Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Καλά – και… δημοκρατικά - νέα από μια ακόμη χώρα-πρότυπο του ΣΥΡΙΖΑ και του κ. Τσίπρα: Την προηγούμενη εβδομάδα, το κοινοβούλιο της Βολιβίας άναψε το πράσινο φως στον πρόεδρο Μοράλες να διεκδικήσει και… τέταρτη προεδρική θητεία, μέσω αναθεώρησης του Συντάγματος, που θα επικυρωθεί με δημοψήφισμα (εύκολο πράγμα κι’ αυτό) τον Φεβρουάριο του 2016. 

Έτσι, στις εκλογές του 2019, ο 55χρονος Έβο Μοράλες, πρώην καλλιεργητής κόκας, θα μπορεί να είναι και πάλι υποψήφιος για το προεδρικό αξίωμα. 

Το Σύνταγμα της χώρας ορίζει ότι μετά τις πρώτες δύο προεδρικές θητείες, επιτρέπεται μία μόνο διαδοχική επανεκλογή. Με την αναθεώρηση, θα επιτρέπονται δύο!

Δεν είναι αυτή η πρώτη αλλαγή. Το Σύνταγμα του 2009 επέτρεπε μόνο δύο διαδοχικές θητείες, αλλά το 2013 το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι η πρώτη θητεία του Μοράλες δεν έπρεπε να συμπεριληφθεί στη μέτρηση αυτή γιατί το νέο Σύνταγμα δεν είχε αναδρομική ισχύ. 

Έτσι, είχε δοθεί στον Μοράλες {που εξελέγη το 2005 (54%), το 2009 (64%) και το 2014 (61%)} να εκλεγεί για τρίτη και τελευταία υποτίθεται φορά.

Με τη νέα αλλαγή του Συντάγματος, θα έχει τη δυνατότητα να εκλεγεί και τέταρτη φορά!

Μέσα στη γενική αυτή σύγχυση, τον περασμένο Ιούλιο, ο Μοράλες είχε βρει τον χρόνο να μας… συγχαρεί και για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, αποκαλώντας την επικράτηση του «Όχι» «ήττα για τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό». 

«Χαιρετίζω τον σπουδαίο ελληνικό λαό για τον θρίαμβο του "όχι", ο οποίος συνιστά μια πανωλεθρία για τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό», είχε δηλώσει στις 6 Ιουλίου, υποστηρίζοντας πως το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος «αποτελεί την αρχή της απελευθέρωσης του ευρωπαϊκού λαού». 

Ήδη από τον Ιούνιο μας είχε στείλει τον αντιπρόεδρό του Αλβάρο Γκαρσία Λινέρα, ο οποίος «συνέβαλε» στην περίφημη Επιτροπή Κωνσταντοπούλου για το χρέος, δηλώνοντας ότι «τα χρέη της Ελλάδας είναι παράνομα». 

Όπως είπε, παραλαμβάνοντας από τα χέρια της Ζωής τα προκαταρκτικά συμπεράσματα της «Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους», «εξωτερικά χρέη, όπως αυτό της Ελλάδας, είναι άδικα, καταχρηστικά, παράνομα και με τις σημερινές συνθήκες αδύνατον να αποπληρωθούν».

Ο Λινέρα είχε ενημερώσει την κ. Κωνσταντοπούλου ότι η Βολιβία προεδρεύει της Επιτροπής του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την Αναδιάρθρωση του Εξωτερικού Χρέους των Χωρών και επιθυμεί τη στενή συνεργασία με την Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους του Ελληνικού Κοινοβουλίου. 

«Στηρίζουμε, υποστηρίζουμε και συμφωνούμε με οποιαδήποτε απόφαση ή δράση της Κυβέρνησης που έχει ως στόχο περισσότερη εθνική κυριαρχία και περισσότερη ευημερία προς όφελος του λαού. Η Βολιβία στηρίζει όλες τις πρωτοβουλίες που κινούνται προς την κατεύθυνση του αγώνα εναντίων των εκβιασμών των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων», είχε πει.

Ο κ. Λινέρα είχε τότε συναντηθεί και με τον αντιπρόεδρο κ. Δραγασάκη, ενώ στις βολιβιανές εκλογές του Οκτωβρίου 2014, τη χώρα είχε επισκεφθεί ως απεσταλμένη του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, η ευρωβουλευτής κ. Σακοράφα.

Η οποία και μας είχε ενημερώσει για την αίσθηση που είχε αποκομίσει «για το πώς αντιλαμβάνονται τη Δημοκρατία οι πολίτες της Βολιβίας», εξαίροντας την επανεκλογή Μοράλες για τρίτη συνεχόμενη φορά!

Στον προεδρικό θώκο από τις 23 Ιανουαρίου 2006, τότε που τα διεθνή μέσα ενημέρωσης στοιχημάτιζαν για το χρώμα που θα επέλεγε για το πουλόβερ από αλπακά των Άνδεων που θα φορούσε στην ορκωμοσία του, ο Μοράλες συμπεριφέρεται όπως όλοι οι όμοιοί του:

Επαναστατική ρητορεία, «λαϊκοί αγώνες», εκλογές, δημοψηφίσματα, μαγειρέματα, συνταγματικές αλλαγές, αλλά η διαφθορά ζει και βασιλεύει και η «νόμιμη» καλλιέργεια της κόκας αυξήθηκε μεταξύ 2007 και 2010 από τα 12.000 εκτάρια στα 20.000, την ώρα που ο κατώτατος μηνιαίος μισθός δεν ξεπερνά τα 150 ευρώ, η Βολιβία είναι μία από τις 15 χώρες όπου απαγορεύεται στις γυναίκες να εργάζονται χωρίς τη συγκατάθεση του συζύγου τους, υπάρχουν επαρχίες όπου το 35% των κοριτσιών δεν πηγαίνουν στο σχολείο και 848.000 παιδιά εργάζονται σε όλη τη χώρα, ακόμα και από τα 7 τους χρόνια εξασκώντας επαγγέλματα εξαιρετικά επικίνδυνα.

Όπως ο ίδιος ο Μοράλες είχε πει μετά την αλλαγή του νόμου ώστε να κατέβει το όριο της παιδικής εργασίας από τα 14 στα 12 χρόνια, «φυσικά, δεν μπορεί να υπάρχει εκμετάλλευση των παιδιών, ωστόσο μερικές φορές υπάρχει η ανάγκη, η οποία σε οδηγεί στην εργασία».

Σημειώστε τέλος, ότι τον Ιανουάριο του 2011, η Βολιβία του Μοράλες αναγνώρισε την ΠΓΔΜ ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ως «αντάλλαγμα» για τη στήριξη που παρείχαν τα Σκόπια στη Βολιβία σχετικά με τις τροποποιήσεις που ζήτησε στην Ενιαία Συνθήκη του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά.

Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν έχει σημασία για τους εγχώριους υποστηρικτές του Μοράλες.

Οι οποίοι ετοιμάζονται να πανηγυρίσουν για την τέταρτη επανεκλογή του!