Ανασφάλιστο το 25% των εργαζομένωνΒιομηχανία «μαύρης εργασίας» σκοτώνει την οικονομία Η οικονομία είναι ψυχολογία και από αυτήν την άποψη οι αισιόδοξες δηλώσεις (όπως οι χθεσινές του υπουργού Οικονομίας Γ. Παπακωνσταντίνου) και τα εύσημα (από Κομισιόν και ΕΚΤ, σύμφωνα με τον υπουργό) συμβάλλουν στην βελτίωση του κλίματος.

Αλλά για άλλη μια φορά ευημερούν μόνο οι αριθμοί. Μετά την συνεδρίαση του Εκοφίν, από όπου δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο μετά το αρνητικό κλίμα στο Eurogroup, ο υπουργός Οικονομικών μίλησε για εντυπωσιακή εξυγίανση της τάξης των 6 ποσοστιαίων μονάδων επί του ΑΕΠ.

Αλλά η πραγματικότητα των αριθμών είναι πολλές φορές εικονική – και οπωσδήποτε αναντίστοιχη με αυτό που ονομάζουμε καθημερινή ζωή.

Η ανακοίνωση χθες από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας ότι το ποσοστό της «μαύρης εργασίας» στην Ελλάδα φθάνει το 25%, αποτελεί είδηση σοβαρότερη από την συζήτηση για την επιμήκυνση του χρέους.

Η ανασφάλιστη εργασία αποτελούσε από χρόνια την μεγάλη πληγή τόσο του ασφαλιστικού μας συστήματος, όσο και της ίδιας της θωράκισης της προσφοράς εργασίας.

Το φαινόμενο, όπως δείχνει η έρευνα του ΣΕΠΕ, έχει λάβει εφιαλτικές (και ενδημικές) διαστάσεις. Και παρουσίασε έξαρση το 2010, χρονιά που η Ελλάδα μπήκε στο Μνημόνιο και η οικονομία βρέθηκε σε ύφεση.

Η ύπαρξη μισού εκατομμυρίου ανασφάλιστων εργαζομένων αποτελεί την πιο τρανταχτή διάψευση των δεσμεύσεων περί αποτελεσματικής καταπολέμησης της εισφοροδιαφυγής και ενίσχυσης του ασφαλιστικού συστήματος.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν στην δημοσιότητα, ελέγχθηκε το 3% των επιχειρήσεων της χώρας και αποκαλύφθηκε ότι αυτές απασχολούν 21.199 αλλοδαπούς και 56.467 ημεδαπούς. Αποκαλύφθηκε επίσης ότι τα ποσοστά ανασφάλιστης εργασίας μεταξύ των αλλοδαπών εκτινάσσονται άνω του 25%.

Πρόκειται για άλλη μια πτυχή του μεταναστευτικού προβλήματος, καθώς είναι ευκολότερο κάποιος να χρησιμοποιεί την μαύρη εργασία των αλλοδαπών παρανομώντας και προκαλώντας έναν φαύλο κύκλο ανεργίας και ανασφάλιστης εργασίας.

Το συνολικό ύψος των προστίμων που επιβλήθηκαν αγγίζει τα 10 εκ ευρώ. Αλλά αυτό δεν είναι λύση, καθώς η ζημιά που προκαλείται στα ασφαλιστικά ταμεία είναι σαφώς πολλαπλάσια.

Όλα αυτά αποτελούν βόμβα στα θεμέλια όχι μόνο του ασφαλιστικού, αλλά και της ίδιας της οικονομίας.

Συμπέρασμα: Το θέμα δεν είναι μόνο τα ευρωομόλογα ή οι συνεννοήσεις για την επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους. Το θέμα δεν είναι μόνο η πιστή εφαρμογή του Μνημονίου, που επίσης σ’ αυτό το σημείο παραμένει ανεφάρμοστο. Η κατάσταση επιβαρύνεται από σειρά περιφερειακών θεμάτων, που, όπως φαίνεται, παραμένουν αθεράπευτα.