Η Παιδεία στη βάση της ανταγωνιστικότητας Ο χώρος της παιδείας είναι ένας ευαίσθητος τομέας όχι μόνο της πολιτικής αλλά της κοινωνίας και της οικονομίας γενικότερα. Για πρώτη φορά γίνεται μια ολοκληρωμένη προσπάθεια ριζικής αλλαγής του εκπαιδευτικού συστήματος και δίνεται η δυνατότητα επίλυσης συσσωρευμένων προβλημάτων σε όλες τις βαθμίδες.

Τα τελευταία χρόνια γίναμε μάρτυρες διαδοχικών υποβαθμίσεων των ελληνικών πανεπιστημίων σε οργανισμούς αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου των αντίστοιχων ιδρυμάτων ανά των κόσμο.

Οι νέες τεχνολογίες και ο ιλιγγιώδης ρυθμός ανάπτυξης και δυσκολίας χειρισμού από παλαιότερες γενιές αιτιολογούν εν μέρει το προαναφερθέν γεγονός. Η τεχνολογία όμως δεν είναι το μόνο ραγδαία αναπτυσσόμενο κομμάτι στην παιδεία.

Ολοένα περισσότερες και πιο βελτιωμένες μέθοδοι διδασκαλίας έρχονται στο προσκήνιο αναδεικνύοντας τον πολύπλοκο και σημαντικό ρόλο του διδάσκοντα και της σχέσης του με τον διδασκόμενο.

Οι καινοτομίες όμως αυτές, τεχνολογικές και μη, δρουν ως καταλύτες για τη δημιουργία μιας κοινής αγοράς εργασίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, άρτια συνδεδεμένη με ένα ενιαίο σύστημα εκπαίδευσης των μελλοντικών εργαζόμενων.

Η βαρύνουσας σημασίας μεταρρύθμιση της παιδείας ήταν αναπόφευκτη και επιτακτική προκειμένου να μην διαιωνιστούν πολλά από τα κακώς κείμενα του υπάρχοντος συστήματος. Το παρόν νομοσχέδιο όχι μόνο δρα στοχευμένα στις αιτίες των προβλημάτων αλλά θέτει και τις βάσεις για μια συνεχή, υγιή και αξιόλογη πορεία στην ανάπτυξη.

Οι αλλαγές αυτές δεν δρουν σε μονομερές επίπεδο αλλά μέσα από διαβούλευση και συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων μερών.

Η κάθε μεταρρύθμιση πρέπει να συνυπολογίζει τα δικαιώματα, τις απαιτήσεις και τις προτάσεις τους για την ολοκληρωμένη ανάπτυξη κάθε σχεδίου.

Ένα υγιές εκπαιδευτικό σύστημα λειτουργεί καθοριστικά τόσο για το διδάσκοντα όσο και για τον διδασκόμενο.

Προάγει το εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο του πρώτου και εφοδιάζει τον δεύτερο με χρήσιμα εργαλεία για την αγορά εργασίας.

Οι ακαδημαϊκοί, σε περιόδους βαρύνουσας σημασίας, όπως αυτή που διανύουμε, δίνουν το στίγμα, τις κατευθύνσεις τους και προσφέρουν πολύτιμη βοήθεια στη διαχείριση κρίσιμων καταστάσεων μέσα από την εξειδίκευσή τους.

Η μεταρρύθμιση ξεκίνησε από τη βάση, το Νέο Σχολείο, αναβαθμίζοντας την ποιότητα της διδασκαλίας και αφομοιώνοντας τις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας.

Με το νέο νόμο εξελίσσεται και το ανώτατο πεδίο εκπαίδευσης, θωρακίζοντας το εκπαιδευτικό σύστημα και παράλληλα δίνοντας τη δυνατότητα αναβάθμισης των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Η παιδεία είναι η βάση και το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα κάθε κοινωνίας.


*Ο Παντελής Ασπραδάκης, βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αττικής ως μέλος της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων στις συνεδριάσεις του ΚΤΕ και της Επιτροπής με παρεμβάσεις και τοποθετήσεις υποστήριξε την επεξεργασία του νομοσχεδίου.
 
http://pantelis.aspradakis.gr/press/36/263