Γράφει ο
Ιωάννης Ασλανίδης

         Το Κείμενο αυτό είναι γραμμένο προ επτά {7) ετών περίπου, με τους τότε προβληματισμούς μου, δικαιώνεται αυτό σήμερα, όταν αυτή η αριστερά ανήλθε στην εξουσία:

    <<Αφορμή για τις παρακάτω σκέψεις μου απετέλεσε ή εκκολαπτόμενη διαδοχή στην Ηγεσία κόμματος της αριστεράς. Βέβαια το πρόβλημα προσωπικά δεν με αφορά άμεσα, με ενδιαφέρει όμως σαν Έλλην σκεπτόμενος πολίτης, προσδοκώντας ως πολιτικοποιημένο πρόσωπο, οι ηγέτες των πολιτικών κομμάτων στο Ελληνικό κοινοβούλιο να είναι οι κάλλιστοι των πολιτών. Υποψήφιοι για την ηγεσία αν δεν κάνω λάθος παρουσιάζονται τρεις οι κ.κ. Κουβέλης, Παπαγιαννάκης και Τσίπρας. Είναι και οι τρεις αξιόλογοι, με την βασική διαφορά όμως ο κάθε ένας για την ηλικία του και τον ρόλο του.

            Παρουσιάζοντας την σκέψη μου με στρατιωτική ορολογία τον μεν κ. Τσίπρα ευχαρίστως θα τον δεχόμουν ως μαχητή, ενώ τους κ.κ. Κουβέλη και Παπαγιαννάκη ως ηγέτες στο πεδίο της Μάχης.

            Η Ιστορία έχει διδάξει πολλά δεινά, που υπέστη η ανθρωπότης, όταν συνέβη το αντίθετο, και άλλαξαν οι ρόλοι, διότι έρχεται σε απ’ ευθείας αντιπαράθεση με την ίδια την φύση του ανθρώπου.

Πρώτον: Ας φέρουμε στο νου όλοι μας, πως σκεπτόμασταν όταν ήμασταν νέοι και πως σήμερα, πόσο απορρίπτουμε τις ιδεοληψίες μας της νεαρής μας ζωής, σήμερα. Ο άνθρωπος κατά την παιδική και εφηβική ηλικία θέλει φροντίδα υλική και πνευματική με πρότυπα στην οικογένεια, στην κοινωνία, στην εξουσία. Όσο λοιπόν ο νέος μεγαλώνει χάνει σιγά – σιγά τις σωματικές του δυνάμεις και με την πάροδο του χρόνου, με την πείρα της ζωής και την μόρφωση αποκτά ισχυρές πνευματικές δυνάμεις, σύνεση και σώφρονα λογισμό, στοιχεία απαραίτητα για έναν ηγέτη. Εάν δεν συνέβαινε αυτό, τότε ο άνθρωπος μετά το 50 έτος της ηλικίας του θα ήτο πλέον για τον καιάδα.

Δεύτερον: Οι αρχαίοι Έλληνες επέλεγαν τους ηγέτες των Πολιτικούς και Στρατιωτικούς μεταξύ των καταξιωμένων ανθρώπων μέσα από την κοινωνία, με στοιχεία την πείρα, την καταξίωση, την πρόοδο και την σύνεση. Στα νεώτερα χρόνια κατά την περίοδο του μεσοπολέμου, στηριζόμενοι στα λάθη των τότε ηγετών, οι λεγόμενοι προοδευτικοί της εποχής, κατά κόρον διατυπανούσαν, ότι «πρέπει οι νέοι ν’ αναλάβουν την εξουσία…», έτσι! απέκτησε μεγάλη ισχύ η χιτλερική προπαγάνδα και ο Σταλινικός ολοκληρωτισμός. Διότι είναι αλήθεια, αυτά τα επαναστατικά κινήματα έχουν πάντοτε μεγάλη απήχηση στην νεολαία.

Οι παλαιότεροι γνωρίζουμε, πόσο! Τα ρωμαλέα νεανικά νιάτα της εποχής εκείνης, κατέληξαν εφιαλτικά για την ανθρωπότητα.

            Άλλα λοιπόν πρέπει να είναι τα προσόντα του ηγέτη και άλλα του μαχητή. Το ένα θέλει πείρα και σύνεσή και το άλλο σωματική Δύναμη και τόλμη.  Ανθρωπίνως δεν μπορεί να τα έχει όλα ο ένας εκ των δυο>>

          Σήμερα, δικαιώνονται οι σκέψεις μου αυτές, με τις τελευταίες εξελίξεις στο Σκοπιανό. Ο Νεαρός τολμηρός πρωθυπουργός μας, διέπραξε μεγάλο ιστορικό και εθνικό λάθος, ν’ αποδεχθεί την Βουλγαρική γλώσσα των Σλάβων και των Αλβανών των Σκοπίων, ως Μακεδονική, ότι αυτοί έχουν Μακεδονική εθνότητα και το κράτος των Σκοπίων είναι Μακεδονία, χωρίς να έχει καμία σχέση με αυτό. Τέλος κατά την γνώμη μας, η συμφωνία αυτή  τείνει σε ιστορικό έγκλημα, όταν κανένας Κυβερνητικός άνθρωπος δεν βγαίνει να εξηγήσει στον Ελληνικό Λαό, γιατί η Πατρίδα μας υπέγραψε το πασιφανές αμαρτωλό σύμφωνο των Πρεσπών και ποία η ωφελιμότης αυτού για την Ελλάδα;

            Εάν οι ηγέτες  επιδιώκουν, εκμεταλλευόμενοι την τόλμη των νέων να επιβάλλουν διά της βίας τ’ άνομα σχέδιά τους, τότε θα έχουμε αυτό που επισήμανε ο αξιότιμος καθηγητής κ. Σινόπουλος: «οι Βάρβαροι δεν θα ξανάρθουν από τα σύνορα, τους εκπαιδεύουν οι σοφιστές με τα μέσα ενημέρωσης, και οι ορδές των, από τα παιδικά δωμάτια θα ορμήσουν».

-Ο κ. Ιωάννης Μ. Ασλανίδης είναι Επίτιμος Διοικητής της Σ.Σ.Ε.