Το 2004 ψήφισαν ΝΔ 3.359.058, το 2015 (στις δεύτερες εκλογές), 1.526.400 ψήφισαν ΝΔ. Λιγότεροι 1.832.658 από το 2004 μέχρι το 2015, ή 45% λιγότεροι από το ΄04 έως το΄15! Οι απώλειες αυτές δεν έχουν να κάνουν με μετακινήσεις ψηφοφόρων από τη ΝΔ προς άλλα κόμματα, είναι κυρίως αποχή. Αποχή για ένα ψηφοφόρο σημαίνει ότι ναι μεν δεν με πείθει το κόμμα μου, δεν πάω όμως και αλλού. Προτιμώ τον καναπέ. Ποια είναι τα επιχειρήματα που θα «συγκινούσαν» έναν ψηφοφόρο που έχει περάσει από τη ΝΔ, ενδεχομένως κατ’ επανάληψη, να επιλέξει και πάλι το κόμμα που άφησε από το 2004; Και το ερώτημα ασφαλώς θα πρέπει να απαντηθεί με όρους 2017 και όχι 2004.
Οι αναφορές
Παραθέτω μια σειρά από αναφορές της κοινής γνώμης (πείτε τα και συζητήσεις του καφενείου, αυτά που ακούν οι εκπρόσωποι των κομμάτων στις περιοδείες τους ή στη καθημερινή επαφή με πολίτες), στις οποίες η ΝΔ πρέπει να απαντήσει με απλό, κατανοητό και πειστικό τρόπο :
Κάθε σημείο της λίστας έχει κοινό. Υπάρχει κοινό που υιοθετεί ένα ή και περισσότερα σημεία της λίστας. Υπάρχει κοινό που αναφέρεται στη λίστα και ανήκει στο 1.832.658 ψηφοφόρους που έχασε η ΝΔ από ’04 έως το’15!. Μπορεί κάποιος να φανατιστεί τον επαναπατρισμό του 50% από το 45% που χάθηκε μέσα σε αυτά τα λίγα χρόνια; Τι επίπτωση θα είχε αυτό στη πρόθεση ψήφου των δημοσκοπήσεων που «τρέχουν»;
Ο επαναπατρισμός
Η συσπείρωση αποτελεί σημαντικό δείκτη στη πολιτική παρατήρηση. Είναι όμως ο ψηφοφόρος που έχεις, ο σίγουρος. Ούτε είναι ζητούμενο να φέρεις τον απέναντι, θα τον προστατέψει ο δικός του. Το στοίχημα σήμερα είναι να φέρεις τον «παλιό» και για να το καταφέρεις θα πρέπει να πας με όπλα στις συζητήσεις του καφενείου!