26 Δεκεμβρίου 2024
Και ξαφνικά, μέσα στην απόλυτη σιωπή, χωρίς κανείς να σχολιάσει, ειρωνευτεί, καταγγείλει, το περίφημο Brussels Group, έφυγε από τις Βρυξέλλες και μετακόμισε στο Παρίσι, στη γνωστή Βίλλα Σαϊντ του ΟΟΣΑ.
Η «μετακόμιση» ανακοινώθηκε με μια αράδα (με πηγή τις γνωστές «κυβερνητικές πηγές») και αποδόθηκε σε «τεχνικούς λόγους».
Ξαφνικά, όλα θεωρούνται φυσιολογικά. Και τα βαφτίσια και οι αλλοπρόσαλλες δηλώσεις και συνεντεύξεις και οι επίσημες διαφωνίες.
Ουδείς διανοείται να κριτικάρει – έχει επικρατήσει ένας γενικός τρόμος και η «υποχρέωση» να στηρίζουν όλοι την κυβέρνηση ό,τι κι’ αν κάνει.
Πλέον, θεωρείται έγκλημα καθοσιώσεως να επιτεθεί κανείς σε μια κυβέρνηση που διαπραγματεύεται με τους εταίρους, υπάρχει απόλυτη φραγή όσον αφορά στην ενημέρωση από το «μέτωπο» των διαπραγματεύσεων, θεωρείται πλέον περίπου «εθνική προδοσία» οποιαδήποτε κριτική – επί της οποίας δικαίωμα έχουν μόνο οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και όταν αποκαλούν «οικονομικούς δολοφόνους» και «killers» αυτούς με τους οποίους διαπραγματεύεται η κυβέρνησή τους.
Μάλιστα, θεωρείται φυσιολογικό να υβρίζουν τους συνομιλητές της κυβέρνησής τους, ακόμη και την ώρα που διεξάγονται οι διαπραγματεύσεις.
Επομένως, δικαιώματα έχει μόνο ο «επίσημος» ΣΥΡΙΖΑ και οι «επίσημοι αμφισβητίες του».
Όλοι οι υπόλοιποι αποτελούν… Πέμπτη Φάλαγγα!
Δηλαδή, έχουν την Πέμπτη Φάλαγγα στα ίδια τους τα σπλάχνα, αλλά αποδίδουν την κατηγορία μόνο στους πολιτικούς τους αντιπάλους!
Και βέβαια, ουδείς θυμάται τι γινόταν τον καιρό που η προηγούμενη κυβέρνηση πραγματοποιούσε τις συναντήσεις της στο Παρίσι – στο ίδιο μέρος που πραγματοποιούνται ανενόχλητα και σήμερα.
Ως γνωστόν, η προηγούμενη κυβέρνηση διεξήγαγε δύο φορές (τον Σεπτέμβριο και τον Νοέμβριο του 2014) στο Παρίσι.
Και έγινε μύλος.
Στις 27 Νοεμβρίου 2014, από το «Μέγκα» ο κ. Λαφαζάνης είχε ξεκαθαρίσει (χωρίς να τον ψέξει κανείς για αντιπατριωτική στάση) ότι η κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται επί της ουσίας και ότι «δεν είναι δυνατόν η μισή κυβέρνηση να πηγαίνει στο Παρίσι και να γυρίζει άπρακτη, διαπραγματευόμενη με τους υπαλλήλους των υπαλλήλων»!
Την ίδια μέρα, ο κ. Σκουρλέτης (από το ραδιόφωνο του Άλφα), είχε δηλώσει: «Επιβεβαιώνονται τα όσα είχαμε πει για τις συναντήσει τρόικας-κυβέρνησης: ότι το μνημόνιο παραμένει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, και θα παραμείνει όσο η κυβέρνηση δεν έχει ένα σχέδιο εξόδου και όσο κινείται στη λογική της εξυπηρέτησης των μνημονιακών πολιτικών».
Αλλά ουδείς τον κατηγόρησε ότι προεξοφλεί την διαπραγμάτευση, ούτε ότι την υπονομεύει.
Την ίδια ώρα, όλοι, ανάμεσά τους και ο σημερινός κυβερνητικός εταίρος και υπουργός Άμυνας, κορόιδευαν θυμίζοντας το… τελευταίο ταγκό στο Παρίσι. Μιλούσαν δηλαδή με εντελώς απαξιωτικό (και… άσεμνο) τρόπο για την προσπάθεια της τότε κυβέρνησης.
