρίες να κάνουν χρυσές δουλειές, με στρατειές απασχολουμένων που σώζουν τα στατιστικά του κράτους γιά την ανεργία, αλλά αμοίβονται με την ταρίφα των εταιριών, τα συνεργεία του ΣΔΟΕ να ανακαλύπτουν καταστήματα στη Μύκονο να λειτουργούν και να πληρώνονται κατευθείαν σε λογαριασμούς τραπεζών στην Ελβετία, ένας νέος τρόπος αμύνης απέναντι στο αδηφάγο κράτος, καταστήματα να εκδίδουν μία απόδειξη ανά εκατό πελάτες και το καφεμπάρ του υπουργείου του κ. Κουρουμπλή να μην έχει και να μην είχε ποτέ ταμειακή μηχανή, προσοχή, όχι να είχε μηχανή και να μην εξέδιδε αποδείξεις, δεν είχε κάν ταμειακή μηχανή.
Τέλος φαίνεται οτι στην ιστορία απεφάσισε να εμπλακεί και η Επιθεώρηση Εργασίας και από τους πρώτους, χαλαρούς ελέγχους φαίνεται οτι έπιασε, κατά τις εφημερίδες, λαυράκια. Τώρα συνήλθαν από την χειμερία νάρκη τους οι επιθεωρητές; Και τι δεν ανακάλυψαν. Φαίνεται οτι οι μισοί απο τους απασχολούμενους παρείχαν αδήλωτη εργασία με ότι αυτό συνεπάγεται. Υψος αμοιβής, ασφάλιση, περίθαλψη, δώρα. Εσχάτως ένα νέο κίνητρο για να δεχθεί ο εργαζόμενος αδήλωτη εργασία είναι και το γεγονός οτι εμφανιζόμενος σαν άνεργος απαλλάσεται από την πληρωμή κομίστρου στον ΟΑΣΑ και στην υγειονομική περίθαλψη έχει ατέλεια και προτίμηση. Ουδέν καλόν αμιγές κακού. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που σας είχαν υποσχεθεί οτι θα σας σώσουν απο το χρέος, θα συλλήψουν την φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο και θα σας ελαφρύνουν έτσι απο την υπερφορολόγηση, άμεση και έμμεση. Και τώρα θα σκίσουν τα μνημόνια που έχουν έτσι ή αλλοιώς υπογραφεί και να παρακαλάτε να βάλει ο Μεγαλοδύναμος το χέρι του μή μας τύχει καμμιά στραβή και ξανακυλίσουμε, δεν θέλουμε και πολύ.
Ο θίασος λοιπόν αρχίζοντας δειλά δειλά, αρκετά πρίν απο τις εκλογές, μας έιχε προϊδεάσει για το τι θα συνέβαινε μετά τις εκλογές, αν τις κέρδιζε ο σύριζα. Εδώ που τα λέμε δεν το πίστευε ούτε ο ίδιος ο σύριζα, γιατί αν το πίστευε δεν θα είχε τάξει ούτε τους λαγούς ούτε τα πετραχήλια. Καί ώ του θαύματος, δηλαδή όχι ακριβώς θαύματος, διότι θαύμα δεν έγινε, απλώς έβαλε λίγο πλάτη με το αζημίωτο ο ανέλ, εξασφαλίζοντας αρκετές καρέκλες εις τους εκλεκτούς του δια τον ενθρονισμό τους και αρκετά παχυλούς μισθούς και προνόμια για την τσέπη τους εις αντάλλαγμα, για την πτωχοποίηση του ελλήνικού λαού. Περιχαρείς άπαντες λοιπόν σας παραμύθιαζαν με το καθημερινό παραλήρημα απο κάθε δυνατό βήμα περί του πώς σώζεται η Ελλάδα απο τις εντόπιες και ξένες αρπακτικές λάμιες. Οπου λάμιες εννοούνται ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΕΟΚ, ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, και ο,τι άλλο μπορείτε να φαντασθείτε και όπου σωτήρες εννοείται πρωτίστως ο κ. Τσίπρας και κατόπιν, όχι με σειρά σπουδαιότητος ούτε αλφαβητική, απλώς με σειρά εμφανίσεως όπως λένε και τα φιλμ του σινεμά, κ. Κωσταντοπούλου, κ. Βαρουφάκης, κ. Λαφαζάνης, κ.