Να το κάνουμε το εμβόλιο κατά του Covid 19, ή να μην το κάνουμε. Να καταστεί υποχρεωτικός ο εμβολιασμός όλων ή έστω κάποιων οι οποίοι ανήκουν σε ειδικές επαγγελματικές κατηγορίες, όπως νοσηλευτές, διδακτικό προσωπικό, οδηγοί ταξί και λεωφορείων κλπ, ή όχι.
Ας δούμε τις δύο ακραίες απόψεις:
Δεν θα ασχοληθούμε φυσικά με τους «ψεκασμένους» αρνητές, εκείνους που λένε πχ. «εγώ δεν πιστεύω στο εμβόλιο» λες και πρόκειται για κάποιο είδος πολιτικού ή θρησκευτικού δόγματος ή τους άλλους, εκείνους που πιστεύουν ότι πρόκειται για σκευωρία προκειμένου οι παγκόσμιοι εξουσιαστές να μας βάλουν ένα τσιπάκι για να μας παρακολουθούν και να μετρούν τις κλανιές που ρίχνουμε στην διάρκεια του βίου.
«Δεν θα κάνω το εμβόλιο εάν δεν ολοκληρωθεί και η 3η φάση, όπως συνηθίζεται να γίνεται με όλα τα εμβόλια» μας είπε ο κύριος Πολάκης, ιατρός και πρώην υπουργός υγείας. Τι είπε δηλαδή ο άνθρωπος; Είπε το αυτονόητο. Ναι το αυτονόητο υπό καθεστώς κανονικών συνθηκών και κανονικές συνθήκες δεν έχεις όταν αντιμετωπίζεις μια θανατηφόρα λοίμωξη υψηλής μεταδοτικότητας.
Να θυμηθούμε εκείνη την «Ισπανική γρίπη» του 1918 με τα περίπου 50 εκ. θύματα. Θα το άντεχε σήμερα η Ευρώπη και η ανθρωπότητα γενικότερα κάτι ανάλογο; Όχι βέβαια και για τον λόγο αυτό η παγκόσμια ιατρική κοινότητα, προ της ανάγκης, απεφάσισε να επισπεύσει τις διαδικασίες αποδεχόμενη και τις μικρές έστω αστοχίες ή παρενέργειες τις οποίες μπορεί να προκαλέσει ο εμβολιασμός, όπως και συνέβη. Σωστή και σοφή απόφαση. Ρισκάρουμε την ζωή μερικών δεκάδων συνανθρώπων μας αλλά σώζουμε την ζωή εκατομμυρίων.
Αυτή είναι η πραγματικότητα αγαπητέ γιατρέ. Σε αυτή την πολύ ανεκτική Δημοκρατία που ζούμε, μπορεί να λέμε πως είμαστε όλοι ίσοι, κάποιοι ωστόσο φαίνεται πως είναι πιο ίσοι από τους άλλους, ή τουλάχιστον αυτό πιστεύουν. Άλλα, μαγκιά ο γιατρός. Κάντε το εμβόλιο εσείς κορόιδα και όταν κλείσει ο κύκλος θα το κάνω κι εγώ με τα παιδιά μου, στα σίγουρα και χωρίς ρίσκο.
Ευτυχώς που δεν σε είχαμε υπουργό υγείας τώρα μέσα στην πανδημία του είπε η πρώην σύντροφος του, κυρία Κωνσταντοπούλου, θα κλαίγαμε εκατομμύρια νεκρούς με το μυαλό που κουβαλάς.
Την άλλη άποψη την εξέφρασαν πεντακάθαρα πολλοί εξαίρετοι νομικοί μεταξύ των οποίων και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας: Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός δεν μπορεί να κριθεί αντισυνταγματικός διότι εξυπηρετεί, δια της επιδιωκόμενης ανοσίας, το κοινό συμφέρον που είναι η υγεία του συνόλου των πολιτών της χώρας μας.
Ακούμε βέβαια και όλες τις δυνατές αποχρώσεις επιφυλάξεων και από τις δύο πλευρές:
Σύμφωνοι αλλά αυτά είναι εμβόλια που έχουν ολοκληρώσει με άνεση χρόνου τις υποχρεωτικές περιόδους δοκιμών.
Σωστά αλλά δεν μπορούμε να επιτρέψουμε σε ανεμβολίαστους να έρχονται σε επαφή με παιδιά, ασθενείς και γενικότερα με ανυποψίαστους πολίτες.
Η απάντηση βρίσκεται στην προβλεπόμενη από την Δημοκρατία, διαδικασία ισορροπίας μεταξύ δικαιωμάτων και υποχρεώσεων.
Δεν σε υποχρεώνουμε να εμβολιαστείς αλλά:
Συμπέρασμα. Δεν θες γιατρέ μου να κάνεις το εμβόλιο; Σεβαστή η επιθυμία σου. Κάτσε μέσα στο σπίτι σου και μην το κάνεις. Αν όμως βγεις και κυκλοφορήσεις θα σε συνοδεύουν και οι ευθύνες που μόλις άκουσες; Γκέκε;
Αυτή η άποψη καλύπτει όλες τις Δημοκρατικές μου ευαισθησίες.