Στις 28 Αυγούστου 2014, ο κ. Σκουρλέτης, μιλώντας στον Real fm, δήλωνε:
«Μου ήρθε συνειρμικά στο μυαλό ο τίτλος: “Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι”».
Ο τότε βουλευτής και σήμερα γενικός γραμματέας στο υπουργείο Κατρούγκαλου κ. Τσουκαλάς, είχε πει μιλώντας στον Αντέννα, «έχουμε δει όλοι το έργο “Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι”», αλλά και αυτό θεωρήθηκε απολύτως φυσιολογικό.
Ο κ. Καμμένος, μιλώντας στον Real fm, στις 24 Νοεμβρίου 2014, έλεγε: «Η κυβέρνηση θα χορέψει το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι»!
Την ίδια μέρα, μιλώντας στην τηλεόραση του Σταρ, ο κ. Στρατούλης έλεγε πως «η κυβέρνηση για άλλη μια φορά παίζει το ρόλο του καρπαζοεισπράκτορα της Τρόικας», ότι η κυβέρνηση κυνηγάει την τρόικα σε όλη την Ευρώπη και ότι… μυρίζει ανθρώπινο αίμα!
Είπε σήμερα κανείς ότι η σημερινή κυβέρνηση κυνηγάει την τρόικα από την Ουάσιγκτον ως τις Βρυξέλλες και το Παρίσι;
Ότι τους κυνηγάνε ζητώντας οκταμερείς και ραντεβού με την Μέρκελ και τους άλλους αξιωματούχους;
Μα να τολμούσε να πει κανείς κάτι τέτοιο, θα κατηγορείτο για… εθνική προδοσία!
Το ίδιο το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ είχε εκδώσει ανακοίνωση αναφέροντας:
«Μια κυβέρνηση που καταρρέει δεν μπορεί και να δεσμεύσει τον ελληνικό λαό σε μια νέα μνημονιακή συμφωνία, αφού αυτή θα ακυρωθεί στην πράξη από την ψήφο του», καθώς «η συνάντηση αυτή αποτελεί το τελευταίο επεισόδιο στο σήριαλ της δήθεν εξόδου από το μνημόνιο».
Μιλούσαν για «παριζιάνικη γκιλοτίνα», ενώ τώρα είναι «υπερήφανη διαπραγμάτευση και κατήγγελλαν ότι η κυβέρνηση είναι «όμηρος των απαιτήσεων των δανειστών» - ενώ τώρα ολόκληρη η χώρα είναι όμηρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Παράλληλα, οργάνωναν πανεργατική απεργία για τις 27 Νοεμβρίου 2014.
Και δήλωναν πως το γεγονός ότι η συνάντηση γίνεται στο Παρίσι, έχει μέσα του και την χροιά της ταπείνωσης.
Ενώ τώρα, ξεχειλίζει από υπερηφάνεια!
Και στις 18 Οκτωβρίου 2014, μιλώντας ενώπιον της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματός του, ο κ. Τσίπρας είχε πει:
«Ένα προεκλογικό πυροτέχνημα ψεύτικης εξόδου από το μνημόνιο και τρία ταξίδια, στο Παρίσι, το Βερολίνο και την Ουάσιγκτον, ήταν αρκετά για να αποκαλυφθεί ότι βρισκόμαστε όχι στο ίδιο αλλά σε χειρότερο σημείο από αυτό που βρίσκονταν η χώρα πριν το μνημόνιο».
Ποιος τολμάει τώρα να του μιλήσει για τα δικά του ταξίδια;
Ουδείς! Διότι οι άλλοι πήγαιναν για τουρισμό και ο κ. Τσίπρας ματώνει στη μάχη της διαπραγμάτευσης!