Λαπαβίτσας, που θα σας έσωζαν απο το αβάσταχτο χρέος που είχαν δημιουργήσει τα κυβερνήσαντα λαμόγια απο την μεταπολίτευση και μετά, παραδόξως δεν είχε κατηγορήσει κανείς τον Παπαδόπουλο για το χρέος, ούτε την Χρυσή Αυγή, θα μου πείτε η Χρυσή Αυγή δεν είχε κυβερνήσει, αλλά αυτό δεν έχει καμμία σημασία, μήπως για όλα τα άλλα που κατηγορήθηκε είχε κυβερνήσει;
Μας παραμύθιασαν λοιπόν οι σωτήρες και εμείς τσιμπήσαμε το δόλωμα και το κατάπιαμε μαζί με το αγκίστρι και μαζί με τις υποσχέσεις για διαγραφή αυθημερόν του χρέους , και βεβαίως των μνημονίων, και το κλαρίνο για κάτι καρσιλαμάδες του Γιούνκερ και του Σόϊμπλε με την συνοδεία ορχήστρας των ανωτέρω αναφερομένων ζουρνατζήδων. Και θυμάστε τι έπαθαν και τι πάθαμε και εμείς. Εμείς όμως το πάθαμε δικαίως διότι στο κάτω κάτω μαζί τα φάγαμε. Αυτοί οι σωτήρες όμως τι έφταιγαν; Μήπως ήξεραν τι έλεγαν; Μαθήματα ρητορικής είχαν πάρει όπως παίρνει ο κάθε υποψήφιος πριν τις εκλογές. Τί περιμένατε όταν σας έλεγαν όλες εκείνες τις μπαρούφες περί διαγραφής του χρέους και περί καταργήσεως των δανείων, και κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη, και καμμία πληρωμή χαρατσιού, και καμμία πληρωμή στά διόδια, σας άρεσε, το βρίσκατε συναρπαστικό, άκρως ενδιαφέρον και πολύ ανθρώπινο.
Και τους ψηφίσατε και την Δεύτερη Φορά για να έχουν ακόμα μία ευκαιρία να δείξουν το ανθρώπινό τους πρόσωπο και τότε αναβαπτισμένοι ξεσπάθωσαν και αφού πήραν φόρα τι δεν ακούσαμε. Ακούσαμε την κα. Τασία να μας λέει οτι οι οικονομικοί μετανάστες βγαίνουν στην Ομόνοια για να λιαστούν, τον κ. Πολλάκη να αναφέρεται πολλάκις στα βοθροκάναλα, να τα ανταγωνίζεται και να εξυβρίζει τον Αδωνη, τον κ. Παππά να προσπαθεί να διασώσει την ΕΡΤ και τα άλλα κανάλια της αρεσκείας του και να προκηρύσσει διαγωνισμούς με σικέ προδιαγραφές, την κα. Θεανώ να ζηλεύει την δόξα του αείμνηστου Τσελεμεντέ να μας κάνει προπαγάνδα για το ποσο συμφέρον είναι για μια νοικοκυρά να μαγειρεύει γεμιστά, η αλήθεια είναι οτι το θέμα το είχε, δεν καθόταν στην κουζίνα της που ήταν άριστη, το πολύ πολύ να έκανε και καμμιά εκπομπή μαγειρικής στην τηλεόραση. Στην συνέχεια θαυμάσαμε την ρητορική δεινότητα της κ. Αυλωνίτου και το χαρακτηριστικό μέταλλο της φωνής της που δεν ανεχόταν μύγα στο σπαθί της, μέχρι που μας τα χάλασε με την αναφορά της στον κ. Μητσοτάκη και τις πιπεριές του. Δεν της είχε ποτέ μιλήσει η μητέρα της όταν ήταν μικρή οτι τα καλά κορίτσια δεν βάζουν ποτέ στο στόμα τους ....
