Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

       Τα αδιέξοδα που δημιουργεί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην κοινωνία, καθώς και η μεγέθυνση και η όξυνση των ήδη υπαρχόντων προβλημάτων, είναι συνέπεια της έλλειψης πολιτικής, πολιτικού προβληματισμού και πολιτικών στοχεύσεων.

       Εσκεμμένα ή νομοτελειακά οι κυβερνώντες διολίσθησαν ολοκληρωτικά  από την άσκηση της πολιτικής στη διαχείριση της εξουσίας.

       Όμως η έλλειψη πολιτικής, οδηγεί στην υποκατάσταση της πραγματικότητας από τις εντυπώσεις.

       Αυτό έμπρακτα σημαίνει ότι τα δύσκολα και δυσάρεστα εξωραΐζονται ή αποσιωπώνται και τα ευχάριστα και αισιόδοξα προβάλλονται ή κατασκευάζονται τεχνητά.

       Η διαχείριση της εξουσίας από την κυβέρνηση, αποβλέπει αποκλειστικά στην παραγωγή εντυπώσεων και όχι έργου.

       Σχεδόν δέκα χρόνια από την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης, η εγχώρια οικονομική πολιτική δεν έχει ακόμα απαλλαγεί από το βαρύ φορτίο.

       Ωστόσο, η διάσωση της ελληνικής οικονομίας από τους εταίρους-δανειστές άφησε πίσω της υποχρεώσεις μακράς διάρκειας που κρατούν τη χώρα και την οικονομία δεμένες σε ζυγό, από τον οποίο δεν μπορεί να απαλλαγεί επειδή η κυβέρνηση λειτουργεί με εκλογικά κριτήρια.

       Με την κατάθεση του προϋπολογισμού του 2019 διαπιστώνεται ότι οι κυβερνώντες έσπευσαν αβίαστα και αυτοβούλως να υιοθετήσουν πλήθος φορολογικών και άλλων μέτρων, προκειμένου να εξασφαλίσουν την επίτευξη υπερπλεονασμάτων και ταυτόχρονα  υπερέβαλαν εαυτούς στην προσπάθειά τους να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των εταίρων.

       Διαπιστώνεται επίσης ότι η αιχμαλωσία της οικονομικής πολιτικής παραμένει και ορίζεται σε μέγιστο βαθμό από τους εκλογικούς σκοπούς.

       Όλα τα στοιχεία επιβεβαιώνουν τον εκλογικό σχεδιασμό της κυβέρνησης, διότι προσαρμόζουν τις δημοσιονομικές υποχρεώσεις της χώρας στα μέτρα των κομματικών τους επιδιώξεων.

       Ωστόσο το διατηρούμενο σχήμα αβεβαιότητας, καχυποψίας και αναιμικής ανάπτυξης, δε βοηθά τη διεκδικούμενη έξοδο στις αγορές ούτε αποκαθιστά την εμπιστοσύνη των ξένων επενδυτών.

       Ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε είναι πλεονασματικός και απλόχερος σε ορισμένες ομάδες πολιτών, αλλά δεν είναι καθόλου αναπτυξιακός.

       Οι φόροι που το κράτος συλλέγει είναι πολλαπλάσιοι εκείνων που απαιτούνται για την ικανοποίηση των μνημονιακών στόχων και επιστρέφει στους πολίτες ένα μικρό ποσοστό υπό μορφή θριαμβευτικής ελεημοσύνης, την οποίαν ονομάζει κοινωνική πολιτική υπέρ των «αδυνάτων».

       Μπουκώνουν με επιδόματα ένα κομμάτι της κοινωνίας για να κάνουν ρουσφετολογική πολιτική και μετά πουλάνε την εξαγορά ψήφων στον προϋπολογισμό ως αναπτυξιακή πολιτική.

       Η  πορεία προς τις κάλπες φαντάζει ναρκοθετημένη για τη χώρα  και θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο το ήδη υπάρχον κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας.

       Είναι αλήθεια ότι από το κλείσιμο  της τρίτης αξιολόγησης, δηλαδή πριν 1,5 χρόνο, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε αποδεχθεί την ήττα του στις επερχόμενες εθνικές εκλογές.

       Ωστόσο  τον τελευταίο καιρό δίνει τη μάχη της πολιτικής του επιβίωσης και πολιτεύεται σαν να μην υπάρχει αύριο.

       Όμως η κοινωνία ταλανίζεται από την εισοδηματική καχεξία και όσο  η διολίσθηση μεγάλων κοινωνικών ομάδων στα όρια της φτώχειας συνεχίζεται και όσο δε βλέπει φως στο τούνελ, τόσο η τιμωρητική της διάθεση προς την κυβέρνηση θα αυξάνεται.

-Ο κ. Αθανάσιος Μουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ.Ε.