Εξεταστική, ναι. Αλλά ανεξάρτητη! Μία συζήτηση που επίσης γίνεται στις μέρες μας, είναι και αυτή περί την (μία και μόνη) Εξεταστική Επιτροπή που η Νέα Δημοκρατία είχε δηλώσει ότι θα συνιστούσε όταν θα σχημάτιζε κυβέρνηση.

Και τα ερωτήματα πέφτουν βροχή:

Τι έγινε με την εξεταστική επιτροπή; Θα την συστήσετε; Ή ήταν κι’ αυτή ένα πυροτέχνημα, όπως η επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου;

Δεν είναι μόνο ότι εμφανίζονται όλοι έτοιμοι να πυροβολήσουν την επομένη των εκλογών – λες και ήταν δυνατόν να συμβούν όλα μέσα σε μια νύχτα ως το ξημέρωμα.

Δεν είναι ότι συνειδητά αγνοούν ότι η Νέα Δημοκρατία – βάσει των ποσοστών που έδωσε ο λαός σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις – ΔΕΝ σχημάτισε δική της κυβέρνηση, αλλά έχουμε κυβέρνηση συνεργασίας με την συμμετοχή τριών κομμάτων.

Δεν είναι ότι κάποιοι έχουν αρχίσει να λένε πως θα λάβουν την πρωτοβουλία για σχηματισμό αυτής της επιτροπής.

Όχι, η ουσία δεν βρίσκεται εκεί. Εκεί βρίσκεται η προπαγάνδα και η τάση για αυτοπροβολή.

Η ουσία βρίσκεται στο γεγονός ότι η ιστορία με τις εξεταστικές επιτροπές της Βουλής, που έχει εξελιχθεί σε μια απίθανη παρωδία, πρέπει να σταματήσει εδώ και τώρα.

Ουδεμία από τις άπειρες εξεταστικές επιτροπές που συστήθηκαν τα τελευταία χρόνια απέφερε το παραμικρό αποτέλεσμα – καθώς έχουμε το πρωτοφανές φαινόμενο ο ελέγχων να είναι και ελεγχόμενος, ενώ τα μέλη των επιτροπών αυτών είναι συνήθως άσχετα με το αντικείμενο.

(Πώς να ξεχάσουμε ότι υπήρξε πρόεδρος επιτροπής που ερευνούσε υπόθεση με διεθνή πλοκάμια και ο οποίος… δεν γνώριζε αγγλικά;)

Το φαινόμενο δεν υπάρχει σε καμιά σοβαρή χώρα.

Στις σοβαρές χώρες κοινοβουλευτικές ή γερουσιαστικές επιτροπές στήνονται όταν ερευνώνται θέματα δημοσίου ενδιαφέροντος στα οποία ΔΕΝ εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα.

Όταν, όμως, εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα, συστήνονται ανεξάρτητες επιτροπές εμπειρογνωμόνων, που καταλήγουν σε πορίσματα, είτε με εντολή κυβερνήσεων, είτε με εντολή κοινοβουλίων, ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ.

Στη Βρετανία, για παράδειγμα, το σκάνδαλο των βουλευτικών εξόδων δεν ερευνήθηκε από εξεταστική επιτροπή της Βουλής των Κοινοτήτων ή της Βουλής των Λόρδων, αλλά από ΕΝΑΝ συνταξιούχο ανώτατο λειτουργό, τον Σερ Τόμας Λέγκ, στον οποίο η βασίλισσα απένειμε τον τίτλο, λόγω ακριβώς της ακριβοδίκαιης παρουσίας του στο Δημόσιο.

Μόλις τις προάλλες, στην Ιαπωνία, εξεδόθη το πόρισμα της επιτροπής που, με εντολή του ιαπωνικού κοινοβουλίου, ερεύνησε την υπόθεση του πυρηνικού δυστυχήματος στην Φουκουσίμα.

Σύμφωνα με το πόρισμα, επρόκειτο για «μια καταστροφή που προκάλεσε ο άνθρωπος» και δεν οφειλόταν απλώς στον σεισμό και στο τσουνάμι της 11ης Μαρτίου 2011.

Η επιτροπή επιρρίπτει ευθύνες τόσο στην κυβέρνηση όσο και στη διαχειρίστρια εταιρεία του εργοστασίου της Φουκουσίμα, TEPCO.

Σύμφωνα με το πόρισμά της, «οι προηγούμενες και η σημερινή κυβέρνηση, οι ρυθμιστικές αρχές και η εταιρεία Tokyo Electric Power δεν εκπλήρωσαν το καθήκον τους να προστατεύσουν τη ζωή των ανθρώπων και την κοινωνία», καθώς απέτυχαν να ικανοποιήσουν τις «βασικότερες αρχές ασφαλείας» και «πρόδωσαν το δικαίωμα του λαού για ασφάλεια από τα πυρηνικά ατυχήματα», διότι «οι άμεσες αιτίες πρόκλησης του δυστυχήματος ήταν όλες προβλέψιμες πριν από την 11η Μαρτίου», ενώ το εργοστάσιο «δεν ήταν σε θέση να αντέξει τον σεισμό και το τσουνάμι που σημειώθηκαν εκείνη την ημέρα».

Η επιτροπή εργάστηκε επί έξι μήνες και 900 ώρες, εξετάζοντας πάνω από 1.100 άτομα.

Και το σημαντικότερο: Επικεφαλής της επιτροπής δεν ήταν κάποιο (άσχετο, βέβαια) μέλος του ιαπωνικού κοινοβουλίου, αλλά ο Κιγιόσι Κουροκάβα, πρώην πρόεδρος του Ιαπωνικού Επιστημονικού Συμβουλίου.

Και μέλη της δεν ήσαν βουλευτές διαφόρων (ασχέτων) επαγγελμάτων, μέλη διαφόρων κομμάτων, αλλά γιατροί, επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων, ένας σεισμολόγος και ένας επιχειρηματίας της περιοχής.

Αν αυτή η επιτροπή είχε συσταθεί στην Ελλάδα, το ελληνικό κοινοβούλιο θα είχε μετατραπεί σε… πυρηνικό εργοστάσιο!