Στις 13 Οκτωβρίου 2014, από την τηλεόραση του Σκάι, ο κ. Παπαδημούλης είχε πει:
«Χθες στην Ουάσιγκτον είχαμε ένα ακόμα φιάσκο. Το πρώτο ήταν στο Παρίσι και το δεύτερο στο Βερολίνο. Αυτό είναι ένα φιάσκο του Σαμαρά και του Βενιζέλου. Όπως ειπώθηκε χθες, συζητάμε για μία μετεξέλιξη της σχέσης ΔΝΤ-Ελλάδας. Μιλάμε για μνημόνιο σε νέα συσκευασία»
Μάλιστα. Αλλά τώρα που η κυβέρνηση υπογράφει επίσημα ότι «το ΔΝΤ θα έχει τον ρόλο του», δεν κουνιέται φύλλο!
Όταν πραγματοποιήθηκε, τον Σεπτέμβριο του 2014, η συνάντηση Σαμαρά-Μέρκελ, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εκδώσει non paper για να μας πει ότι «αυτό που στην πραγματικότητα προέκυψε από τη συνάντηση Σαμαρά – Μέρκελ είναι η δέσμευσή του για απαρέγκλιτη εφαρμογή του μνημονιακού προγράμματος». Και
«Ο κ. Σαμαράς επιμένει να εμφανίζεται ως πιστός (από τους τελευταίους πλέον) μερκελιστής. Λες και η ελληνική κοινωνία και οικονομία δεν έχουν υποστεί αρκετά δεινά από την καταστροφική λιτότητα. Ο μερκελισμός του κ. Σαμαρά όμως μόνο σε αντιφάσεις μπορεί να τον οδηγήσει διότι αντιμετωπίζει την κ. Μέρκελ ως το τελευταίο του αποκούμπι για να διατηρηθεί ο ίδιος στην εξουσία παρόλο που αυτό προϋποθέτει την συνέχιση της ίδιας καταστροφικής λιτότητας».
Μάλιστα. Όταν ο Σαμαράς συναντάται με την Μέρκελ, είναι «μερκελιστής». Όταν ο Τσίπρας συναντάται με την Μέρκελ, το κάνει για να… της τρίξει τα δόντια!
Τα ίδια έλεγαν και για τις παρισινές συνομιλίες του Αυγούστου 2014.
Ο κ. Παπαδημούλης δήλωνε πως η κυβέρνηση επέστρεψε σαν «βρεγμένη γάτα» (Παραπολιτικά fm, 23 Σεπτεμβρίου 2014).
Ο κ. Σκουρλέτης (22 Σεπτεμβρίου, τηλεόραση Σκάι), αναφερόμενος στην επίσκεψη Σαμαρά στο Βερολίνο, τον αποκαλούσε «ικέτη» και «παραδομένο», υποστηρίζοντας ότι «δεν πάει για να διαπραγματευτεί», επειδή «δεν θέλει, δεν μπορεί».
Και μιλώντας στον Βήμα fm για το Παρίσι, δήλωνε πως «και αυτή η υπόθεση αναδεικνύεται ως ένα μεγάλο πολιτικό φιάσκο για την κυβέρνηση», που «γυρνάει με άδεια χέρια».
Αλλά ουδείς διανοήθηκε να τον κατηγορήσει ότι επιχαίρει για τις δυσκολίες.
Και βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δικαίωμα να ανακοινώσει για τις συνομιλίες του Σεπτεμβρίου στο Παρίσι ότι:
«Πέραν της αλλαγής του σημείου συνάντησης, κυβέρνηση και τρόικα σε απόλυτη σύμπνοια συναντώνται για άλλη μία φορά για να επιβεβαιώσουν τη συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής που καταστρέφει την κοινωνία και την οικονομία».
Θεωρήθηκε μάλιστα απόλυτα φυσιολογικό, την ώρα που ελληνική κυβέρνηση διαπραγματευόταν με τους εταίρους και δανειστές, ο ΣΥΡΙΖΑ Παρισίων να οργανώνει διαδήλωση έξω από το κτίριο του ΟΟΣΑ στην γαλλική πρωτεύουσα, με σύνθημα «Η τρόικα είναι ανεπιθύμητη στο Παρίσι» και «καμιά θυσία για το ευρώ».
Πού είναι αλήθεια τώρα εκείνοι οι διαδηλωτές; Εκείνες οι «Μαρίες Αντουανέτες», όπως τους είχα αποκαλέσει, προκαλώντας την μήνιν τους.
