Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Η άρνηση του κ. Τσίπρα να συναντηθεί με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας κ. Μεϊμαράκη, αποδεικνύει το αδίστακτο του χαρακτήρα του απερχόμενου πρωθυπουργού.

Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτός στον οποίο αρνήθηκε συνάντηση, είναι ο αρχηγός του κόμματος χωρίς τις ψήφους του οποίου ο κ. Τσίπρας δεν θα έφερνε καμιά συμφωνία και κατά συνέπεια ούτε τα χρήματα που τόσο διακαώς ποθούσε θα λάμβανε από τους δανειστές.

Αποδεικνύει επίσης και τους λόγους για τους οποίους ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να οδηγήσει τον λαό για τρίτη φορά μέσα σε οκτώ μήνες στις κάλπες.

Ο κ. Τσίπρας ελπίζει ότι ο λαός, πηγαίνοντας από την παραλία στην κάλπη, δεν θα προλάβει να συνειδητοποιήσει το αποτέλεσμα της «περήφανης» διαπραγμάτευσής του.

Όλοι, όμως, γνωρίζουν ότι ο κ. Τσίπρας παραιτήθηκε επειδή απέτυχε και στη διακυβέρνηση και στη διαπραγμάτευση, έκανε μόνο λάθη, είπε μόνο ψέματα (προεκλογικά, κυβερνητικά και ξανά προεκλογικά), εγκατέλειψε όλες τις ψεύτικες υποσχέσεις του, σπατάλησε το πολύτιμο πρώτο εξάμηνό του σε «βαφτίσια» παλαιών όρων, δημιουργικές ασάφειες, παλινωδίες και καθυστερήσεις που οδήγησαν τη χώρα σε καταστροφή και την οικονομία σε διάλυση.

Μετά τα συνθήματα «ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται, τη τρόικα φεύγει», «ο λαός έβγαλε εισιτήριο χωρίς επιστροφή», «θα σχίσω τα μνημόνια και θάναι μέρα μεσημέρι», «δεν υπάρχει ολίγον έγκυος, ούτε ολίγον μνημόνιο», καθώς και τα περί νταουλιών και ζουρνάδων, αφού έθαψε το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», τώρα ο κ. Τσίπρας υποστηρίζει πως θα «καθαρίσει» τις λίστες του κόμματός του από τους διαφωνούντες υπέρμαχους της δραχμής.

Αλλά για να το πετύχει αυτό, θα πρέπει να προχωρήσει σε «προληπτικό πογκρόμ», αφού ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μόνο οι συνιστώσες του.

Πολύ περισσότερο που μέχρι το δημοψήφισμα, όλοι μαζί έλεγαν και πίστευαν τα ίδια: «Οι κόκκινες γραμμές μας είναι κόκκινες γραμμές του ελληνικού λαού», «δεν θα υποχωρήσουμε», «θα νικήσουμε» και άλλα.

Με τον κ. Λαφαζάνη δεν βρέθηκε στις 18 Ιουνίου στη Ρωσία ο κ. Τσίπρας και μαζί δεν αναζητούσαν «άλλα πιο ασφαλή λιμάνια» και δεν κουβέντιαζαν με τα BRICS;

Μάλωσαν τώρα στα ξαφνικά; Προφανώς όχι. Απλώς, προσπαθούν, δια της διάσπασης, να υφαρπάσουν ξανά την ψήφο του λαού: Ο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα την ψήφο των μετριοπαθών που θέλουν συμφωνία και ο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Λαφαζάνη την ψήφο των αντιμνημονιακών.

Και μετά, πάλι μαζί να… βρίσκουν λιμάνια και να ανοίγουν δρόμους προς το Σχέδιο Α, που από την αρχή ήταν Σχέδιο Β!