Όχι στη νοσογόνο πολιτική
Γράφει ο
Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Πήρα αφορμή για το σημερινό δημοσίευμά μου, από την δημόσια συζήτηση που παρακολουθήσαμε προ ημερών στην τηλεόραση των Δημοσιογράφων του ελληνικού και ξένου νομίζω Τύπου με τον Πρωθυπουργό της Χώρας μας.
Όλες σχεδόν οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων αφορούσαν τα σοβαρά θέματα που ταλάνιζαν, ταλανίζουν και θα ταλανίζουν δυστυχώς εσαεί αυτόν τον έρημο τόπο.
Η απογοήτευσή μου δημιουργήθηκε από τα συνοδευτικά λόγια του αξιότιμου κυρίου Πρωθυπουργού στις σχετικές απαντήσεις όπως π.χ. «παραλάβαμε ένα κατεστραμμένο και υπερχρεωμένο Κράτος από την προηγούμενη Κυβέρνηση και θα….», «Παραλάβαμε μια διαλυμένη Αστυνομία και εμείς κατορθώσαμε μέσα σε λίγο χρόνο να την ανασυντάξουμε κ.λπ.», «παραλάβαμε ένα διεφθαρμένο κράτος-Δημόσιο και με τα μέτρα που παίρνουμε θα…», «Παραλάβαμε ένα κράτος εξυπηρέτησης της κομματικής πελατείας και εμείς με τα μέτρα που θα…».
Η όλη εικόνα μου θύμισε κάποιους αξιωματικούς στις Ένοπλες Δυνάμεις, όταν παρελάμβαναν Διοίκηση, ευθύς αμέσως αναφέροντο στο τι κακή μονάδα παρέλαβαν, ώστε αύριο όταν δεν θα κάνουν τίποτε, να υπάρχει αυτή η ευτελής δικαιολογία. Λες και οι αξιωματικοί που υπηρέτησαν με τον απελθόντα και τον σημερινό Διοικητή δεν ήσαν εις θέση να τους αξιολογήσουν.
Είναι μεγάλο λάθος ενός που θέλει να λέγεται ηγέτης, να επιρρίπτει τις ευθύνες στους προηγούμενους και να ακολουθεί την μέθοδο της «καμένης γης».
Πιστεύει και το γνωρίζει κάθε σκεπτόμενος Έλληνας, ότι όλα όσα σήμερα λοιμικά, επεκαλέσθη για την προηγούμενη Κυβέρνηση, είναι έργο και σύστημα του σημερινού κόμματος που ήτο επί μια 20ετία Κυβέρνηση της Χώρας. Απλά η προηγούμενη Κυβέρνηση της Ν.Δ. ουδέποτε κατάλαβε γιατί τόσο απλόχερα ο Ελληνικός λαός την εμπιστεύθη και δεν έκανε τίποτε με την λεγόμενη «ήπια πολιτική» ακολούθησε τ’ αχνάρια των προηγούμενων σε γενικές γραμμές Κυβερνήσεων, γι’ αυτό και ο Ελληνικός λαός την τιμώρησε παραδειγματικά.
Κορυφαία περίπτωση απώλειας της επαφής με την πραγματικότητα, είναι να πιστεύουμε ότι το σημερινό κόμμα της εξουσίας δεν έχει παρελθόν.
- Δεν υπήρξε η καταστροφική για την χώρα δημιουργία του Κράτους των «κλαδικών»;
- Δεν συνετελέστη επί των ημερών του το ανήκεστο έγκλημα, υποχρέωσης του Κράτους, σε κατάργηση κάθε αξιοκρατικής Ιεραρχίας και πειθαρχικού ελέγχου;
- Δεν καταξιώθηκε τότε ο ιδεολογικά κινούμενος αμοραλισμός, με το «όλα επιτρέπονται»;
- Δεν διαλύθηκαν τότε τα Σχολεία και γενικά η Παιδεία με τους «προοδευτικούς» μηδενιστές των Συντεχνιών του Συμφέροντος;
Σήμερα πέραν των ανωτέρω, θα πρέπει η Κυβέρνηση ν’ ασχοληθεί με το κυρίως έργο της. Ο Λαός θα εκτιμήσει το έργο, αν γίνει, και θα το δείξει απλόχερα.
Να ’στε βέβαιοι, ότι σήμερα πλέον ο Ελληνικός λαός δεν φυλακίζεται στα φέουδα των κομματικών ποιμνιοστασίων, περιμένει από την Κυβέρνηση να διασώσει την Εθνική του αξιοπρέπεια.
Τέλος, υπ’ όψιν ότι, η απώλεια επαφής με την πραγματικότητα και η υποκατάσταση της κριτικής σκέψης, από τεχνάσματα παραγωγής εντυπώσεων, αφ’ ενός γίνονται πλέον αντιληπτά από τον λαό και αφ’ ετέρου έχουν καταστροφικές συνέπειες γι’ αυτόν.
Αναμένουμε!...