Τώρα είναι… επιθυμητή η τρόικα στο Παρίσι;
Υπήρχαν κι’ άλλα για το Παρίσι: «Προσκυνούν τους διεθνείς τοκογλύφους στο Παρίσι» (Χρυσή Αυγή), καθώς και οι ανακοινώσεις του τότε εκπροσώπου των ΑΝΕΛ και σήμερα υπουργού Τ. Κουίκ, που μιλούσε για «δήθεν διαπραγματεύσεις»:
Στις 27 Αυγούστου 2014, είχε δηλώσει:
«Τέσσερις υπουργοί που εμφανίζουν το απαράδεκτο θέαμα περιοδεύοντος κυβερνητικού θιάσου, πηγαίνουν στο Παρίσι προκειμένου να περάσουν από τις εξετάσεις της τρόικας. Θλίψη και κατάντια».
Και στις 2 Σεπτεμβρίου:
«Το νέο στριπτίζ Υπουργών στην τρόικα που γίνεται αυτή τη φορά στη γαλλική πρωτεύουσα, όπως και τα ταχυδακτυλουργικά κόλπα της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ότι με τις εκεί δήθεν διαπραγματεύσεις έρχονται καλύτερες φορολογικές μέρες, είναι συνυφασμένα με το Παρίσι που, ως γνωστόν, διακρίνεται για τέτοια θεάματα».
Σήμερα, βέβαια, δεν πρόκειται για στριπτίζ, αλλά για ράσο που κάνει το παππά.
Ακόμη και η ΔΗΜΑΡ είχε μιλήσει για «επικοινωνιακή αξιοποίηση της συνάντησης με τους εκπροσώπους των δανειστών στο Παρίσι».
Και ο κ. Παπαδημούλης στον Real fm:
«Αυτές τις μέρες ζούμε τη συντριβή του ψευδούς κυβερνητικού ισχυρισμού ότι το Παρίσι σημαίνει δήθεν την αρχή του τέλους της Τρόικα και του Μνημονίου».
Και ο κ. Σκουρλέτης, την 1η Σεπτεμβρίου, στο Αθηναϊκό Πρακτορείο:
«Κοροϊδεύουν, τζογάρουν πάνω στις πλάτες του ελληνικού λαού θεωρώντας μάλιστα ότι αν οι συναντήσεις με την τρόικα γίνουν εκτός Ελλάδος, στο Παρίσι, μπορεί κάτι να αλλάξει».
Και ο κ. Παπαδημούλης στο ραδιόφωνο του Σκάι, την ίδια μέρα: «Άνθρακες ο θησαυρός» - ενώ τώρα ο θησαυρός ρέει εκ των μπατζακίων μας!
Και ο ΣΥΡΙΖΑ στην ανακοίνωση της 31ης Αυγούστου:
«Εν όψει της προπαρασκευαστικής συνάντησης με την τρόικα στο Παρίσι η κυβέρνηση για άλλη μια φορά ανεβάζει την παράσταση κόκκινες γραμμές».
Ήδη, από τις 24 Αυγούστου 2014, ο κ. Τσίπρας, μιλώντας στην εφημερίδα Real News, είχε προειδοποιήσει:
«Το μοντέλο της Τρόικας έχει καταρρεύσει υπό το βάρος της ελληνικής τραγωδίας. Πρέπει να πάψει επίσημα να υπάρχει. Ακόμα και κομμάτια της ευρωπαϊκής ηγεσίας την αποκαλούν «καταστρόικα». Δεν αρκεί λοιπόν να πάει στο Παρίσι για Σαββατοκύριακο. Πρέπει όχι μόνο να καταργηθεί αλλά και να ανατραπούν πλήρως οι πολιτικές της εσωτερικής υποτίμησης που επιβάλει. Αλλά αυτό που βλέπουμε είναι ότι ενώ ακόμα και στη Γερμανία η Μέρκελ υφίσταται σφοδρή κριτική ότι διαλύει την Ευρώπη, όπως είδαμε στο Σπίγκελ, η Ελλάδα έχει κυβέρνηση Μερκελιστών. Κινδυνεύει μάλιστα ο κ. Σαμαράς να απομείνει «ο τελευταίος των μερκελιστών».
Επομένως, η τρόικα έγινε «θεσμοί» και αναστηλώθηκε και ο κ. Τσίπρας αναγκάστηκε τελικά να πάει και ο ίδιος στο Βερολίνο, αλλά ως… αντιμερκελιστής!
