Γράφει ο
Γιάννης Πρεβενιός

Εδώ και καιρό ακούμε και διαβάζουμε για τις προθέσεις κάποιων να καταστρέψουν το χημικό οπλοστάσιο της Συρίας ανοικτά της Κρήτης και γενικά εντός της κλειστής λεκάνης της Μεσογείου.

Μάλιστα μας λένε ότι θα χρησιμοποιήσουν κάποιες νέες τεχνικές οι οποίες καθιστούν "υποτίθεται" την όλη διαδικασία ακίνδυνη για το περιβάλλον.

Φυσικά θα περίμενε κανείς οι όμορες χώρες να αντιδράσουν δυναμικά μέσω των κυβερνήσεων τους και να μη δεχτούν να γίνουν στα χωρικά τους ύδατα τέτοιου είδους πρωτόγνωρες και πειραματικές ενέργειες γιατί ελλοχεύουν μεγάλοι κίνδυνοι οι οποίοι φτάνουν στο σημείο να καταστήσουν την ιστορική θάλασσα σε "νεκρά" θάλασσα με ότι αυτό συνεπάγεται για τις ζωές όλων μας για το παρόν αλλά και για το μέλλον.

Θα μου πείτε βέβαια πως οι χώρες του Ευρωπαϊκού νότου και οι χώρες των βορείων παραλίων της Αφρικής (όλος τυχαίος) έχουν μεγάλα πολιτικοοικονομικά προβλήματα που δεν αφήνουν τις ηγεσίες τους να ασχοληθούν σοβαρά με αυτό το θέμα οπότε είναι χρέος όλων μας να τις αφυπνίσουμε με όποιο τρόπο μπορούμε π.χ με την συμμετοχή μας στην διαδικτυακή ψηφοφορία στον παρακάτω σύνδεσμο  www.secure.avaaz.org/el αλλά και με την συμμετοχή όσων από εμάς μπορούν σε ακτιβιστικές ενέργειες για την αποτροπή ενός τέτοιου εγκλήματος.

Ενός εγκλήματος που για μένα μοιάζει να είναι προσχεδιασμένο με απώτερο σκοπό να μολύνουν και να αχρηστεύσουν σε πρώτη φάση τις θάλασσες μας οπότε να δεχτούμε ποιο εύκολα στο εγγύς μέλλον να βλέπουμε ως ντεκόρ μαζί με το ηλιοβασίλεμα στην Οία της Σαντορίνης και κάμποσες θαλάσσιες εξέδρες άντλησης των μεγάλων Πετρελαϊκών εταιριών.

Με λίγα λόγια φίλες/οι ίσως δημιουργούν τις συνθήκες να είμαστε ο επόμενος Περσικός κόλπος της υφηλίου και είναι απορίας άξιο η "ένοχη" σιωπή όλων των ηγεσιών και ειδικά των δικών μας οι οποίοι θα έπρεπε να έχουν δημιουργήσει μεγάλο θέμα στην παγκόσμια κοινότητα απαιτώντας αυτή η επικίνδυνη πράξη να μην γίνει σε ένα τέτοιο κλειστό χώρο και κοντά στα νησιά μας αλλά σε ένα αχανή ωκεανό μακριά από στεριά.

Εκτός αν και αυτό υπάγεται στις μνημονιακές μας υποχρεώσεις οπότε για αυτό σιωπούν και μένουν αδρανείς!