Τέλος πάντων θα βρέθηκαν φαντάζομαι κάποιοι κοντινοί της που θα της είπαν να μην πιάνει στο στόμα της λέξεις που σηκώνουν πιπέρι μετά την προφορά τους απο μία κυρία. Αν λοιπόν νομίζει η κυρία οτι ο κ.Μητσοτάκης λέει πιπεριές, τί νομίζει οτι λέει η κ. Αυλωνίτου από τηλεοράσεως τόσα χρόνια, τρία νομίζω, γιατί πρίν δεν πιστεύω οτι την ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας της. Τουλάχιστον ο αείμνηστος Κατσιφάρας το είχε παραδεχθεί δι΄εαυτόν. Και επειδή με την κα Αυλωνίτου δεν νομίζω οτι αξίζει να ασχοληθούμε περισσότερο ας δούμε τον αχαρακτήριστο κ. Κουβέλη, πού κάποτε εφημολογείτο οτι υπήρχε πιθανότητα να προταθεί για πρόεδρος της δημοκρατίας, προσέξατε τι ήταν αυτό που είπε προχθές στην τηλεόραση; Οτι δηλαδή εάν συγκρίνουμε τα μεγέθη ανάμεσα στην έξοδο απο τα μνημόνια την 21 Αυγούστου, τα γεγονότα στο Μάτι δεν θα έπρεπε να μας αποσχολούν καθόλου. Είπε δηλαδή «αντιλαμβάνομαι τον πόνο για το Μάτι αλλά την 21 Αυγούστου βγαίνουμε απο 8 χρόνια μνημόνια».
Σημειωτέον τα τρία τελευταία είχαμε πλέον βγεί από τα μνημόνια και μας ξαναγύρισε ο συριζανέλ και μάλιστα με σκληρότερο μνημόνιο, μεγαλύτερες περικοπές, βαρύτερη φορολόγηση και κάπιταλ κοντρόλ, με κατασχέσεις σε ακίνητα, μισθούς και συντάξεις , πλειστηριασμούς ακόμα και πρώτης κατοικίας και άλλες πολύ αξιοπρεπείς παροχές. Καθήστε και σκεφθείτε τι ακριβώς είπε αυτός ο ανθρωπος και αποφασίστε τι θα κάνατε αν τον συναντούσατε αύριο κάπου. Είναι σίγουρο οτι δεν πρόκειται να τον συναντήσετε, γιαυτό σκεφθείτε ότι θέλετε, δεν πρόκειται να εκτεθείτε. Γιαυτό λέμε όσο λιγότερες επαφές έχεις με πολιτικούς τόσο πιο ευτυχισμένος είσαι. Εξαιρείται η περίπτωση να σε διορίσουν π.χ. διευθύνοντα σύμβουλο σε μια Μ.ΚΥ.Ο. δεν είναι τόσο δύσκολο οσο φαντάζεστε, εδώ έγινε ο κ. Καπάκης. Για τον συγκεκριμένο, όχι τον κ. Καπάκη, τον κ. Κουβέλη, δεν μπορώ να φαντασθώ ούτε οτι ήταν τέτοιος άνθρωπος ούτε τι του έταξε ο κ. Τσίπρας για να πει αυτά που είπε. Για τον κ. Καπάκη λίγο ψήσιμο απο τον κ. Τζανακόπουλο φαντάζομαι ήταν αρκετό. Για τον κ.Τζανακόπουλο έχουμε την συνέντευξη τύπου όπου όπως δήλωσε αργότερα, αυτά που ανέφεραν παρουσία του οι δύο αρχηγοί ήταν η παρουσίαση της δικής τους αποτίμησης και μετέφεραν την εικόνα τους ,πως έγινε οτι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν. Ξαναψηφίστε τους να σας απαλλάξουν απο τα χρέη και ίσως και από την δημοκρατία, και να έχετε τις τύψεις εσείς.